DOQ

‘Dit model maakt het makkelijker doelmatige keuzes te maken’

Het aantal behandelopties bij multiple sclerose (MS) is de laatste jaren toegenomen, maar daarmee ook de vraag wat de meest doelmatige keuze is. Neuroloog Joost Smolders van het Erasmus MC besloot daar samen met gezondheidseconomen onderzoek naar te doen.

Ze verbeteren de mobiliteit en daarmee ook het functioneren, de arbeidsproductiviteit en de kwaliteit van leven: de sfingosine-1 fosfaat receptor (S1PR) modulatoren voor MS zijn effectieve behandelingen voor MS. “Maar er zit ook een stevig prijskaartje aan”, schetst neuroloog Joost Smolders, die naast zijn klinische werk ook universitair hoofddocent is in Rotterdam en hoofd van het MS onderzoeks- en behandelcentrum ErasMS. “Medicatiekosten zijn de grootste kostenpost bij MS. Nu de zorgkosten steeds verder stijgen en de toegang tot zorg onder druk staat, vind ik dat de maatschappij van onze beroepsgroep mag verwachten dat wij zelf kijken hoe we dure geneesmiddelen zo doelmatig mogelijk kunnen inzetten.”

“We hebben gekeken naar de netto-gezondheidswinst bij mensen met MS”

Neuroloog Joost Smolders

Appels met appels

Samen met collega-neurologen Beatrijs Wokke en Ide Smets, en gezondheidseconomen Matthijs Versteegh en Simone Huygens, ontwikkelde Smolders een computermodel om drie veel gebruikte MS-behandelingen met hetzelfde indicatiegebied met elkaar te vergelijken: fingolimod, ozanimod en ponesimod. “We hebben gekeken naar de netto-gezondheidswinst bij mensen met MS”, vertelt Smolders. “In het model hebben we daarvoor verschillende parameters opgenomen. Denk aan gezondheidsuitkomsten als het aantal levensjaren in goede kwaliteit (QALY’s) en hoe deze samenhangen met MS-aanvallen of achteruitgang in functioneren. Een aanval of achteruitgang gaat ook gepaard met kosten. Daarnaast hebben we gekeken naar de kosten en effectiviteit van de verschillende middelen op basis van de lijstprijzen zoals in het Farmacotherapeutisch Kompas.”

Veel variabelen

Er zijn kanttekeningen: het model gaat uit van gemiddelde patiënten met MS en baseert de bevindingen op berekeningen. Smolders: “Het is niet mogelijk om de kosteneffectiviteit na te gaan in klinische trials, maar dit model benadert de realiteit zo dicht mogelijk. Zo vergelijkt het computermodel de kosten en baten van verschillende middelen, in plaats van levenslang gebruik van één middel. Ook houdt het rekening met veel variabelen, zoals terugval, invaliditeit en verlies van arbeidsinkomsten. In vervolgonderzoek willen we nu kijken of het mogelijk is om de uitspraken verder te verfijnen. Vergelijkbare modellen worden inmiddels ook al gebruikt voor andere specialismen en behandelindicaties.”

“Dit geneesmiddel bespaart maar liefst 50.000 euro per patiënt”

Wie van de drie

Het computermodel komt, op basis van netwerkmeta-analyses en door behandelsequenties met elkaar te vergelijken, namelijk tot een overduidelijke uitkomst. “Als we alle parameters samenbrengen, wordt het middel ponesimod geschat als de meest kosteneffectieve keuze van de drie. Dat bespaart maar liefst 50.000 euro per patiënt. Als je alle patiënten met MS behandelt met ponesimod – ervan uitgaand dat je in de behandeling uitkomt op de keuze voor een S1PR-modulator – dan bespaart dat enorm veel geld voor de maatschappij. Daarvan zijn we ons nog niet altijd bewust, maar met dat geld kan ook een buslijn in Noordoost-Groningen blijven rijden, kunnen de dijken worden verhoogd of kan de bibliotheek openblijven.”

