DOQ

Een missie voor het kinderhart

Van alle aangeboren aandoeningen komen hartafwijkingen wereldwijd het meest voor. In Ghana is het probleem groot, onder meer door het gebrek aan kindercardiologen en de jonge bevolkingsopbouw. Regina Bökenkamp, kindercardioloog bij het Centrum Aangeboren Hartafwijkingen vertelt over de missie die ze organiseerde om Ghanees zorgpersoneel te trainen.    

Het Centrum Aangeboren Hartafwijkingen (CAHAL), onderdeel van het Leids Universitair Centrum en het Amsterdam UMC, is al 26 jaar gespecialiseerd in zorg voor patiënten met aangeboren hartafwijkingen. Regina Bökenkamp werd in 2019 uitgenodigd om mee te werken aan een initiatief van de NGO Global Heart Care dat een programma voor katheter-interventies in Ghana opzet om kinderen met een aangeboren hartafwijkingen behandelen. Dit gebeurt in samenwerking met het Deutsche Herzzentrum in Berlijn en de Pan-African Society for Cardiothoracic Surgery.

“De disposables bleken niet voorradig, batterijen waren leeg en er miste expertise om met het materiaal om te gaan”

Kindercardioloog Regina Bökenkamp

Kostbare apparatuur

Aanvankelijk ging het om een cardiovasculair trainingsprogramma dat door corona alleen online plaatsvond. Maar vorig jaar werden de plannen opgepakt voor een missie op locatie. Ter voorbereiding reisde Bökenkamp in november 2022 naar het University of Ghana Medical Center in Accra om te inventariseren wat er nodig was. “Een cathlab en ook de nodige apparatuur waren aanwezig, zelfs een vrij kostbaar beademingsapparaat. Maar de disposables bleken niet voorradig, batterijen waren leeg en er miste expertise om met het materiaal om te gaan.”

National Health System

In vergelijking met andere Afrikaanse landen is het zorgsysteem in Ghana redelijk goed geregeld. Via het National Health System heeft iedereen recht op vaccinaties en basiszorg, bijvoorbeeld bij ongevallen en malaria. Maar voor complexe zorg is de bevolking aangewezen op dure privéklinieken. Bovendien telt het land van 33 miljoen inwoners, met een relatief jonge bevolking, slechts één kindercardioloog. “Artsen behandelen hartpatiënten vaak in privépraktijken en klinieken waar elke handeling direct betaald moet worden. Voor ingrepen worden de patiënten naar het buitenland verwezen, bijvoorbeeld naar India. De organisatie van deze zorg is een inkomstenbron voor de cardiologen. Alleen rijke Ghanezen kunnen zich dat veroorloven.”

Sponsoracties

Lokale artsen reageerden daarom ‘gereserveerd’ op de aankondiging dat kinderen met hartklachten behandeld zouden worden in het academisch ziekenhuis van Accra. Desondanks lieten Bökenkamp en haar collega’s zich niet ontmoedigen. Terug in Nederland verzamelde ze via sponsoracties en donaties de benodigde materialen. In mei van dit jaar reisde ze met alle spullen en een internationaal team, bestaande uit Nederlandse, Duitse en Zuid-Afrikaanse collega’s, opnieuw af naar Accra voor de daadwerkelijke missie.

“We kozen uiteindelijk voor een katheterisatiebehandeling met een vernauwing van de pulmonalisklep”

Risico inschatting

Drie patiëntjes waren inmiddels geselecteerd. “Omdat het een eerste missie was, wilden we weinig risico lopen. Dus kinderen die geopereerd moesten worden, vielen af. We kozen uiteindelijk voor een katheterisatiebehandeling bij drie kinderen tussen de 5 en 10 jaar met een vernauwing van de pulmonalisklep.”
De ingrepen verliepen op zichzelf niet anders dan in Nederland. Alle materialen waren immers meegebracht en door de intensieve voorbereiding was het team goed op elkaar ingespeeld. “De uitdaging zat vooral in de omstandigheden en het voortraject, of het regelen van zoiets als een warme deken voor de uitslaapkamer.”

