DOQ

COVID-19 resulteert in placenta-histopathologie

Bij vrouwen met COVID-19 die in het ziekenhuis bevielen van een a terme baby, waren vaker histopathologische afwijkingen van de placenta aanwezig, onder andere foetale vasculaire malperfusie en villitis met een onbekende etiologie. Deze afwijkingen, die zijn gevonden in een retrospectieve cohortstudie, lijken zelfs aanwezig te zijn bij asymptomatische vrouwen.  

Er zijn weinig gegevens over de effecten van COVID-19 op de placenta, vooral bij asymptomatische vrouwen. Hoewel de pathogenese van COVID-19 niet volledig is opgehelderd, is er steeds meer bewijs dat tijdens deze infectieziekte een ernstige systemische ontstekingsreactie en een overmatige stollingstoestand met wijdverspreide microtrombi optreden. Mogelijk zijn vergelijkbare ziekteprocessen aanwezig in het grensgebied tussen moeder en foetus. 

(bron foto pixabay)

COVID-19 en placentaschade 

In deze retrospectieve cohortstudie is bepaald of COVID-19 bij a terme vrouwen die opgenomen waren op de afdeling Verloskunde, onder wie vrouwen zonder symptomen van COVID-19, gepaard gaat met extra schade aan de placenta in vergelijking met een cohort van COVID-19-negatieve controlepersonen.  
Tijdens de onderzoeksperiode werden alle opgenomen vrouwen routinematig getest op SARS-CoV-2, ongeacht de aan- of afwezigheid van symptomen van COVID-19. De histopathologische bevindingen van de placenta van 77 COVID-19-patiënten die bevielen van een eenlingzwangerschap, werden vergeleken met een controlegroep van 56 a terme vrouwen zonder COVID-19. Controlepersonen werden uitgesloten als ze obstetrische of medische complicaties hadden, waaronder foetale groeiretardatie, oligohydramnion, hypertensie, diabetes, coagulopathie of trombofilie.  

Foetale vasculaire malperfusie 

In de univariabele analyses werd gevonden dat COVID-19-patienten meer kans hadden op foetale vasculaire malperfusie, dat wil zeggen aanwezigheid van avasculaire villi en/of afzetting van muralfibrine (32,5% vs. 3,6%; p < 0,0001) en villitis met een onbekende etiologie (20,8% vs. 7,1%; p = 0,030). Deze bevindingen bleven bestaan ​​in een subgroepanalyse waarin asymptomatische COVID-19-patienten werden vergeleken met COVID-19-negatieve controlepersonen.  
In een multivariabel model werd aangepast voor de leeftijd van de moeder, ras/etniciteit, manier van bevallen, pre-eclampsie, foetale groeiretardatie en oligohydramnie. In die analyse bleef de frequentie van foetale vasculaire malperfusie-afwijkingen significant hoger in de COVID-19-groep (odds ratio 12,63).  
Hoewel de incidentie van villitis met een onbekende etiologie meer dan twee keer zo hoog was bij COVID-19-patienten in vergelijking met controlepersonen, bereikte dit geen statistische significantie in een vergelijkbaar multivariabel model (OR 2,11). Alle pasgeborenen van moeders met COVID-19 testten negatief op het SARS-CoV-2-virus in een PCR-test. 

Conclusies 

Bij vrouwen met COVID-19 die in het ziekenhuis bevielen van een a terme baby, waren vaker histopathologische afwijkingen van de placenta aanwezig, met name foetale vasculaire malperfusie en villitis met een onbekende etiologie. Deze afwijkingen lijken zelfs aanwezig te zijn bij asymptomatische vrouwen. Overigens hadden alle pasgeborenen van moeders met COVID-19 een negatieve PCR-test voor SARS-CoV-2. 


Referentie: COVID-19 Infection and Placental Histopathology in Women Delivering at Term. Patberg ET, Adams T, Rekawek P, et al. Am J Obstet Gynaecol. Oct 19, 2020. DOI: https://doi.org/10.1016/j.ajog.2020.10.020. https://www.ajog.org/article/S0002-9378(20)31194-7/fulltext  

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

‘Live well, die well’: rol van vrijwilligers in de laatste levensfase

Vrijwilligers aan het sterfbed in het ziekenhuis maken een groot verschil, stelt Anne Goossensen. Ze luisteren, troosten en verlichten de werkdruk van zorgverleners. “Ze bieden een luisterend oor en zijn aanwezig, zonder haast of medische agenda.”

Waarom melden vrouwen vaker bijwerkingen van medicijnen?

Vrouwen blijken vaker bijwerkingen van medicijnen te melden dan mannen. Onderzoeker Sieta de Vries van het UMC Groningen probeert te achterhalen hoe dit komt. En dat blijkt complexer dan het lijkt.

Gezondheid van mens, dier en natuur horen bij elkaar

Voorheen circuleerden het westnijl- en het usutuvirus alleen in Zuid-Europa. Maar inmiddels komen ze ook voor in Nederlandse vogels en muggen. Viroloog Marion Koopmans ziet daarin een duidelijke les: “De gezondheid van mensen kun je niet los zien van die van dieren en ecosystemen.”

Casus: hoestende man met koorts en dyspneu

Een 31-jarige Poolse man die vanwege de ziekte van Crohn wordt behandeld met infliximab bezoekt de SEH, omdat hij al twee weken hoest en benauwd is. Ook heeft hij koorts. Een antibioticumkuur van de huisarts heeft geen effect gehad. Wat is uw diagnose?

Casus: man met huidafwijking op de rug

Een 69-jarige man komt op uw spreekuur om een verruca seborrhoica in het gelaat te laten controleren. Bij algehele inspectie ziet u ook een huidafwijking op de rug. Wat is uw diagnose?

´Voorkom medicijn­resten, begin bij je eigen voorschrijven´

Minder diclofenac, lagere hormoondoses, terughoudend met azitromycine - zo kunnen zorgverleners volgens een recent rapport van het IVM bijdragen aan schoner water. “Aan de overwegingen die artsen maken bij voorschrijven zou ook duurzaamheid moeten worden toegevoegd.”

Ons zorgsysteem loopt vast: geef prioriteit aan mensen die écht zorg nodig hebben

Juist kwetsbare patiënten vallen vaak tussen wal en schip in ons zorgsysteem. Huisarts Danka Stuijver stipt dit en andere problemen aan in haar boek Dit kost ons de zorg, dat recent uitkwam. “Als maatschappij moeten we goed nadenken over wat we willen met de zorg.”

Iedereen die overlijdt heeft recht op zorgvuldig onderzoek

Als forensisch arts en beroepsduiker heeft Karen van den Hondel zich ontwikkeld tot dé specialist op het gebied van overlijdensgevallen in en onder water. “Het verbaasde me dat het water niet altijd als plaats delict wordt gezien. Terwijl sporen juist onder water snel verloren gaan.”

Casus: vrouw met pijn en rode vlekken in de blaas

Een 38-jarige vrouw klaagt over hevige pijn onderin de buik, die erger wordt naarmate de blaas voller raakt. Ook moet zij heel vaak plassen. Bij cystoscopie ziet u opvallend veel bloedvaatjes en rode vlekken. Wat is uw diagnose?

Onderwijs voor co-assistenten: ‘De dokters van morgen’

Toen ze zag dat er geen gestructureerd onderwijs was voor coassistenten, nam Valeria Bernal López initiatief. “Ik denk dat er binnen ieder ziekenhuis mensen zijn die onderwijs willen geven. Je moet ze alleen vinden.”