DOQ

Dr. Bakker: ‘Ik mis u!’

Dr. Christiaan Bakker, dermatoloog in ziekenhuis het Nij Smellinghe, schrijft over de bevreemdende ervaring van weinig / geen mensen op de polikliniek in het ziekenhuis als gevolg van COVID-19. Deze column is eerder gepubliceerd in het Friesch Dagblad en op de website van het Nij Smellinghe.

“In nieuw tempo beweeg ik me over het asfalt. De weg is leeg, maar het lege gevoel is niet weg. Ik passeer een enkele vrachtwagen. Ik kijk met ietwat jaloerse bevreemde blik naar de vlucht ganzen boven me. Anderhalve meter van elkaar. Voor hen is niks anders. Voor onze soort bijna alles, lijkt het wel.”

Dermatoloog dr. Christiaan Bakker
(Foto gemaakt door de Franeker Fotograaf Jan Edwin Geertsma van Say Wad)

Stil

“Auto’s lijken in de woonwijk tegenwoordig op stacaravans op eigen erf. Het normaal zo drukke parkeerterrein oogt nog niet opgeleverd. De polikliniek staat er echter nog als vanouds. Mijn pasje doe ik voor de zekerheid een tweede keer langs de deur, maar die opent al bij de eerste. De polikliniek is als een museum, voor openingstijd. Stil. Kil.”

Geluidloze omgeving

“Hoe verder ik loop, hoe duidelijker het wordt. De groeten in de gang ontbreken, de nieuwsgierige blikken opwaarts zijn er niet bij de wachtruimte. Ik kan alle stoelen tellen. De vragen waar nu toch die polikliniek nummer 21 of 26 is en de vraag naar de uitweg in het labyrint, ze hangen niet in het rond. Nergens de dagelijks terugkerende norse blik dat ik toch echt niet de vrouwelijke dokter Bakker ben. De plekken van de secretaresses zijn vacant. Het Frysk danst niet meer als melodie langs de muren. De opmerkingen dat ik te weinig of juist te veel columns schrijf, zijn verdwenen. Ik vergeet bijna dat ik op de zoon van huisarts Bakker in Appelscha lijk, nu ik er niet meer wekelijks aan wordt herinnerd. Zelfs de vraag of ik weet waar het toilet is, zou een welkome zijn in deze steriele geluidloze omgeving.”

Pijn in het hart

“Ik kom bij mijn kamer, open de deur en ga even zitten. Het is mij volkomen duidelijk. En ik zal er niet omheen draaien en het gewoon eerlijk zeggen: ik mis u. Het is natuurlijk goed dat u er niet bent. Maar ik mis u. Het is verstandig dat u hier, als het niet nodig is, even niet komt. Maar ik mis u wel. En met pijn in het hart is en blijft de conclusie voorlopig dat het het beste is dat wij elkaar even een tijd niet meer zien. Ook niet vriendschappelijk, even geen contact meer. Behalve dan per schrijvende pen, bedenk ik mij.”

Als het nodig is…

“Ik kijk naar het lege polischerm voor me op de computer. Ik denk er aan hoe ik meestal het gesprek afsluit in de normale wereld: hopelijk niet tot ziens in het ziekenhuis. Maar voeg daar in deze vreemde tijd met nadruk aan toe: als het voor uw (algehele) gezondheid of vanwege klachten misschien nodig is, kom dan vooral wel!”


Christiaan Bakker is dermatoloog in ziekenhuis Nij Smellinghe

Bron: Het Friesch Dagblad
Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Casus: patiënte met dyspnoe en oedeem in het gelaat

Een 66-jarige vrouw presenteert zich met sinds drie weken progressief verminderde inspanningstolerantie en met name ’s ochtends een zwelling van het gelaat. Overdag verbeteren de klachten deels. Wat is uw diagnose?

Wat je verwacht, voel je: wat zorgverleners kunnen leren van placebo-effecten

Wat patiënten verwachten, beïnvloedt direct hoe zij pijn of bijwerkingen ervaren. Henriët van Middendorp legt uit hoe placebo- en nocebo-effecten werken, en hoe zorgverleners deze bewust en ethisch kunnen inzetten in de praktijk.

Trots op goed werkend meld­systeem voor bijwerk­ingen

Agnes Kant wijst op het belang van meer onderzoek naar bijwerkingen en roept zorgverleners op te blijven melden bij het Bijwerkingenmeldsysteem. “Van 70% van de geneesmiddelen is nog onduidelijk of deze veilig tijdens de zwangerschap gebruikt kunnen worden.”

Wandelend naar een betere gezondheid

Matthijs van der Poel combineert als huisarts en sportliefhebber zorg en beweging. Met stichting Looprecept wandelt hij wekelijks met patiënten – goed voor lijf, hoofd én verbinding. “Het is heel laagdrempelig en dat verklaart denk ik ook het succes.”

De patiënt doet lastig, en dan?

Patiënten met een persoonlijkheidsstoornis kunnen soms veel losmaken, zowel in het behandeltraject als bij de arts. Thom van den Heuvel geeft handvatten voor het omgaan met deze patiëntengroep. “Het contact vraagt meer tijd en legt tegelijk emotionele druk op de arts."

Vind meertalige zorgverleners via ikspreekmeerdan.nl

Als anios in een huisartsenpraktijk in Amsterdam merkte Daan Frehe dat taal voor veel patiënten een barrière vormt voor het krijgen van goede zorg. “Via ikspreekmeerdan.nl kan nu een zorgverlener met een gedeelde taal en cultuur gevonden worden. Dat is enorm waardevol.”

Casus: man met een veranderde vlek op het been

Een 72-jarige man presenteert zich op uw spreekuur met een veranderde plek op het bovenbeen rechts. De vlek is gegroeid en van kleur veranderd. De patiënt heeft een licht huidtype en een voorgeschiedenis van basaalcelcarcinoom. Wat is uw diagnose?

Maak van wachttijd in de ggz hersteltijd: vijf praktische adviezen

Sanne Booij en Christien Slofstra willen af van de stille wachttijd in de ggz. Met hulp van de huisarts kan het herstel al beginnen, nog vóór de intake. “Deze periode hoeft geen verloren tijd te zijn.”

Beteugelen geneesmiddel­prijzen noodzakelijk voor betaalbare zorg

Wilbert Bannenberg strijdt met Stichting Farma ter Verantwoording tegen excessieve geneesmiddelprijzen. Zijn missie: winsten beteugelen om zorg toegankelijk te houden. “Geneesmiddelprijzen moeten beteugeld gaan worden, anders wordt de zorg onbetaalbaar.”

Casus: vrouw met veranderd defecatiepatroon

Een vrouw wordt naar de polikliniek gestuurd in verband met een veranderd defecatiepatroon. Ze heeft wat frequenter dan gebruikelijk ontlasting. Er zijn wat vage buikklachten in de zin van rommelingen en krampen. Ze gebruikt geen medicatie. Wat is uw diagnose?