DOQ

Dr. In ‘t Veen: ‘Corona test met e-Nose levert tijdwinst en is minder belastend voor de patiënt’

Met de elektronische neus, de e-Nose, werd al ervaring opgedaan in het vaststellen van influenza, astma, COPD en longkanker. Nu is deze techniek ook in de running om uitkomst te bieden bij COVID-19, zowel in teststraten als in ziekenhuizen. De betrouwbaarheid van de test is erg hoog. Longarts dr. Hans in ‘t Veen van het  Franciscus Gasthuis en Vlietland: We kunnen juichen, maar het is nog wel vroeg. 

De Spironose, bekend onder de naam e-Nose, is onlangs op 1800 patiënten getest in de teststraat van de GGD Amsterdam. Het apparaat meet vluchtige organische componenten in de adem van mensen, analyseert de samenstelling en stelt na correctie van de omgevingslucht vast of iemand een ziekte heeft of niet. “Van de 1800 mensen in de teststraat is bij driekwart met zekerheid vastgesteld dat zij geen corona hadden. Bij een kwart van de mensen kon uitsluiting niet worden gegeven; zij moesten een vervolgtest doen”, licht longarts In ‘t Veen toe. “De betrouwbaarheid van de test is erg hoog. We zijn nu bezig de eNose te valideren in het ziekenhuis.” 

Longarts dr. Hans in ’t Veen en medisch student E. Visser

“VWS heeft honderden apparaten besteld en het is de bedoeling dat die in november, december en januari verspreid worden over de GGD’s in het land” 

Voordelen

Omdat de e-Nose binnen een minuut bij een groot deel van de mensen met zekerheid kan stellen dat er geen corona-infectie is, hoeft driekwart van de testpersonen niet in quarantaine. “Tijdswinst is een belangrijk voordeel van de e-Nose, maar ook is de test minder belastend voor patiënten. Bovendien heb je veel minder materialen nodig, zoals PCR-strips en een lab. Het apparaat kan op iedere gewenste locatie worden neergezet. Werken met de e-Nose verlaagt de druk op GGD’s”, aldus de longarts. “Het ministerie van VWS heeft honderden apparaten besteld en het is de bedoeling dat die in november, december en januari verspreid worden over de GGD’s in het land en mogelijk beschikbaar worden voor zorgpersoneel.” 

“Met de e-Nose test kun je reguliere zorg op poli’s bijvoorbeeld beter laten doorgaan” 

Complexe populatie 

In ‘t Veen en collega’s van het LUMC  zijn nu ook bezig om de e-Nose in te zetten bij corona-positieve patiënten in het ziekenhuis. “Die populatie is complexer: je hebt er te maken met meer comorbiditeit en meer comedicatie, wat allemaal van invloed kan zijn op het adempatroon. We hopen met deze toepassing van de e-nose straks de besmettelijke van de bevattelijke mensen te kunnen onderscheiden. Toepassing van de e-Nose is niet alleen interessant bij patiënten, maar ook om verder te kijken bij zorgpersoneel. Met een test als deze kun je reguliere zorg op poli’s bijvoorbeeld beter laten doorgaan,” zegt In ‘t Veen. 

Gevalideerd 

De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) heeft intussen een richtlijn opgesteld voor de betrouwbaarheid van sneltests, Nederland nog niet. Wel is de e-Nose voldoende gevalideerd en betrouwbaar gebleken door het onderzoek van In ‘t Veen en collega’s. Die vastgestelde betrouwbaarheid geldt ook voor de LAMP-test van TNO en de sneltesten van de bedrijven Abbott of BD. De e-Nose is een apparaat van het Leidse bedrijf Breathomix. “De fabrikant zelf kwam bij de eerste coronagolf op het idee om de e-Nose te gaan testen op mensen die mogelijk besmet zijn met corona, omdat ook influenza er goed aantoonbaar mee is”, aldus In ‘t Veen. Naast zijn eigen ziekenhuis doen ook het LUMC en de GGD Amsterdam mee met het onderzoek.  

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Hoe dramaseries artsen kunnen helpen bij morele keuzes

Drie afleveringen van House M.D. of Dexter op een avond kijken, puur voor de ontspanning? Voor zorgprofessionals kan het ook leerzaam zijn. Mediawetenschapper Merel van Ommen onderzocht hoe dramaseries artsen kunnen helpen om beter om te gaan met moreel ingewikkelde situaties.

Onderliggend denkpatroon stuurt voorschrijver bij keuze voor geneesmiddel

Het voorschrijven van geneesmiddelen is een afweging tussen richtlijnen, ervaring en patiëntkenmerken. Indeling in vier voorschrijversprofielen geeft inzicht in de eigen afwegingen. “En het helpt te begrijpen waarom een collega een andere beslissing neemt.”

‘Medicatiebeleid in de laatste levensfase kan beter’

6 op de 10 patiënten in de palliatieve fase krijgt door de huisarts medicatie voorgeschreven die niet langer passend is. Dat blijkt uit een onlangs verschenen factsheet van Nivel en PZNL. “We moeten voorschrijfgewoonten kritisch onder de loep nemen”, zegt Yvonne de Man, senior onderzoeker bij Nivel.

Casus: vrouw met pijnlijke oorschelp

Een 55-jarige vrouw heeft een hoed in haar hand als ze uw spreekkamer binnenkomt. Sinds een maand heeft zij ’s nachts last van pijn aan het linkeroor. Op de oorrand ziet u een nodulus die bij druk zeer pijnlijk is. Wat is uw diagnose?

‘Live well, die well’: rol van vrijwilligers in de laatste levensfase

Vrijwilligers aan het sterfbed in het ziekenhuis maken een groot verschil, stelt Anne Goossensen. Ze luisteren, troosten en verlichten de werkdruk van zorgverleners. “Ze bieden een luisterend oor en zijn aanwezig, zonder haast of medische agenda.”

Waarom melden vrouwen vaker bijwerkingen van medicijnen?

Vrouwen blijken vaker bijwerkingen van medicijnen te melden dan mannen. Onderzoeker Sieta de Vries van het UMC Groningen probeert te achterhalen hoe dit komt. En dat blijkt complexer dan het lijkt.

Gezondheid van mens, dier en natuur horen bij elkaar

Voorheen circuleerden het westnijl- en het usutuvirus alleen in Zuid-Europa. Maar inmiddels komen ze ook voor in Nederlandse vogels en muggen. Viroloog Marion Koopmans ziet daarin een duidelijke les: “De gezondheid van mensen kun je niet los zien van die van dieren en ecosystemen.”

Casus: hoestende man met koorts en dyspneu

Een 31-jarige Poolse man die vanwege de ziekte van Crohn wordt behandeld met infliximab bezoekt de SEH, omdat hij al twee weken hoest en benauwd is. Ook heeft hij koorts. Een antibioticumkuur van de huisarts heeft geen effect gehad. Wat is uw diagnose?

Casus: man met huidafwijking op de rug

Een 69-jarige man komt op uw spreekuur om een verruca seborrhoica in het gelaat te laten controleren. Bij algehele inspectie ziet u ook een huidafwijking op de rug. Wat is uw diagnose?

´Voorkom medicijn­resten, begin bij je eigen voorschrijven´

Minder diclofenac, lagere hormoondoses, terughoudend met azitromycine - zo kunnen zorgverleners volgens een recent rapport van het IVM bijdragen aan schoner water. “Aan de overwegingen die artsen maken bij voorschrijven zou ook duurzaamheid moeten worden toegevoegd.”