DOQ

Aanbevelingen voor diag­nose en behan­deling van ziekte van Still

Op dit moment zijn er geen internationaal geaccepteerde richtlijnen voor de behandeling van de volwassen vorm van de ziekte van Still. Gebruikmakend van het Delphi-proces hebben Nederlandse experts een diagnostische workflow opgesteld en aanbevelingen voor de behandeling van de ziekte van Still gedaan. Deze kunnen dienen als basis voor het opstellen van een behandelrichtlijn, aldus de experts.

De volwassen vorm van de ziekte van Still (‘adult-onset Still’s disease’; AOSD) is een zeldzame auto-immuunziekte. Het stellen van de diagnose gebeurt voornamelijk op basis van uitsluiting, wat kan leiden tot een aanzienlijke vertraging. Om de tijd tot de diagnose te verkorten is er behoefte aan een duidelijke diagnostische workflow. Ook over de optimale behandeling van patiënten met AOSD bestaat onduidelijkheid. Vanwege het ontbreken van internationale richtlijnen is de behandeling vaak gebaseerd op expert opinion. Hierbij worden glucocorticoïden van oudsher gezien als de backbone van de behandeling en methotrexaat is vaak het eerste conventionele ziektemodificerende antireumatische middel (DMARD) dat wordt ingezet. Inmiddels zijn er ook interleukine (IL)-1- en IL-6-remmers goedgekeurd voor de behandeling van AOSD. Er is op dit moment echter geen internationaal geaccepteerde richtlijn voor de behandeling van AOSD en de optimale timing voor het starten van een conventionele DMARD of biological is niet helder.

“De panelleden bereikten consensus over 29 van de in totaal 33 statements”

Drie Delphi-rondes

Om deze kennislacune te vullen hebben experts in Nederland aan de hand van een Delphi-proces een algoritme voor de diagnose voorgesteld en aanbevelingen voor de behandeling van AOSD gedaan. Het Delphi-panel bestond uit 17 deelnemers (reumatologen, internisten en kinderreumatologen) uit verschillende Nederlandse ziekenhuizen. Allereerst voerden de panelleden een literatuuronderzoek uit naar methotrexaat en IL-1-remming bij de ziekte van Still. Het daaropvolgende Delphi-proces bestond uit drie rondes. In de eerste twee rondes stelden de panelleden een lijst met vragen en statements op. In de derde ronde werd gestemd over deze statements. De drempel voor consensus werd hierbij gesteld op 80%. Uiteindelijk bereikten de leden consensus over 29 van de in totaal 33 statements.

“AOSD blijf een diagnose van uitsluiting”

Aanbevelingen diagnostiek

AOSD blijft een diagnose van uitsluiting, stellen de panelleden. Als AOSD overwogen wordt in de differentiaaldiagnose dienen de Yamaguchi-criteria gescoord te worden en moet men standaard laboratoriumtests uitvoeren, waaronder bloed- en urineculturen en de bepaling van het ferritinegehalte in het serum. Het bepalen van de oplosbaar IL-2-receptor of IL-18 in het serum dient overwogen te worden om de diagnose AOSD te ondersteunen, het liefst voorafgaand aan het starten van glucocorticoïden. Overweeg in het geval van aanhoudende koorts een PET/CT-scan te doen voorafgaand aan de behandeling met glucocorticoïden. Bij een verdenking op het macrofaagactivatiesyndroom dient men een beenmergbiopt te nemen.

“Er is een belangrijke rol weggelegd voor het vroegtijdig starten van een IL-1- of IL-6-remmer”

Aanbevelingen behandeling

De panelleden stellen in hun aanbevelingen dat NSAID’s gegeven kunnen worden aan patiënten met een verdenking op AOSD. En hoewel corticosteroïden werkzaam zijn bij AOSD moet men het gebruik hiervan beperken vanwege de bijwerkingen. De experts verkiezen het vroeg initiëren van biologicals boven een conventionele behandeling met bijvoorbeeld methotrexaat en zij zien een belangrijke rol voor het vroegtijdig starten met een IL-1- of IL-6-remmer bij AOSD. Een IL-1- of IL-6-remmer wordt verkozen boven een TNF-remmer maar, zo stellen de experts, TNF-blokkade kan nuttig zijn bij sommige patiënten met persisterende artritis (zonder systemische manifestaties).
Voor de aanbevelingen bereikten de panelleden een hoge mate van consensus en deze kunnen volgens hen dienen als basis voor behandelrichtlijnen.

