DOQ

Amerikaanse leidraad over cardio­vascu­laire gevolgen COVID-19 

Zelfs lange tijd na een SARS-CoV-2-infectie kan myocarditis en andere myocardiale betrokkenheid blijven bestaan. Een recent rapport van het American College of Cardiology (ACC) biedt een nuttige leidraad voor de diagnostiek en behandeling van de cardiovasculaire gevolgen van COVID-19 bij volwassenen.

Er zijn verschillende aan COVID-19 gerelateerde afwijkingen gerapporteerd in cardiale testen. Bijvoorbeeld ecg-afwijkingen en verhoogde cardiale biomarkers, en een breed scala aan cardiovasculaire complicaties, zoals myocardschade, trombose en hartritmestoornissen.

Steeds meer vragen

Bij sommige met SARS-CoV-2 geïnfecteerde patiënten houden de cardiale symptomen, zoals pijn op de borst, kortademigheid, vermoeidheid en hartkloppingen, tot maanden na de oorspronkelijke infectie aan.
Bij zowel symptomatische als asymptomatische personen is bij laboratorium- en beeldvormend onderzoek myocardschade waargenomen, ook na vaccinatie. Clinici die deze patiënten behandelen, zitten met steeds meer vragen over de evaluatie en behandeling van deze aandoeningen.

Behandeling van asymptomatische betrokkenheid

De behandeling van patiënten met myocardiale betrokkenheid in de setting van COVID-19 wordt voornamelijk bepaald door de klinische presentatie en het beloop. Omdat myocarditis gepaard gaat met een verhoogd risico op cardiale complicaties vroeg in het ziekteverloop, is een proactief beleid vereist.
Na een SARS-CoV-2-infectie kan sprake zijn van een asymptomatische betrokkenheid van het myocard. Dit is bijvoorbeeld gevonden bij screening van atleten. Aangezien de langetermijngevolgen van deze aandoening niet bekend zijn, moeten ze geïnstrueerd worden om eventuele zorgwekkende symptomen of tekenen te melden. Denk aan pijn op de borst, kortademigheid, syncope en oedeem.

Symptomatische betrokkenheid

De behandeling van symptomatische myocardiale betrokkenheid in de setting van COVID-19 is in grote mate afhankelijk van de klinische presentatie en de ernst van de afwijkingen die bij aanvullend onderzoek worden gevonden.
Patiënten die alleen last hebben van pijn op de borst, een behouden systolische linkerventrikelfunctie hebben en geen ventriculaire hartritmestoornis, kunnen waarschijnlijk in de ambulante setting worden behandeld. Daarbij moet gelet worden op zorgwekkende symptomen of tekenen, zoals kortademigheid, syncope en oedeem.
Drie tot zes maanden na de presentatie is vervolgonderzoek, zoals ECG, echocardiogram, ambulante ritmemonitor en cardiale MRI-scan, nodig. Vooral bij patiënten met aanhoudende hartsymptomen en/of bevindingen die wijzen op myocardiale betrokkenheid.

Myocarditis

Patiënten met een milde of matige myocarditis zouden opgenomen moeten worden, bij voorkeur in een centrum voor gevorderd hartfalen. Degenen met een fulminant beloop, bijvoorbeeld met cardiogene shock, een aanhoudende ventriculaire ritmestoornis en/of een gevorderd atrioventriculair blok, moeten op dezelfde manier worden behandeld als degenen met een andere vorm van cardiogene shock. Namelijk in een centrum met expertise in gevorderd hartfalen, met mechanische circulatoire ondersteuning en andere geavanceerde therapieën.

Verdere besluitvorming

De verdere besluitvorming over de behandeling is afhankelijk van de aanwezigheid van gelijktijdige pneumonie. Over het algemeen moeten patiënten met myocarditis en COVID-19-pneumonie die langdurig zuurstof nodig hebben, worden behandeld met corticosteroïden.
Degenen met een geassocieerde pericardiale betrokkenheid kunnen NSAID’s gebruiken om de pijn en ontsteking op de borst te helpen verlichten. Een lage dosis colchicine of prednison kan worden toegevoegd voor aanhoudende pijn op de borst, waarbij op basis van de symptomen en klinische bevindingen de dosis afgebouwd wordt.

