DOQ

Bedside Singers: zingen voor de ziel in laatste levensfase

Minder pijn, meer ontspanning en meer contact en verbinding met zichzelf en hun naasten. Dat zijn volgens Petrie Akkerman, initiatiefnemer en artistiek leider, de belangrijkste ervaringen van mensen die aan hun bed worden toegezongen door de Bedside Singers. Deze groep koorzangers zingt driestemmig en a-capella voor mensen in hun laatste levensfase. 

Ze kreeg het idee in de laatste levensjaren van haar vader, die vorig jaar overleed. Zingen voor mensen in deze levensfase klonk Petrie Akkerman heel vanzelfsprekend in haar oren. Ze ging ervan uit ging dat zoiets in Nederland wel zou bestaan. Niet dus. “In de Verenigde Staten wel. Het Threshold Choir zingt daar al 25 jaar voor mensen in hun laatste levensfase. Maar in Nederland bestond dit nog niet.”

“Muziek is een grote steun in de palliatieve levensfase; het is een snelle weg naar het hart”

Petrie Akkerman, initiatiefnemer en artistiek leider van de Bedside Singers

Grote steun

En dus nam Akkerman zes jaar geleden zelf het initiatief om zo’n koor op te richten. Want muziek is een grote steun in de palliatieve levensfase van mensen, legt ze uit. “Muziek is een snelle weg naar het hart. Midas Dekkers deed er ooit een mooie uitspraak over: ‘Via je oren heb je direct contact met je gevoelsleven.’ Bovendien blijft van alle zintuigen het gehoor het langst actief. Ook als mensen niets meer zien of ruiken, maar weinig meekrijgen van hun omgeving, Het gehoor dooft als laatste uit.”

“Toen we zongen, zagen we dat het kreunen van de pijn minder werd, haar ademhaling werd rustiger en dieper”

Mooie herinnering

Akkerman moet denken aan de vrouw in het hospice die veel pijn had en in afwachting was van de arts die haar morfine zou komen brengen. “Haar man en puberdochter zaten rond haar bed, iedereen was gespannen vanwege de pijn die moeder had. Wij vroegen of we iets voor haar mochten zingen. Dat vond ze goed. Toen we dat deden, zagen we dat het kreunen van de pijn minder werd, haar ademhaling werd rustiger en dieper. Iedereen ontspande, ook zijzelf. Zelfs zozeer dat ze na afloop zei: ‘De morfine kan wel wachten.’ En dat niet alleen. De coördinator van de hospice zei later: ‘Jullie hebben voor haar dochter een mooie herinnering gemaakt in een verder ellendige tijd.’”

Zorg valt stil

Akkerman was blij met die opmerking, want het zingen is zowel bedoeld voor degene in bed maar ook voor iedereen eromheen, naasten, familie, vrienden. “We zingen ook voor hen. Het moment dat we langskomen om te zingen blijkt vaak een moment dat ze later niet zullen vergeten. Een lichtpuntje in een donkere tijd. We nemen de zorg ook even van hen over. Als mantelzorger zit je continu in een zorgrol: wil je nog thee, ligt je kussen nog goed? Als wij dan binnenkomen, valt de zorg even stil. Dat is vaak het moment dat mensen gaan voelen wat het naderend afscheid met hen doet. Dat is vaak een moment van verbinding. Mensen pakken elkaars hand vast, wisselen blikken van verstandhouding met elkaar uit.”

“We komen met drie, vier mensen, nemen onze eigen krukjes mee, en we zingen”

Euthanasie

Hospice, ziekenhuis, verpleeghuis, de Bedside Singers komen overal langs. “Soms vanuit vaste bezoekafspraken met een hospice, maar soms krijgen we een onverwacht telefoontje met de vraag: kunnen jullie morgen langskomen?”
Drie à vier koorleden per bezoek, niet meer, benadrukt Akkerman. “Onze koren, we hebben er landelijk inmiddels 22, bestaan uit 8 tot 12 koorleden. Maar die komen niet allemaal tegelijk langs, dat zou te overweldigend zijn. We komen met drie, vier mensen, nemen onze eigen krukjes mee, en we zingen. Dat kan in een hospice of verpleeghuis zijn, maar steeds vaker ook bij mensen thuis, bijvoorbeeld in de dagen voorafgaand aan een euthanasie, met alle familie eromheen.”

Verhalen delen

De liedjes, wiegeliedjes, maar ook popliedjes of klassieke stukken, maken vaak de tongen los, vervolgt ze. “Ze maken bij patiënt en naasten herinneringen wakker, er worden verhalen gedeeld uit iemands leven. Wat we doen is daarom meer dan zingen alleen. Er ontstaat al snel een intiem contact. Het gaat om kwetsbare mensen in hun laatste levensfase. Dat maakt mensen open en toegankelijk.”