Referentie: Leavis HL, Van Daele PLA, Mulders-Manders C, et al. Management of adult-onset Still’s disease: evidence- and consensus-based recommendations by experts. Rheumatology (Oxford) 2023:kead461.

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Casus: patiënte met dyspnoe en oedeem in het gelaat

Een 66-jarige vrouw presenteert zich met sinds drie weken progressief verminderde inspanningstolerantie en met name ’s ochtends een zwelling van het gelaat. Overdag verbeteren de klachten deels. Wat is uw diagnose?

Wat je verwacht, voel je: wat zorgverleners kunnen leren van placebo-effecten

Wat patiënten verwachten, beïnvloedt direct hoe zij pijn of bijwerkingen ervaren. Henriët van Middendorp legt uit hoe placebo- en nocebo-effecten werken, en hoe zorgverleners deze bewust en ethisch kunnen inzetten in de praktijk.

Trots op goed werkend meld­systeem voor bijwerk­ingen

Agnes Kant wijst op het belang van meer onderzoek naar bijwerkingen en roept zorgverleners op te blijven melden bij het Bijwerkingenmeldsysteem. “Van 70% van de geneesmiddelen is nog onduidelijk of deze veilig tijdens de zwangerschap gebruikt kunnen worden.”

Wandelend naar een betere gezondheid

Matthijs van der Poel combineert als huisarts en sportliefhebber zorg en beweging. Met stichting Looprecept wandelt hij wekelijks met patiënten – goed voor lijf, hoofd én verbinding. “Het is heel laagdrempelig en dat verklaart denk ik ook het succes.”

De patiënt doet lastig, en dan?

Patiënten met een persoonlijkheidsstoornis kunnen soms veel losmaken, zowel in het behandeltraject als bij de arts. Thom van den Heuvel geeft handvatten voor het omgaan met deze patiëntengroep. “Het contact vraagt meer tijd en legt tegelijk emotionele druk op de arts."

Vind meertalige zorgverleners via ikspreekmeerdan.nl

Als anios in een huisartsenpraktijk in Amsterdam merkte Daan Frehe dat taal voor veel patiënten een barrière vormt voor het krijgen van goede zorg. “Via ikspreekmeerdan.nl kan nu een zorgverlener met een gedeelde taal en cultuur gevonden worden. Dat is enorm waardevol.”

Casus: man met een veranderde vlek op het been

Een 72-jarige man presenteert zich op uw spreekuur met een veranderde plek op het bovenbeen rechts. De vlek is gegroeid en van kleur veranderd. De patiënt heeft een licht huidtype en een voorgeschiedenis van basaalcelcarcinoom. Wat is uw diagnose?

Maak van wachttijd in de ggz hersteltijd: vijf praktische adviezen

Sanne Booij en Christien Slofstra willen af van de stille wachttijd in de ggz. Met hulp van de huisarts kan het herstel al beginnen, nog vóór de intake. “Deze periode hoeft geen verloren tijd te zijn.”

Beteugelen geneesmiddel­prijzen noodzakelijk voor betaalbare zorg

Wilbert Bannenberg strijdt met Stichting Farma ter Verantwoording tegen excessieve geneesmiddelprijzen. Zijn missie: winsten beteugelen om zorg toegankelijk te houden. “Geneesmiddelprijzen moeten beteugeld gaan worden, anders wordt de zorg onbetaalbaar.”

Casus: vrouw met veranderd defecatiepatroon

Een vrouw wordt naar de polikliniek gestuurd in verband met een veranderd defecatiepatroon. Ze heeft wat frequenter dan gebruikelijk ontlasting. Er zijn wat vage buikklachten in de zin van rommelingen en krampen. Ze gebruikt geen medicatie. Wat is uw diagnose?