Casus: Opnieuw een miskraam?

Redactioneel

redactie

27 februari 2019

Casus:
Een 28-jarige vrouw bezoekt uw spreekuur. Zij heeft in het verleden een spontane miskraam doorgemaakt. Inmiddels is zij opnieuw zwanger maar heeft zij rond 6 weken amenorroeduur fors bloedverlies met het verlies van stolsels en weefsel. Dit is door patiënte en de verloskundige ervaren als een nieuwe miskraam.

Onderzoek:
De weken hierna blijft patiënte erg moe, zij vloeide ook nog onregelmatig en had soms buikpijn, meest rechts in de buik. Via haar verloskundige werd een week later nog een echo gemaakt waarbij het cavum van de uterus leeg was. Wel viel wat vrij vocht achter de uterus op. Dit is zichtbaar op de foto’s die gemaakt zijn tijdens de echoscopie maar die bevinding is niet gecommuniceerd met patiënte. Het bericht aan patiënte was dat de miskraam compleet is geweest. Patiënte wordt vervolgens door de huisarts doorverwezen naar de gynaecoloog in verband met 2 maal een miskraam. De verwijsreden is het verzoek om chromosomaal onderzoek in te zetten. Omdat u het niet vertrouwt onderzoekt u patiënte en geeft zij rechts onder in de buik pijn aan. Vervolgens wordt er een echo gemaakt. De bevindingen bij de echo ziet u hieronder.

Wat is de meest waarschijnlijke diagnose? Maak hieronder uw keuze

Deze casus is gemaakt door A. Lub, gynaecoloog in het Spaarne Ziekenhuis

Bron: Care4Cure.nl, casus 141

Meld u gratis aan om toegang te krijgen tot DOQ,
waar zorgprofessionals kennis en visie delen.

Lees meer over:

Gynaecologie bloedverlies casus gynacologie miskraam zwangerschap

Voor u geselecteerde artikelen

‘Bevolkingsonderzoek sluit onvoldoende aan bij mensen met verstandelijke beperking’

Mensen met een verstandelijke beperking nemen veel minder vaak deel aan bevolkingsonderzoeken naar kanker dan de algemene bevolking, vertelt Amina Banda. Ook krijgen zij minder vaak vervolgonderzoek. “Deze groep kan allerlei barrières voor deelname ervaren.”

Vertragen, verdragen en verbinden in moeilijke gesprekken

In de palliatieve zorg spelen niet alleen emoties bij de patiënt een rol, maar ook bij de zorgverlener. Machteld Muller legt uit hoe zelfinzicht helpt bij verbinding met je patiënt. “Herkennen van je eigen ‘rode knoppen’ helpt om uit vervelende dynamieken te blijven.”

Hoe je medische misinformatie als zorgverlener kunt aanpakken

Waarom geloven mensen dat zonnebrandcrème gevaarlijk is, of wantrouwen ze bewezen interventies zoals vaccins? Tom van Bommel vertelt over de mechanismen achter zulke overtuigingen. “Technieken waarmee misinformatie zich verspreidt, kunnen óók ten goede worden ingezet.”

Casus: patiënte met dyspnoe naar de EHH

Een oudere obese vrouw presenteert zich op de Eerste Hart Hulp vanwege dyspnoe. Die begon twee weken geleden en was aanvankelijk inspanningsgebonden, nu ook bij platliggen. Ze plast nog maar kleine beetjes sinds drie dagen. Wat is uw diagnose?

Longgeneeskunde

Casus: patiënt met progressieve inspanningsdyspneu

Een patiënt presenteert zich met progressieve inspanningsdyspneu. Voorheen was hij in staat om zonder klachten te tennissen, nu ervaart hij kortademigheid bij stevig doorwandelen. Er is geen sprake van hoesten, sputumproductie of koorts. Wat is uw diagnose?

Uitgebreid bloedonderzoek met één simpele vingerprik

Capillaire bloedafname via een vingerprik blijkt bij meer dan 30 standaardbepalingen een goed alternatief voor venapunctie, concludeerde Martijn Doeleman. “Patiënten kunnen zelf de vingerprik doen. Gewoon thuis, wanneer het hen uitkomt.”

Cultuursensitieve zorg in de praktijk: lessen van Mammarosa

Taal- en cultuurverschillen kunnen de communicatie met zorgverleners flink bemoeilijken. Stichting Mammarosa biedt hierin uitkomst. Samia Kasmi vertelt hoe belangrijk cultuursensitieve communicatie is, en hoe artsen hierin het verschil kunnen maken.

‘Er is een trend naar meer visuele informatie’

“Voor patiënten blijkt de juiste toedieningsroute van een geneesmiddel niet altijd vanzelfsprekend te zijn”, vertellen Yara Mangindaan en Nike Everaarts-de Gruyter. Zij hielpen medicijnpictogrammen te ontwikkelen die ondersteunen bij goed gebruik van geneesmiddelen.

Werkbereidheid bij een crisis niet vanzelfsprekend

Ziekenhuizen kunnen tijdens een crisis niet blind vertrouwen op hun personeel, concluderen Dennis Barten en Lindsy Engels. Werkbereidheid hangt sterk af van verschillende factoren. “Het is belangrijk om te ontdekken wat nodig is om voor te bereiden op crisissituaties.”

Casus: man met dysfonieklachten

Een 42-jarige man komt op uw spreekuur met dysfonieklachten, twee maanden geleden ontstaan in een periode van veel hoesten. Aan het einde van de dag worden de klachten erger en het is lastig om een lang gesprek te voeren. Wat is uw diagnose?