DOQ

Diagnose slaapepilepsie bij kinderen kan vroeger

Kinderen met het ESES-syndroom, epilepsie met status epilepticus in slaap, worden vaak niet of te laat gediagnosticeerd. Dat heeft gevolgen voor behandeling en het beperken van hersenschade, zo blijkt uit onderzoek.  

Kinderen met het ESES-syndroom lijden aan continue epileptische activiteit tijdens de nacht, terwijl ze overdag zelden of nooit epileptische aanvallen hebben. Het is niet bekend hoeveel kinderen het ESES-syndroom hebben, omdat het lastig waar te nemen is. Hoewel kinderen tijdens de puberteit vaak over het syndroom heen groeien, kan het tot die tijd schade veroorzaken aan het brein. Behandeling is mogelijk om die schade te beperken, maar dan is een tijdige diagnose belangrijk. 

(Foto: Pixabay)

Thalamusbeschadiging 

Arts-onderzoeker dr. Bart van den Munckhof vond tijdens zijn promotieonderzoek dat een groot deel, 90 procent van de kinderen, op termijn ESES krijgt na beschadiging van de thalamus. Daarnaast ontdekte hij dat verhoogde ontstekingsactiviteit een rol speelt bij het ontstaan van epilepsie en ESES. Verder bevestigde Van den Munckhof met een meta-analyse de theorie dat normale anti-epileptica vaak niet effectief zijn bij de behandeling van ESES, in tegenstelling tot benzodiazepines of corticosteroïden. Tot slot maakten de onderzoekers een begin met het meten van ontstekingsactiviteit, waarmee ze kunnen voorspellen welke kinderen wel en niet op een behandeling reageren.  

Diagnose 

Van den Munckhof en zijn collega’s vinden dat ESES onderbelicht blijft, terwijl de effecten van hersenschade door het syndroom ernstig zijn. Ze pleiten voor een snellere diagnose en stellen voor dat alle kinderen met een thalamusbeschadiging of ontstekingen in de hersenen worden gezien door een neonatoloog of kinderneuroloog om ESES zo vroeg mogelijk te herkennen.  


Referentie: Van den Munckhof B, Arzimanoglou A, et al. Corticosteroids versus clobazam in epileptic encephalopathy with ESES: a European multicentre randomised controlled clinical trial (RESCUE ESES*). https://trialsjournal.biomedcentral.com/articles/10.1186/s13063-020-04874-2 (dit is een deel van het onderzoek). 
Het volledige onderzoek is te lezen via http://dspace.library.uu.nl/handle/1874/399897. Deze is tot 15 april 2021 onder embargo.  

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Casus: vrouw met kleine rode puntjes in de huid

Een vrouw komt met kleine rode puntjes in de huid van vooral de benen. De klachten zijn ontstaan na een keelinfectie, circa 2 weken geleden. Een week geleden heeft zij zich minimaal gestoten en had zij daarna een groot hematoom op het bovenbeen. Wat is uw diagnose?

‘Arbeids­gerichte zorg hoort in de spreekkamer van medisch specia­listen’

Gezonde arbeidsparticipatie is óók een zaak van de medisch specialist, betoogt Annelies Boonen, initiatiefnemer van de poli Werk en Gezondheid. Hier kunnen patiënten terecht met vragen over werk en inkomen. “Vraag je patiënt naar zijn of haar werk!”

Geheugen­problemen herkennen blijkt niet zo eenvoudig

Van maar liefst 42% van hun oudere patiënten hebben artsen en verpleegkundigen niet door dat ze geheugenproblemen hebben, ontdekte Fleur Visser. Ze wil hier een advies over meegeven aan zorgverleners. “Eerste indrukken kunnen je op het verkeerde been zetten.”

Voorkom voorschrijf­cascades: ‘aandoening’ kan bijwerking medicatie zijn

Een niet herkende bijwerking van medicatie kan als vermeende nieuwe aandoening leiden tot inzet van nieuwe medicatie: een zogeheten voorschrijfcascade. Fatma Karapinar: “Voorschrijfcascades drukken ons met de neus op de feiten: we weten nog weinig over bijwerkingen.”

Casus: 77-jarige vrouw met korstjes op de oorrand

Een 77-jarige vrouw met voorgeschiedenis van plaveiselcelcarcinoom komt op het spreekuur van de doktersassistente omdat ze korstjes op haar oorrand wil laten aanstippen. Ze heeft geen klachten van de afwijking. Wat is uw diagnose?

‘Minder onnodige diagnostiek is goed voor patiënt en maatschappij’

In ziekenhuizen vindt veel onnodige diagnostiek plaats. Eerst goed luisteren en nadenken en dan pas diagnostiek aanvragen, loont voor zowel patiënt als de maatschappij, betoogt Fabienne Ropers. “Enige risicoacceptatie is noodzakelijk voor proportionele diagnostiek.”

Zorgsysteem staat vaak initiatieven voor multimorbiditeit in de weg

Multimorbiditeit leidt tot versplintering van zorg. Toine Remers onderzocht enkele veelbelovende initiatieven voor het stroomlijnen van de zorg bij multimorbiditeit. “Een initiatief begint vaak vanuit overtuiging van een arts, maar ‘het systeem’ werkt vaak tegen.”

De lessen van de langst­vliegende MMT-arts van Nederland

MMT-arts Nico Hoogerwerf vertelt over zijn ervaringen als medisch specialistische zorgverlener per helikopter. “Wij dóen vooral, we voeren handelingen uit. Wij voelen niet de machteloosheid die politiemensen wel kunnen voelen.”

Casus: patiënt met zwelling in de mond

Een patiënte komt op het spreekuur met sinds 2 maanden een zwelling in de mond aan de linkerzijde. Het was destijds 1-2cm, welke spontaan ontlastte met dik taai slijm. Sindsdien komt het in wisselende grootte regelmatig terug. Wat is uw diagnose?

Verslaving onder zorgprofessionals: anonieme hulp is voorhanden

Verslaving is ook onder zorgprofessionals een reëel probleem. Marlies de Rond vertelt over het KNMG-programma ABS-zorgprofessionals, dat anonieme hulp en ondersteuning biedt aan zorgprofessionals die worstelen met problematisch middelengebruik en verslaving.


0
Laat een reactie achterx