Log in om uw persoonlijke bookmarks op te kunnen slaan.
Dr. Van de Berg: ‘Kunstmatig evenwichtsorgaan kan mensen helpen die ten einde raad zijn’
Patiënten met uitval van de evenwichtsorganen konden tot nu toe niet rekenen op een oplossing voor hun probleem. Maar met de komst van een kunstmatig evenwichtsorgaan lijkt er hoop te gloren.
KNO-arts en evenwichtsdeskundige dr. Raymond van de Berg promoveerde vorig jaar aan de Universiteit Maastricht op uitval van het evenwichtsorgaan. Hij is werkzaam bij het Maastricht Universitair Medisch Centrum (MUMC+) en ontwikkelde samen met zijn collega’s en de Universiteit van Genève een kunstmatig evenwichtsorgaan.
Haalbaar
“Als je evenwichtsorganen niets of bijna niets doen, is dat enorm invaliderend”, vertelt hij. “Mensen verliezen daardoor hun balans, maar ook hun goede zicht tijdens bewegen. Dat er voor deze groep geen behandeling mogelijk is, was voor ons aanleiding om met een team te onderzoeken hoe je een cochleair implantaat zo kunt modificeren dat het haalbaar is om het bij mensen te implanteren. Bij een cochleair implantaat vangen de sensoren geluid op, bij het kunstmatige evenwichtsorgaan vangen ze beweging op. We kunnen met een overtuigende ‘ja’ stellen dat het een haalbare oplossing is.”
Onderschat
De KNO-arts denkt dat evenwichtsproblemen waarbij de patiënt beiderzijds uitval van het evenwichtsorgaan heeft, zwaar zijn ondergediagnosticeerd. De klassieke scholing van artsen is daar volgens hem debet aan. “Als arts leer je dat een evenwichtsprobleem draaiduizeligheid en nystagmus oplevert. Maar die klachten komen alleen voor als er een asymmetrie is tussen de evenwichtsorganen. Bij een symmetrisch probleem spelen heel andere klachten, zoals wazig zien, vermoeidheid en geheugen- en concentratiestoornissen. De arts en ook de patiënt zelf denkt dan niet snel aan een stoornis aan de evenwichtsorganen. Cijfers zijn moeilijk te geven, maar een fors onderschatte hoeveelheid mensen heeft er last van. In ons expertisecentrum zien we wekelijks nieuwe patiënten met uitval van de evenwichtsorganen; die mensen zijn ten einde raad.”
Evenwichtsorgaan
De noodzaak om een oplossing te gaan zoeken, is er volgens Van de Berg dan ook zeker. In zijn onderzoek is bij dertien patiënten een kunstmatig evenwichtsorgaan geïmplanteerd. Het gaat om patiënten die aan beide zijden een slecht tot niet werkend evenwichtsorgaan hebben, en minimaal aan één kant doof zijn. “In deze fase moesten we de kans op gehoorschade door het implanteren van het apparaat zoveel mogelijk zien te beperken; je wilt mensen immers niet slechter maken”, licht hij toe. “We hebben de elektroden bij een deel van de patiënten ingebracht in de kanaaltjes van de evenwichtsorganen, en bij een kleiner deel zijn de elektroden geplaatst op de zenuwen die uit die kanaaltjes komen. Dat laatste heeft als voordeel dat je de restfunctie van het evenwichtsorgaan niet kan beschadigen, maar de ingreep is veel moeilijker. We gaan ons dus nu richten op de eerste aanpak.”
Reflex herstellen
Het onderzoek toonde aan dat met een kunstmatig evenwichtsorgaan in elk geval de reflex naar de ogen voor een groot deel te herstellen is, waardoor patiënten bijvoorbeeld weer beter kunnen zien en lezen. Aan het onderzoek deden mensen mee die de ziekte van Ménière hadden, de aandoening DFNA9, of schade aan het evenwichtsorgaan door een trauma of meningitis. “Maar we mikken ook op mensen met idiopathische klachten of evenwichtsproblemen door migraine, het gaat om een brede groep.”
Stap naar de markt
Er gaat nu een vervolgonderzoek komen naar hoe de dertien patiënten met het implantaat zich voelen: lopen ze zekerder, lopen ze ook echt beter, hoe ervaren ze het kunstmatige evenwichtsorgaan? Van de Berg: “We hopen op een subsidie om onze testen in het laboratorium uit te kunnen breiden naar langdurige tests in het dagelijks leven van de patiënten. Als dan blijkt dat het kunstmatige evenwichtsorgaan effectief is en dat de patiënten er zich beter door voelen, is het nog maar een kleine stap naar de markt.”