DOQ

Binnen een jaar bloedtest alzheimer beschikbaar

Een bloedtest waarmee we de ziekte van Alzheimer kunnen vaststellen komt steeds dichterbij. Binnen een jaar zijn er biomarkers beschikbaar om in bloed de ziekte van Alzheimer te diagnosticeren. Dat stelt prof. dr. ir. Charlotte Teunissen in haar inaugurale rede. “We kunnen straks alzheimer al in een vroege fase van de ziekte vaststellen. Ook het verloop van de ziekte kunnen we dan mogelijk volgen met bloedtesten. Dat maakt het huidige analyseren van hersenvocht verkregen door een belastende lumbaalpunctie minder vaak nodig.” Teunissen spreekt haar rede uit op vrijdag 21 september bij Amsterdam UMC. Zij is in Europa de eerste vrouw op de leerstoel Neurochemie.

De ziekte van Alzheimer en andere vormen van dementie komen steeds meer voor in de verouderende samenleving. Het diagnosticeren van de ziekte van Alzheimer verloopt moeizaam en de ziekte wordt veelal in een gevorderde fase vastgesteld. Er komen echter steeds betere biomarkers beschikbaar die in lichaamsvloeistoffen zoals bloed en hersenvocht het ziekteproces kunnen aantonen.

Nieuwe bloedtest

prof. dr. ir. Charlotte Teunissen van het Amsterdam UMC heeft een eerste goed toepasbare bloedtest ontwikkeld om het eiwit amyloid aan te tonen. De stapeling van dit eiwit in de hersenen wordt gezien als een belangrijke veroorzaker van de ziekte van Alzheimer. De nieuwe test heeft een precisie van 95 procent, terwijl eerdere testen een precisie van 85 procent hadden. Teunissen denkt binnen een jaar deze test, die de ziekte van Alzheimer aantoont, op de markt te hebben. De komende jaren gaat zij verder onderzoek doen naar biomarkers voor dementie.

Ook wil zij testen ontwikkelen die de vroegste fasen van verschillende vormen van dementie aantonen. “Vaak zijn de ziekteprocessen al bijna 20 jaar gaande voordat symptomen zoals vergeetachtigheid op gaan treden. Een vroege diagnose is ook noodzakelijk omdat hersenschade onomkeerbaar is. Dus hoe eerder we kunnen gaan behandelen, hoe beter.”

Genezing stap dichterbij

Teunissen is verantwoordelijk voor verschillende biobanken van Amsterdam UMC die een belangrijke rol spelen in het neurologische onderzoek. Zo doet het Alzheimercentrum Amsterdam al jarenlang onderzoek naar de ziekte. Veel patiënten hebben door de jaren heen hun lichaamsmateriaal beschikbaar gesteld voor onderzoek naar de ziekte. Teunissen: “Ik kan voor de ontwikkeling van nieuwe biomarkers gebruik maken van deze rijke schat aan lichaamsmateriaal in onze biobanken die noodzakelijk is voor mijn onderzoek. Hierdoor komt de genezing voor de ziekte van Alzheimer een stap dichterbij.”

Bloedtest om effect van medicijnen te meten

Naast haar onderzoek aan de ziekte van Alzheimer doet Teunissen ook onderzoek naar andere hersenaandoeningen. Samen met andere partners heeft ze al een eenvoudige bloedtest opgezet die het eiwit ‘Neurofilament light’ (NfL) aantoont bij multiple sclerose (MS). Voorheen was dit alleen aantoonbaar met een punctie van hersenvloeistof, nu dus met een bloedtest. Teunissen: “In de komende tijd wil ik onderzoeken of de NfL-bloedtest kan worden gebruikt bij het monitoren van effecten van medicijnen bij MS, maar ook bij andere hersenaandoeningen zoals de ziekte van Parkinson, Creutzfeldt Jakob en ALS.” In de ideale situatie wordt de NfL-waarde gemeten voor de start van een behandeling. Als het medicijn effectief is, zou de NfL-waarde moeten dalen. Teunissen: “Het zou geweldig zijn als we dit op korte termijn voor elkaar krijgen. Want als je in een vroeg stadium weet dat een medicijn niet werkt, kun je sneller overstappen op een doeltreffender medicijn.”

