DOQ

De narcistische patiënt: grenzen stellen met passende vleierij

De verschillende typen narcistische mensen kennen, hun gedragingen kunnen signaleren en ermee leren omgaan; als zorgverlener is dit van belang om de hulp te verlenen die nodig is. En als dat niet lukt, om op tijd zorg over te dragen. “Narcisten vertonen gedrag waarmee ze hun eigen glazen ingooien”, vertelt Thom van den Heuvel, die als gz-psycholoog/ psychotherapeut in het Radboudumc in Nijmegen is gespecialiseerd in persoonlijkheidsstoornissen. Hij biedt tips en trucs in het omgaan met narcisme in de spreekkamer.

Bij de interactie met een arts in de spreekkamer kan het gedrag van de narcistische patiënt in een neerwaartse spiraal terechtkomen. De trigger voor het gedrag dat zij kunnen vertonen zit al in het moeten zoeken van hulp, legt Thom van den Heuvel uit. “Hulp zoeken van iemand die meer weet dan de patiënt zelf en zich kwetsbaar opstellen, daar is de narcist niet goed in.” Er is volgens Van den Heuvel bij deze patiënten dus altijd een risico op gedrag dat ontspoort, en dat risico is groter naarmate de patiënt angstiger is. “De narcistische patiënt is zich niet bewust van de impact van zijn gedrag. Als de arts niet kan of wil doen wat de patiënt eigenlijk graag wil, kan de patiënt dwingend gedrag gaan vertonen.”

“De interactie met de arts triggert iets in de patiënt waardoor het niet lukt om zich kwetsbaar op te stellen”

Gz-psycholoog/ psychotherapeut Thom van den Heuvel

Continuüm

Van den Heuvel herkent verschillende typen narcisme. Het meest stereotyperende is primair narcisme.

 

Aanmelden

Meld u gratis aan om toegang te krijgen tot DOQ,
waar zorgprofessionals kennis en visie delen.

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

‘Zorg dat de digitale weg niet de enige ingang naar de maatschap­pij wordt’

Steeds vaker gaat zorg via de digitale weg. Nicole Goedhart onderzoekt de toegankelijkheid van de (online) samenleving en geeft tips hoe de zorgverlener de zorg toegankelijk voor iedereen houdt. “Een afstand tot de online wereld kan gezondheidsverschillen vergroten.”

Protocol brengt veelbelovende ‘orphan drugs’ sneller bij patiënt

Behandelaren en zorgverzekeraars slaan de handen ineen om geneesmiddelen tegen zeldzame ziekten sneller beschikbaar te krijgen, vertelt Niels Reijnhout. “Met het ODAP krijgen patiënten zo snel mogelijk na goedkeuring door het EMA al toegang tot het middel.”

Reanimatie bespreken? Alleen als het past

Artsen vragen op de spoedeisende hulp vaak routinematig naar reanimatievoorkeuren, maar volgens Yvo Smulders is het tijd om deze standaardpraktijk eens kritisch te bekijken. “Het is helemaal niet vanzelfsprekend dat je die vraag zomaar stelt bij een routine-opname.”

Casus: man met klachten na penisvergroting

Een 38-jarige patiënt is net een week terug uit Turkije, waar hij in een kliniek een penisvergroting heeft ondergaan. Hij kan u niet precies vertellen wat er gebeurd is en klaagt vooral over pijn, roodheid en zwelling van de penis. Wat is uw diagnose?

‘Bevolkings­onderzoek sluit onvoldoende aan bij mensen met verstande­lijke beperking’

Mensen met een verstandelijke beperking nemen veel minder vaak deel aan bevolkingsonderzoeken naar kanker dan de algemene bevolking, vertelt Amina Banda. Ook krijgen zij minder vaak vervolgonderzoek. “Deze groep kan allerlei barrières voor deelname ervaren.”

Vertragen, verdragen en verbinden in moeilijke gesprekken

In de palliatieve zorg spelen niet alleen emoties bij de patiënt een rol, maar ook bij de zorgverlener. Machteld Muller legt uit hoe zelfinzicht helpt bij verbinding met je patiënt. “Herkennen van je eigen ‘rode knoppen’ helpt om uit vervelende dynamieken te blijven.”

Hoe je medische misinformatie als zorgverlener kunt aanpakken

Waarom geloven mensen dat zonnebrandcrème gevaarlijk is, of wantrouwen ze bewezen interventies zoals vaccins? Tom van Bommel vertelt over de mechanismen achter zulke overtuigingen. “Technieken waarmee misinformatie zich verspreidt, kunnen óók ten goede worden ingezet.”

Casus: patiënte met dyspnoe naar de EHH

Een oudere obese vrouw presenteert zich op de Eerste Hart Hulp vanwege dyspnoe. Die begon twee weken geleden en was aanvankelijk inspanningsgebonden, nu ook bij platliggen. Ze plast nog maar kleine beetjes sinds drie dagen. Wat is uw diagnose?

Casus: patiënt met progressieve inspanningsdyspneu

Een patiënt presenteert zich met progressieve inspanningsdyspneu. Voorheen was hij in staat om zonder klachten te tennissen, nu ervaart hij kortademigheid bij stevig doorwandelen. Er is geen sprake van hoesten, sputumproductie of koorts. Wat is uw diagnose?

Uitgebreid bloedonderzoek met één simpele vingerprik

Capillaire bloedafname via een vingerprik blijkt bij meer dan 30 standaardbepalingen een goed alternatief voor venapunctie, concludeerde Martijn Doeleman. “Patiënten kunnen zelf de vingerprik doen. Gewoon thuis, wanneer het hen uitkomt.”


Lees ook: Aanmelden

Naar dit artikel »

Lees ook: Inloggen

Naar dit artikel »