Referenties: Gluckman TJ, Bhave NM, Allen LA, et al. 2022 ACC Expert Consensus Decision Pathway on Cardiovascular Sequelae of COVID-19 in Adults: Myocarditis and Other Myocardial Involvement, Post-Acute Sequelae of SARS-CoV-2 Infection, and Return to Play: A Report of the American College of Cardiology Solution Set Oversight Committee. J Am Coll Cardiol. 2022:S0735-1097(22)00306-0.

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

‘Wil je het komende jaar zwanger worden?’

De vraag ‘Wil je het komend jaar zwanger worden?’ zou veel vaker gesteld moeten worden door álle hulpverleners, stelt Annemarie Mulders. “Gezond zwanger worden begint bij bewustwording en kennis over het belang van de periode vóór de zwangerschap.”

Casus: vrouw met kleine rode puntjes in de huid

Een vrouw komt met kleine rode puntjes in de huid van vooral de benen. De klachten zijn ontstaan na een keelinfectie, circa 2 weken geleden. Een week geleden heeft zij zich minimaal gestoten en had zij daarna een groot hematoom op het bovenbeen. Wat is uw diagnose?

‘Arbeids­gerichte zorg hoort in de spreekkamer van medisch specia­listen’

Gezonde arbeidsparticipatie is óók een zaak van de medisch specialist, betoogt Annelies Boonen, initiatiefnemer van de poli Werk en Gezondheid. Hier kunnen patiënten terecht met vragen over werk en inkomen. “Vraag je patiënt naar zijn of haar werk!”

Geheugen­problemen herkennen blijkt niet zo eenvoudig

Van maar liefst 42% van hun oudere patiënten hebben artsen en verpleegkundigen niet door dat ze geheugenproblemen hebben, ontdekte Fleur Visser. Ze wil hier een advies over meegeven aan zorgverleners. “Eerste indrukken kunnen je op het verkeerde been zetten.”

Voorkom voorschrijf­cascades: ‘aandoening’ kan bijwerking medicatie zijn

Een niet-herkende bijwerking van medicatie kan als vermeende nieuwe aandoening leiden tot inzet van nieuwe medicatie: een zogeheten voorschrijfcascade. Fatma Karapinar: “Voorschrijfcascades drukken ons met de neus op de feiten: we weten nog weinig over bijwerkingen.”

Casus: 77-jarige vrouw met korstjes op de oorrand

Een 77-jarige vrouw met voorgeschiedenis van plaveiselcelcarcinoom komt op het spreekuur van de doktersassistente omdat ze korstjes op haar oorrand wil laten aanstippen. Ze heeft geen klachten van de afwijking. Wat is uw diagnose?

‘Minder onnodige diagnostiek is goed voor patiënt en maatschappij’

In ziekenhuizen vindt veel onnodige diagnostiek plaats. Eerst goed luisteren en nadenken en dan pas diagnostiek aanvragen, loont voor zowel patiënt als de maatschappij, betoogt Fabienne Ropers. “Enige risicoacceptatie is noodzakelijk voor proportionele diagnostiek.”

Zorgsysteem staat vaak initiatieven voor multimorbiditeit in de weg

Multimorbiditeit leidt tot versplintering van zorg. Toine Remers onderzocht enkele veelbelovende initiatieven voor het stroomlijnen van de zorg bij multimorbiditeit. “Een initiatief begint vaak vanuit overtuiging van een arts, maar ‘het systeem’ werkt vaak tegen.”

De lessen van de langst­vliegende MMT-arts van Nederland

MMT-arts Nico Hoogerwerf vertelt over zijn ervaringen als medisch specialistische zorgverlener per helikopter. “Wij dóen vooral, we voeren handelingen uit. Wij voelen niet de machteloosheid die politiemensen wel kunnen voelen.”

Casus: patiënt met zwelling in de mond

Een patiënte komt op het spreekuur met sinds 2 maanden een zwelling in de mond aan de linkerzijde. Het was destijds 1-2cm, welke spontaan ontlastte met dik taai slijm. Sindsdien komt het in wisselende grootte regelmatig terug. Wat is uw diagnose?


0
Laat een reactie achterx