DOQ

Chirurg dr. Burger onderzoekt uitgezaaide darmkanker: ‘Misschien werkt chemo beter bij rechtstreekse toediening in buikholte’

Het Catharina Ziekenhuis is een onderzoek gestart naar een nieuwe behandeling voor patiënten met uitgezaaide darmkanker in het buikvlies. Deze patiënten, die palliatief worden behandeld, krijgen naast hun reguliere chemobehandeling ook chemotherapie toegediend via een speciaal aangelegd slangetje rechtstreeks in de buikholte. “De chemotherapie komt daardoor in direct contact met de uitzaaiingen op het buikvlies. We hopen dat daardoor de groei van deze tumoren wordt stopgezet en kan worden teruggedrongen”, zegt onderzoeksleider en chirurg dr. Pim Burger van het Catharina Ziekenhuis.

Het gaat in eerste instantie om een studie bij maximaal 38 patiënten om te kijken of de procedure veilig uitgevoerd kan worden en wat de meest optimale dosis chemotherapie is die via het slangetje in de buikholte kan worden toegediend. Chirurg dr. Burger is verbaasd dat deze toepassing, die Interperioneale chemotherapie (kortweg IPEC) wordt genoemd, wereldwijd nog niet wordt ingezet voor deze kwetsbare patiëntengroep. “De techniek werd 40 jaar geleden al gebruikt. Maar er was toen geen goede chemotherapie. Door de jaren heen is de chemotherapie steeds beter geworden, maar deze toedieningsvorm is in de vergetelheid geraakt. Misschien werkt die nieuwe betere chemotherapie ook wel beter als het rechtstreeks in de buikholte wordt toegediend. Voor eierstokkanker en in mindere mate voor maagkanker wordt het soms al ingezet en daar zijn de resultaten veelbelovend. Ik bedacht me: waarom dan niet voor patiënten met uitgezaaide darmkanker op het buikvlies?“

Chirurg dr. Pim Burger

Relatief makkelijk uit te voeren

Burger weet waar hij over heeft, want hij ziet veel patiënten met uitgezaaide darmkanker op zijn poli die hij weinig meer kan bieden.  “Als er te veel buikvliesuitzaaiingen zijn en een zogenoemde HIPEC-operatie niet meer mogelijk is, heb ik nu alleen nog maar slecht nieuws. De overleving ligt tussen de 6 en 14 maanden. De enige behandeling die dan kan werken is chemotherapie. Maar ik moet nu nog vertellen dat de winst die je ermee boekt meestal niet groot is en dat genezing is uitgesloten. Maar deze patiënten zijn strijdbaar en bereid om alles aan te pakken!”

De nieuwe IPEC-behandeling is relatief makkelijk uit te voeren. Het aanleggen van het toedieningssysteem in de buikholte (een kastje dat port-a-cath wordt genoemd) gebeurt tijdens de kijkoperatie waar wordt bepaald of patiënten nog in aanmerking komen voor een operatie. “Bij de helft van die kijkoperaties moeten we helaas vaststellen dat er te veel buikvliesuitzaaiingen aanwezig zijn om nog zo’n HIPEC-operatie te kunnen uitvoeren. Dan kunnen we wel direct een kastje plaatsen, waar we later de chemo in de buikholte mee kunnen geven.” Vervolgens krijgt de patiënt elke twee weken in het ziekenhuis een chemobehandeling. “De reguliere chemo, via de bloedbaan, en tegelijkertijd ook chemo in de buikholte. Of we die twee therapieën zonder problemen naast elkaar kunnen geven, dat is ook iets dat we nu uit gaan zoeken,” legt Burger uit. De chemo die rechtstreeks in de buikholte wordt ingespoten – meestal een liter – verspreidt zich automatisch door de buikholte en komt  rechtstreeks bij de tumoren terecht.

