DOQ

Bedside Singers: zingen voor de ziel in laatste levensfase

Minder pijn, meer ontspanning en meer contact en verbinding met zichzelf en hun naasten. Dat zijn volgens Petrie Akkerman, initiatiefnemer en artistiek leider, de belangrijkste ervaringen van mensen die aan hun bed worden toegezongen door de Bedside Singers. Deze groep koorzangers zingt driestemmig en a-capella voor mensen in hun laatste levensfase. 

Ze kreeg het idee in de laatste levensjaren van haar vader, die vorig jaar overleed. Zingen voor mensen in deze levensfase klonk Petrie Akkerman heel vanzelfsprekend in haar oren. Ze ging ervan uit ging dat zoiets in Nederland wel zou bestaan. Niet dus. “In de Verenigde Staten wel. Het Threshold Choir zingt daar al 25 jaar voor mensen in hun laatste levensfase. Maar in Nederland bestond dit nog niet.”

“Muziek is een grote steun in de palliatieve levensfase; het is een snelle weg naar het hart”

Petrie Akkerman, initiatiefnemer en artistiek leider van de Bedside Singers

Grote steun

En dus nam Akkerman zes jaar geleden zelf het initiatief om zo’n koor op te richten. Want muziek is een grote steun in de palliatieve levensfase van mensen, legt ze uit. “Muziek is een snelle weg naar het hart. Midas Dekkers deed er ooit een mooie uitspraak over: ‘Via je oren heb je direct contact met je gevoelsleven.’ Bovendien blijft van alle zintuigen het gehoor het langst actief. Ook als mensen niets meer zien of ruiken, maar weinig meekrijgen van hun omgeving, Het gehoor dooft als laatste uit.”

“Toen we zongen, zagen we dat het kreunen van de pijn minder werd, haar ademhaling werd rustiger en dieper”

Mooie herinnering

Akkerman moet denken aan de vrouw in het hospice die veel pijn had en in afwachting was van de arts die haar morfine zou komen brengen. “Haar man en puberdochter zaten rond haar bed, iedereen was gespannen vanwege de pijn die moeder had. Wij vroegen of we iets voor haar mochten zingen. Dat vond ze goed. Toen we dat deden, zagen we dat het kreunen van de pijn minder werd, haar ademhaling werd rustiger en dieper. Iedereen ontspande, ook zijzelf. Zelfs zozeer dat ze na afloop zei: ‘De morfine kan wel wachten.’ En dat niet alleen. De coördinator van de hospice zei later: ‘Jullie hebben voor haar dochter een mooie herinnering gemaakt in een verder ellendige tijd.’”

Zorg valt stil

Akkerman was blij met die opmerking, want het zingen is zowel bedoeld voor degene in bed maar ook voor iedereen eromheen, naasten, familie, vrienden. “We zingen ook voor hen. Het moment dat we langskomen om te zingen blijkt vaak een moment dat ze later niet zullen vergeten. Een lichtpuntje in een donkere tijd. We nemen de zorg ook even van hen over. Als mantelzorger zit je continu in een zorgrol: wil je nog thee, ligt je kussen nog goed? Als wij dan binnenkomen, valt de zorg even stil. Dat is vaak het moment dat mensen gaan voelen wat het naderend afscheid met hen doet. Dat is vaak een moment van verbinding. Mensen pakken elkaars hand vast, wisselen blikken van verstandhouding met elkaar uit.”

“We komen met drie, vier mensen, nemen onze eigen krukjes mee, en we zingen”

Euthanasie

Hospice, ziekenhuis, verpleeghuis, de Bedside Singers komen overal langs. “Soms vanuit vaste bezoekafspraken met een hospice, maar soms krijgen we een onverwacht telefoontje met de vraag: kunnen jullie morgen langskomen?”
Drie à vier koorleden per bezoek, niet meer, benadrukt Akkerman. “Onze koren, we hebben er landelijk inmiddels 22, bestaan uit 8 tot 12 koorleden. Maar die komen niet allemaal tegelijk langs, dat zou te overweldigend zijn. We komen met drie, vier mensen, nemen onze eigen krukjes mee, en we zingen. Dat kan in een hospice of verpleeghuis zijn, maar steeds vaker ook bij mensen thuis, bijvoorbeeld in de dagen voorafgaand aan een euthanasie, met alle familie eromheen.”

Verhalen delen

De liedjes, wiegeliedjes, maar ook popliedjes of klassieke stukken, maken vaak de tongen los, vervolgt ze. “Ze maken bij patiënt en naasten herinneringen wakker, er worden verhalen gedeeld uit iemands leven. Wat we doen is daarom meer dan zingen alleen. Er ontstaat al snel een intiem contact. Het gaat om kwetsbare mensen in hun laatste levensfase. Dat maakt mensen open en toegankelijk.”