“Geen dagen toevoegen aan het leven, maar leven toevoegen aan de dagen”

Artsen helpen

Ja, Akkerman zou graag zien dat meer mensen een beroep konden doen op de Bedside Singers. “We zijn de afgelopen tijd sterk gegroeid, want de belangstelling is groot, maar we willen nog meer mensen bereiken. Omdat we denken dat we veel voor ze kunnen doen.” Dat is waar de Bedside Singers ook artsen kunnen helpen, vervolgt ze. “Soms zegt een arts: ‘Ik kan niets meer voor u doen.’ Dat is niet zo. Je kunt juist veel doen voor iemand die gaat sterven. Want daar begint de complementaire palliatieve zorg. Of dat nu ontspanningsoefeningen zijn, massagetherapie of toegezongen worden. Geen dagen toevoegen aan het leven, maar leven toevoegen aan de dagen. Dat is wat we met zingen doen.”    

Meer informatie: bedsidesingers.nl

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Hoe dramaseries artsen kunnen helpen bij morele keuzes

Drie afleveringen van House M.D. of Dexter op een avond kijken, puur voor de ontspanning? Voor zorgprofessionals kan het ook leerzaam zijn. Mediawetenschapper Merel van Ommen onderzocht hoe dramaseries artsen kunnen helpen om beter om te gaan met moreel ingewikkelde situaties.

Onderliggend denkpatroon stuurt voorschrijver bij keuze voor geneesmiddel

Het voorschrijven van geneesmiddelen is een afweging tussen richtlijnen, ervaring en patiëntkenmerken. Indeling in vier voorschrijversprofielen geeft inzicht in de eigen afwegingen. “En het helpt te begrijpen waarom een collega een andere beslissing neemt.”

‘Medicatiebeleid in de laatste levensfase kan beter’

6 op de 10 patiënten in de palliatieve fase krijgt door de huisarts medicatie voorgeschreven die niet langer passend is. Dat blijkt uit een onlangs verschenen factsheet van Nivel en PZNL. “We moeten voorschrijfgewoonten kritisch onder de loep nemen”, zegt Yvonne de Man, senior onderzoeker bij Nivel.

Casus: vrouw met pijnlijke oorschelp

Een 55-jarige vrouw heeft een hoed in haar hand als ze uw spreekkamer binnenkomt. Sinds een maand heeft zij ’s nachts last van pijn aan het linkeroor. Op de oorrand ziet u een nodulus die bij druk zeer pijnlijk is. Wat is uw diagnose?

‘Live well, die well’: rol van vrijwilligers in de laatste levensfase

Vrijwilligers aan het sterfbed in het ziekenhuis maken een groot verschil, stelt Anne Goossensen. Ze luisteren, troosten en verlichten de werkdruk van zorgverleners. “Ze bieden een luisterend oor en zijn aanwezig, zonder haast of medische agenda.”

Waarom melden vrouwen vaker bijwerkingen van medicijnen?

Vrouwen blijken vaker bijwerkingen van medicijnen te melden dan mannen. Onderzoeker Sieta de Vries van het UMC Groningen probeert te achterhalen hoe dit komt. En dat blijkt complexer dan het lijkt.

Gezondheid van mens, dier en natuur horen bij elkaar

Voorheen circuleerden het westnijl- en het usutuvirus alleen in Zuid-Europa. Maar inmiddels komen ze ook voor in Nederlandse vogels en muggen. Viroloog Marion Koopmans ziet daarin een duidelijke les: “De gezondheid van mensen kun je niet los zien van die van dieren en ecosystemen.”

Casus: hoestende man met koorts en dyspneu

Een 31-jarige Poolse man die vanwege de ziekte van Crohn wordt behandeld met infliximab bezoekt de SEH, omdat hij al twee weken hoest en benauwd is. Ook heeft hij koorts. Een antibioticumkuur van de huisarts heeft geen effect gehad. Wat is uw diagnose?

Casus: man met huidafwijking op de rug

Een 69-jarige man komt op uw spreekuur om een verruca seborrhoica in het gelaat te laten controleren. Bij algehele inspectie ziet u ook een huidafwijking op de rug. Wat is uw diagnose?

´Voorkom medicijn­resten, begin bij je eigen voorschrijven´

Minder diclofenac, lagere hormoondoses, terughoudend met azitromycine - zo kunnen zorgverleners volgens een recent rapport van het IVM bijdragen aan schoner water. “Aan de overwegingen die artsen maken bij voorschrijven zou ook duurzaamheid moeten worden toegevoegd.”