DOQ

Badmuts moet herseninfarct vaststellen in ambulance

AMC-onderzoekers werken aan een badmuts met elektroden waarmee je in de ambulance een hersenfilmpje kunt maken om te zien of iemand een groot herseninfarct heeft. De patiënt kan dan meteen naar een ziekenhuis gebracht worden dat daarvoor de beste behandeling biedt. En dat scheelt tijd. Met hun idee wonnen de Amsterdammers de Amsterdam Science & Innovation Award 2018. Deze wordt ieder jaar uitgereikt voor het meest innovatieve idee met een duidelijke maatschappelijke of commerciële toepassing.

Als je een herseninfarct hebt, telt iedere minuut, vertelt neuroloog Jonathan Coutinho. “We hebben een nieuwe behandeling waarmee je een stolsel uit een geblokkeerd bloedvat in de hersenen kunt halen. Die is erg effectief: patiënten herstellen er veel beter door. Niet ieder ziekenhuis kan deze behandeling aanbieden. Zo is het AMC in de regio Noord-Holland de enige die dat doet.”

Dr. Jonathan Coutinho en Dr. Wouter Potters

Ongeveer vijf tot tien procent van de patiënten met verdenking op een herseninfarct komt in aanmerking voor de nieuwe behandeling. Het gebeurt daardoor regelmatig dat de patiënt naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis gebracht wordt, waar na een CT-scan blijkt dat hij naar een ander ziekenhuis moet. Die extra rit levert gemiddeld zo’n drie kwartier tijdverlies op, berekenden Coutinho en zijn collega, onderzoeker Wouter Potters.

“Per minuut die verstrijkt, neemt de kans op een goed herstel af. Dus het scheelt enorm als je in de ambulance al weet wie de nieuwe behandeling moet ondergaan”, zegt Coutinho. Hij bedacht samen met Potters waar zo’n opsporingsmethode aan zou moeten voldoen. “Een apparaat moet uiteraard de diagnose kunnen stellen, klein zijn en makkelijk te bedienen door het ambulancepersoneel.”

Hersenfilmpje

Nu worden er al hersenfilmpjes gemaakt door middel van elektroden die op het hoofd geplakt worden. Zo houden artsen patiënten in de gaten die – bijvoorbeeld tijdens een operatie aan de halsslagader – een verhoogd risico lopen op een herseninfact. Maar die methode is niet geschikt voor de ambulance. De elektroden, een stuk of 25, moeten exact op de goede plek geplakt worden met behulp van een gel. Dat duurt al gauw een half uur.

Coutinho en Potters bedachten een badmuts met elektroden die ‘droog’ aangebracht kunnen worden. Deze meet door de haren heen de hersensignalen. In theorie zou dat moeten lukken. “In het ziekenhuis kun je prima zo’n hersenfilmpje maken, maar werkt het in de ambulance bij verschillende soorten patiënten? Dat willen we gaan onderzoeken door vijf ambulances uit te rusten met de badmuts.”

Prestatie

Om dat mogelijk te maken, proberen de AMC’ers 50.000 euro bij elkaar te krijgen door middel van crowdfunding. Zij worden hierin ondersteund door de Hartstichting. Via een speciale website kunnen verschillende bedragen gedoneerd worden. De onderzoekers stellen daar een prestatie tegenover: wat deze zal zijn, hangt af van het geschonken bedrag. Coutinho’s favoriet? “De knuffelbeer, met ambulancepakje aan. Ze zijn al bijna op, dus we gaan snel nog maar een doos vragen aan het bedrijf dat ze gratis ter beschikking heeft gesteld.”

Bron: AMC & Hartstichting
Foto: Sanne Bas beeldproducties

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Integrale geneeskunde in Nederland: tijd voor de volgende stap

Het spreekuur Integrative Medicine van Ines von Rosenstiel is erg populair en ook in andere ziekenhuizen groeit de belangstelling voor een dergelijk spreekuur. Hoe zorgen we ervoor dat IM een structureel onderdeel wordt van de reguliere zorg in Nederland?

Mindfulness in de zorg: allesbehalve zweverig

“Zorg goed voor jezelf. Er is er maar één van.” Dat zei een patiënt ooit tegen longarts Miep van der Drift. Ze weet als geen ander: mindfulness is niet alleen voor patiënten, maar ook voor zorgverleners. Ze geeft tips voor kleine veranderingen met een grote impact.

Medicatie vaak te lang voortgezet na ontslag uit ziekenhuis

Veel patiënten gebruiken in ziekenhuizen voorgeschreven opiaten, benzodiazepines en antipsychotica nog langdurig na ontslag, aldus Judith de Ruijter. “We geven artsen de tip om, als ze bij ontslag nieuwe medicatie voorschrijven, al meteen na te denken over stoppen.”

‘Impliciete sturing kan samen beslissen verstoren’

Het proces van samen beslissen kan worden verstoord door onbewuste aansturing op een bepaalde behandeling, aldus Anneleen Timmer en Suzanne Festen. “Misschien gaan veel behandelaars er onbewust vanuit dat de patiënt alles op alles wil zetten om de ziekte te bestrijden.”

Casus: man met een hartafwijking

Een 52-jarige man met blanco cardiale voorgeschiedenis wordt gescreend voor levertransplantatie. Voorheen geen cardiale klachten of echo cor gehad. Per toeval een afwijking in het hart gezien. Wat is uw diagnose?

‘Verwijs patiënten met onbegrepen mobiliteitsklachten door naar MSK-arts’

MSK-arts William van de Luijtgaarden behandelt in zijn praktijk vooral patiënten met pijn of functiestoornissen van het bewegingsapparaat. Hij pleit voor meer bekendheid van MSK-geneeskunde onder collega-artsen: “Wij kunnen het probleem bij de kern aanpakken.”

Discriminatie: blinde vlek in de zorg

Zorgbestuurders hebben vaak geen zicht op discriminatie binnen hun organisatie, ontdekte Ewoud Butter. “Ze hebben geen idee van de omvang ervan, incidenten of ervaringen worden niet bijgehouden, het is geen terugkerend onderwerp tijdens de bestuurlijke overleggen.”

‘Wild Westen dreigt op markt voor middelen tegen veroudering’

Bigtechmiljardairs investeren fors in middelen tegen veroudering, maar klinisch geriater Marcel Olde Rikkert waarschuwt voor de risico’s. Verscheidene stoffen beloven langer gezond leven, maar de langetermijneffecten zijn onbekend. “We dreigen we kopje onder te gaan door de hype.”

Casus: oudere dame met een groeiende moedervlek

Een 74-jarige dame wil een groeiende moedervlek op het been laten controleren. Sinds twee jaar jeukt de moedervlek en wordt groter. Ze heeft een blanco voorgeschiedenis, daarnaast komen er ook in haar familie geen melanomen voor. Wat is uw diagnose?

‘Je moet soms echt vechten voor je patiënten’

Huisarts Marike Ooms werkt in verschillende asielzoekerscentra. Daar biedt ze zorg aan mensen die niet alleen kampen met medische problemen, maar ook met de onzekerheid van een onduidelijke toekomst en de last van hun verleden. "Als je iedereen open benadert, blijken de vragen en klachten vaak niet zoveel te verschillen van patiënten in een reguliere praktijk.”