“Geen dagen toevoegen aan het leven, maar leven toevoegen aan de dagen”

Artsen helpen

Ja, Akkerman zou graag zien dat meer mensen een beroep konden doen op de Bedside Singers. “We zijn de afgelopen tijd sterk gegroeid, want de belangstelling is groot, maar we willen nog meer mensen bereiken. Omdat we denken dat we veel voor ze kunnen doen.” Dat is waar de Bedside Singers ook artsen kunnen helpen, vervolgt ze. “Soms zegt een arts: ‘Ik kan niets meer voor u doen.’ Dat is niet zo. Je kunt juist veel doen voor iemand die gaat sterven. Want daar begint de complementaire palliatieve zorg. Of dat nu ontspanningsoefeningen zijn, massagetherapie of toegezongen worden. Geen dagen toevoegen aan het leven, maar leven toevoegen aan de dagen. Dat is wat we met zingen doen.”    

Meer informatie: bedsidesingers.nl

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Casus: vrouw met hevige diarree en kortademigheid

Een vrouw klaagt over hevige diarree en kortademigheid. Daarnaast voelt zij zich zwak en is zij 10 kg afgevallen in de laatste 3 maanden. Wat is uw diagnose?

Videoconsult vs. fysiek consult: waar zitten de verschillen?

Broer en zus Martijn Stommel en Wyke Stommel onderzochten de verschillen tussen video- en fysieke consulten. Dit kan helpen bij goede implementatie van videoconsulten. “Patiënten moeten soms lang reizen. Dat is belastend, het kost tijd en meestal moet iemand mee.”

Zeven Routes naar een veerkrachtig zorgsysteem

Ons zorgstelsel kan duurzamer en menselijker terwijl ook kwaliteit, toegankelijkheid en betaalbaarheid geborgd zijn, meent Steven de Waal in zijn boek. “De zorginstelling verandert in een platform: minder managers en meer horizontaal management tussen zorgprofessionals.”

Wat als… jouw onderzoek plotseling is geasso­cieerd met de tabaks­industrie?

De farmaceut die het promotieonderzoek van Wytse van den Bosch financierde, werd plotseling overgenomen door een tabaksmultinational. Wat doe je dan als onderzoeker? “Door deze indirecte affiliatie ben je plotseling niet meer welkom op wetenschappelijke congressen.”

Meer rolmodel­len nodig in het medisch onderwijs

“De gezondheidszorg moet een afspiegeling zijn van de samenleving, dat is nu niet zo”, vindt Rashmi Kusurkar, hoogleraar inclusie en motivatie in medisch onderwijs. Er is behoefte aan meer inclusiviteit en diversiteit binnen het medisch onderwijs.

Zo deal je met de onzin van influencers in je spreekkamer

Patiënten vertrouwen influencers soms meer dan hun eigen arts. Jolanda van Boven en Annemie Galimont vertellen over hun ervaringen hiermee in de spreekkamer en hoe hiermee om te gaan. “Wees als arts alert dat je de patiënt goed voorlicht over de mogelijke gevolgen.”

‘Kunst kan de zorg transformeren’

Om de problemen van het overbelaste zorgsysteem het hoofd te bieden, moet kunst een structurele plaats krijgen, pleit Tineke Abma. “We willen duurzame programma’s van bewezen interventies vergoed door de zorgverzekeraar.”

Casus: jongen met gepig­menteerde huid­afwijking

Een tienjarige jongen heeft een opvallende laesie op de rechterbovenarm. Bij navraag blijkt deze laesie al jaren aanwezig. In de familie komen geen melanomen voor. De jongen heeft een blanco voorgeschiedenis. Wat is uw diagnose?

Casus: man met klachten van moeizaam plassen

Een man komt met een doorgemaakte blaasontsteking op uw spreekuur. Plassen gaat al een paar jaar langzaamaan moeilijker en moeilijker. De straal is zwak, nogal eens sproeiend en er wordt bijna altijd wat nagedruppeld. Persen helpt niet echt. Wat is uw diagnose?

Iedere arts moet zich voorbereiden op een leven lang leren

Welzijn is een voorwaarde voor professionele en persoonlijke ontwikkeling. En dat is in de medische sector meer dan ooit een punt van zorg, vindt Marjolein van de Pol. “De nieuwe bewegingen moet je gewoon volgen, in welke fase van je carrière je ook zit.”


0
Laat een reactie achterx