Geen valse hoop

Burger hoopt dat deze nieuwe vorm van rechtstreekse toediening werkt. “Ik wil geen valse hoop geven. In de eerste plaats hoop ik dat patiënten hierdoor langer en goed leven. Maar stel dat patiënten goed reageren op deze nieuwe therapie, dan komen ze na verloop van tijd misschien toch  in aanmerking voor een HIPEC-operatie. Dat zou een geweldig resultaat zijn.”

Bron: Catharina Ziekenhuis

 

 

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

‘Bevolkings­onderzoek sluit onvoldoende aan bij mensen met verstande­lijke beperking’

Mensen met een verstandelijke beperking nemen veel minder vaak deel aan bevolkingsonderzoeken naar kanker dan de algemene bevolking, vertelt Amina Banda. Ook krijgen zij minder vaak vervolgonderzoek. “Deze groep kan allerlei barrières voor deelname ervaren.”

Vertragen, verdragen en verbinden in moeilijke gesprekken

In de palliatieve zorg spelen niet alleen emoties bij de patiënt een rol, maar ook bij de zorgverlener. Machteld Muller legt uit hoe zelfinzicht helpt bij verbinding met je patiënt. “Herkennen van je eigen ‘rode knoppen’ helpt om uit vervelende dynamieken te blijven.”

Hoe je medische misinformatie als zorgverlener kunt aanpakken

Waarom geloven mensen dat zonnebrandcrème gevaarlijk is, of wantrouwen ze bewezen interventies zoals vaccins? Tom van Bommel vertelt over de mechanismen achter zulke overtuigingen. “Technieken waarmee misinformatie zich verspreidt, kunnen óók ten goede worden ingezet.”

Casus: patiënte met dyspnoe naar de EHH

Een oudere obese vrouw presenteert zich op de Eerste Hart Hulp vanwege dyspnoe. Die begon twee weken geleden en was aanvankelijk inspanningsgebonden, nu ook bij platliggen. Ze plast nog maar kleine beetjes sinds drie dagen. Wat is uw diagnose?

Casus: patiënt met progressieve inspanningsdyspneu

Een patiënt presenteert zich met progressieve inspanningsdyspneu. Voorheen was hij in staat om zonder klachten te tennissen, nu ervaart hij kortademigheid bij stevig doorwandelen. Er is geen sprake van hoesten, sputumproductie of koorts. Wat is uw diagnose?

Uitgebreid bloedonderzoek met één simpele vingerprik

Capillaire bloedafname via een vingerprik blijkt bij meer dan 30 standaardbepalingen een goed alternatief voor venapunctie, concludeerde Martijn Doeleman. “Patiënten kunnen zelf de vingerprik doen. Gewoon thuis, wanneer het hen uitkomt.”

Cultuur­sensitieve zorg in de praktijk: lessen van Mammarosa

Taal- en cultuurverschillen kunnen de communicatie met zorgverleners flink bemoeilijken. Stichting Mammarosa biedt hierin uitkomst. Samia Kasmi vertelt hoe belangrijk cultuursensitieve communicatie is, en hoe artsen hierin het verschil kunnen maken.

‘Er is een trend naar meer visuele informatie’

“Voor patiënten blijkt de juiste toedieningsroute van een geneesmiddel niet altijd vanzelfsprekend te zijn”, vertellen Yara Mangindaan en Nike Everaarts-de Gruyter. Zij hielpen medicijnpictogrammen te ontwikkelen die ondersteunen bij goed gebruik van geneesmiddelen.

Werkbereidheid bij een crisis niet vanzelf­sprekend

Ziekenhuizen kunnen tijdens een crisis niet blind vertrouwen op hun personeel, concluderen Dennis Barten en Lindsy Engels. Werkbereidheid hangt sterk af van verschillende factoren. “Het is belangrijk om te ontdekken wat nodig is om voor te bereiden op crisissituaties.”

Casus: man met dysfonie­klachten

Een 42-jarige man komt op uw spreekuur met dysfonieklachten, twee maanden geleden ontstaan in een periode van veel hoesten. Aan het einde van de dag worden de klachten erger en het is lastig om een lang gesprek te voeren. Wat is uw diagnose?