Bron: VUmc

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Hoe dramaseries artsen kunnen helpen bij morele keuzes

Drie afleveringen van House M.D. of Dexter op een avond kijken, puur voor de ontspanning? Voor zorgprofessionals kan het ook leerzaam zijn. Mediawetenschapper Merel van Ommen onderzocht hoe dramaseries artsen kunnen helpen om beter om te gaan met moreel ingewikkelde situaties.

Onderliggend denkpatroon stuurt voorschrijver bij keuze voor geneesmiddel

Het voorschrijven van geneesmiddelen is een afweging tussen richtlijnen, ervaring en patiëntkenmerken. Indeling in vier voorschrijversprofielen geeft inzicht in de eigen afwegingen. “En het helpt te begrijpen waarom een collega een andere beslissing neemt.”

‘Medicatiebeleid in de laatste levensfase kan beter’

6 op de 10 patiënten in de palliatieve fase krijgt door de huisarts medicatie voorgeschreven die niet langer passend is. Dat blijkt uit een onlangs verschenen factsheet van Nivel en PZNL. “We moeten voorschrijfgewoonten kritisch onder de loep nemen”, zegt Yvonne de Man, senior onderzoeker bij Nivel.

Casus: vrouw met pijnlijke oorschelp

Een 55-jarige vrouw heeft een hoed in haar hand als ze uw spreekkamer binnenkomt. Sinds een maand heeft zij ’s nachts last van pijn aan het linkeroor. Op de oorrand ziet u een nodulus die bij druk zeer pijnlijk is. Wat is uw diagnose?

‘Live well, die well’: rol van vrijwilligers in de laatste levensfase

Vrijwilligers aan het sterfbed in het ziekenhuis maken een groot verschil, stelt Anne Goossensen. Ze luisteren, troosten en verlichten de werkdruk van zorgverleners. “Ze bieden een luisterend oor en zijn aanwezig, zonder haast of medische agenda.”

Waarom melden vrouwen vaker bijwerkingen van medicijnen?

Vrouwen blijken vaker bijwerkingen van medicijnen te melden dan mannen. Onderzoeker Sieta de Vries van het UMC Groningen probeert te achterhalen hoe dit komt. En dat blijkt complexer dan het lijkt.

Gezondheid van mens, dier en natuur horen bij elkaar

Voorheen circuleerden het westnijl- en het usutuvirus alleen in Zuid-Europa. Maar inmiddels komen ze ook voor in Nederlandse vogels en muggen. Viroloog Marion Koopmans ziet daarin een duidelijke les: “De gezondheid van mensen kun je niet los zien van die van dieren en ecosystemen.”

Casus: hoestende man met koorts en dyspneu

Een 31-jarige Poolse man die vanwege de ziekte van Crohn wordt behandeld met infliximab bezoekt de SEH, omdat hij al twee weken hoest en benauwd is. Ook heeft hij koorts. Een antibioticumkuur van de huisarts heeft geen effect gehad. Wat is uw diagnose?

Casus: man met huidafwijking op de rug

Een 69-jarige man komt op uw spreekuur om een verruca seborrhoica in het gelaat te laten controleren. Bij algehele inspectie ziet u ook een huidafwijking op de rug. Wat is uw diagnose?

´Voorkom medicijn­resten, begin bij je eigen voorschrijven´

Minder diclofenac, lagere hormoondoses, terughoudend met azitromycine - zo kunnen zorgverleners volgens een recent rapport van het IVM bijdragen aan schoner water. “Aan de overwegingen die artsen maken bij voorschrijven zou ook duurzaamheid moeten worden toegevoegd.”