“Je zou als intern beleid kunnen afspreken dat je begint met de meest kosteneffectieve optie”

Kosteneffectief kiezen

Joost Smolders is blij dat de uitkomsten tot verandering kunnen leiden bij behandelaren. “De Nederlandse Vereniging voor Neurologie (NVN) is voornemens om het model op te nemen in de nieuwe multidisciplinaire richtlijn voor MS van de Federatie Medisch Specialisten (FMS), met de aanbeveling om ponesimod te overwegen als eerste keuze voor een S1PR-modulator. Natuurlijk maakt de behandelaar in de praktijk de keuze voor een medicijn op basis van het gesprek met de individuele patiënt en factoren zoals de ziekteactiviteit, comorbiditeit en de lab- en MRI-waarden. Maar je zou als intern beleid kunnen afspreken dat wanneer je kiest voor een S1PR-modulator, je begint met de meest kosteneffectieve optie. Zo maken we goede MS-zorg uiteindelijk voor meer mensen beschikbaar.”

Referentie:

1. Corsten CEA, Huygens SA, Versteegh MM, et al. Benefits of sphingosine-1-phosphate receptor modulators in relapsing MS estimated with a treatment sequence model. Mult Scler Relat Disord. 2023 Oct 22; 80:105100.

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Casus: patiënte met dyspnoe en oedeem in het gelaat

Een 66-jarige vrouw presenteert zich met sinds drie weken progressief verminderde inspanningstolerantie en met name ’s ochtends een zwelling van het gelaat. Overdag verbeteren de klachten deels. Wat is uw diagnose?

Wat je verwacht, voel je: wat zorgverleners kunnen leren van placebo-effecten

Wat patiënten verwachten, beïnvloedt direct hoe zij pijn of bijwerkingen ervaren. Henriët van Middendorp legt uit hoe placebo- en nocebo-effecten werken, en hoe zorgverleners deze bewust en ethisch kunnen inzetten in de praktijk.

Trots op goed werkend meld­systeem voor bijwerk­ingen

Agnes Kant wijst op het belang van meer onderzoek naar bijwerkingen en roept zorgverleners op te blijven melden bij het Bijwerkingenmeldsysteem. “Van 70% van de geneesmiddelen is nog onduidelijk of deze veilig tijdens de zwangerschap gebruikt kunnen worden.”

Wandelend naar een betere gezondheid

Matthijs van der Poel combineert als huisarts en sportliefhebber zorg en beweging. Met stichting Looprecept wandelt hij wekelijks met patiënten – goed voor lijf, hoofd én verbinding. “Het is heel laagdrempelig en dat verklaart denk ik ook het succes.”

De patiënt doet lastig, en dan?

Patiënten met een persoonlijkheidsstoornis kunnen soms veel losmaken, zowel in het behandeltraject als bij de arts. Thom van den Heuvel geeft handvatten voor het omgaan met deze patiëntengroep. “Het contact vraagt meer tijd en legt tegelijk emotionele druk op de arts."

Vind meertalige zorgverleners via ikspreekmeerdan.nl

Als anios in een huisartsenpraktijk in Amsterdam merkte Daan Frehe dat taal voor veel patiënten een barrière vormt voor het krijgen van goede zorg. “Via ikspreekmeerdan.nl kan nu een zorgverlener met een gedeelde taal en cultuur gevonden worden. Dat is enorm waardevol.”

Casus: man met een veranderde vlek op het been

Een 72-jarige man presenteert zich op uw spreekuur met een veranderde plek op het bovenbeen rechts. De vlek is gegroeid en van kleur veranderd. De patiënt heeft een licht huidtype en een voorgeschiedenis van basaalcelcarcinoom. Wat is uw diagnose?

Maak van wachttijd in de ggz hersteltijd: vijf praktische adviezen

Sanne Booij en Christien Slofstra willen af van de stille wachttijd in de ggz. Met hulp van de huisarts kan het herstel al beginnen, nog vóór de intake. “Deze periode hoeft geen verloren tijd te zijn.”

Beteugelen geneesmiddel­prijzen noodzakelijk voor betaalbare zorg

Wilbert Bannenberg strijdt met Stichting Farma ter Verantwoording tegen excessieve geneesmiddelprijzen. Zijn missie: winsten beteugelen om zorg toegankelijk te houden. “Geneesmiddelprijzen moeten beteugeld gaan worden, anders wordt de zorg onbetaalbaar.”

Casus: vrouw met veranderd defecatiepatroon

Een vrouw wordt naar de polikliniek gestuurd in verband met een veranderd defecatiepatroon. Ze heeft wat frequenter dan gebruikelijk ontlasting. Er zijn wat vage buikklachten in de zin van rommelingen en krampen. Ze gebruikt geen medicatie. Wat is uw diagnose?


Lees ook: Adjuvante immuun-checkpoint­remmers onder de loep

Naar dit artikel »