Dokter en dichter. Boris Kanen is het beide. De internist-endocrinoloog Zaans Medisch Centrum heeft twee bundels op zijn naam staan. “Poëzie gaat over gevoelens”, zegt hij. “Dat aspect zit ook in mijn werk als arts. Want we kunnen in de gezondheidszorg cognitief nóg zo goed onderlegd zijn, het is cruciaal dat je in de spreekkamer ook de emoties van de patiënt kunt aanvoelen.”
Wanneer krijgt een kunstenaar zijn ingevingen? Die vraag kan eigenlijk niet worden beantwoord; inspiratie dient zich spontaan aan. Boris Kanen weet wél dat momenten van rust zijn poëzie ten goede komen. “Als ik bijvoorbeeld een wandeling maak in mijn vrije tijd, is de kans groter dat ik iets zie of hoor dat de aanzet kan zijn tot iets nieuws.” Enigszins verbaasd – en ook geamuseerd – was de internist-endocrinoloog dan ook door de wijze waarop begin mei het idee en de sfeer ontstonden voor een nieuw gedicht. “Ik had ’s nachts bereikbaarheidsdienst. Meestal slaap ik dan oppervlakkig, maar ditmaal niet. Daardoor schrok ik wakker van mijn telefoon, waarvan ik het geluid voor de zekerheid hard had gezet. Ik was even gedesoriënteerd. En op dát moment, tijdens die vervloeiing van droom tot desoriëntatie, voelde ik iets wat ik kort erna heb uitgewerkt tot een gedicht.”
Internist endocrinoloog dr. Boris Kanen
Naaktlopen met hersenen
Wie heeft als puber niet een gedicht geschreven of een poging ertoe gedaan? Zo verging het Kanen ook. De inmiddels 46-jarige: “Ik ben er daarna mee doorgegaan.