“In december komen vier Ghanese cardiologen naar het CAHAL om getraind te worden”

Missie geslaagd

Bökenkamp is tevreden over deze eerste missie in Ghana. “We hebben veel kennis kunnen overbrengen op lokale artsen en verpleegkundigen, en de kinderen maken het goed. Ze zouden niet behandeld zijn als we deze missie niet hadden opgezet. We zijn ook hoopvol over het vervolg. Met steun van de stichting Labourward komen in december vier Ghanese cardiologen naar het CAHAL om getraind te worden.”

Suriname

Het vergt een lange adem om de kindercardiologie in Ghana van de grond te krijgen. Daar heeft Bökenkamp zich op ingesteld. Ze trekt een vergelijking met een project in Suriname.  “Sinds 1999 organiseert het CAHAL daar soortgelijke hartmissies en ook die begonnen destijds met katheter-interventies.”  Inmiddels zijn er in Suriname samen met de lokale artsen en verpleegkundigen 140 operaties bij kinderen met een hartaandoening uitgevoerd, en meer dan 250 katheterisaties.

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Casus: patiënt met progressieve inspanningsdyspneu

Een patiënt presenteert zich met progressieve inspanningsdyspneu. Voorheen was hij in staat om zonder klachten te tennissen, nu ervaart hij kortademigheid bij stevig doorwandelen. Er is geen sprake van hoesten, sputumproductie of koorts. Wat is uw diagnose?

Uitgebreid bloedonderzoek met één simpele vingerprik

Capillaire bloedafname via een vingerprik blijkt bij meer dan 30 standaardbepalingen een goed alternatief voor venapunctie, concludeerde Martijn Doeleman. “Patiënten kunnen zelf de vingerprik doen. Gewoon thuis, wanneer het hen uitkomt.”

Cultuur­sensitieve zorg in de praktijk: lessen van Mammarosa

Taal- en cultuurverschillen kunnen de communicatie met zorgverleners flink bemoeilijken. Stichting Mammarosa biedt hierin uitkomst. Samia Kasmi vertelt hoe belangrijk cultuursensitieve communicatie is, en hoe artsen hierin het verschil kunnen maken.

‘Er is een trend naar meer visuele informatie’

“Voor patiënten blijkt de juiste toedieningsroute van een geneesmiddel niet altijd vanzelfsprekend te zijn”, vertellen Yara Mangindaan en Nike Everaarts-de Gruyter. Zij hielpen medicijnpictogrammen te ontwikkelen die ondersteunen bij goed gebruik van geneesmiddelen.

Werkbereidheid bij een crisis niet vanzelf­sprekend

Ziekenhuizen kunnen tijdens een crisis niet blind vertrouwen op hun personeel, concluderen Dennis Barten en Lindsy Engels. Werkbereidheid hangt sterk af van verschillende factoren. “Het is belangrijk om te ontdekken wat nodig is om voor te bereiden op crisissituaties.”

Casus: man met dysfonie­klachten

Een 42-jarige man komt op uw spreekuur met dysfonieklachten, twee maanden geleden ontstaan in een periode van veel hoesten. Aan het einde van de dag worden de klachten erger en het is lastig om een lang gesprek te voeren. Wat is uw diagnose?

Integrale geneeskunde in Nederland: tijd voor de volgende stap

Het spreekuur Integrative Medicine van Ines von Rosenstiel is erg populair en ook in andere ziekenhuizen groeit de belangstelling voor een dergelijk spreekuur. Hoe zorgen we ervoor dat IM een structureel onderdeel wordt van de reguliere zorg in Nederland?

Mindfulness in de zorg: allesbehalve zweverig

“Zorg goed voor jezelf. Er is er maar één van.” Dat zei een patiënt ooit tegen longarts Miep van der Drift. Ze weet als geen ander: mindfulness is niet alleen voor patiënten, maar ook voor zorgverleners. Ze geeft tips voor kleine veranderingen met een grote impact.

Medicatie vaak te lang voortgezet na ontslag uit ziekenhuis

Veel patiënten gebruiken in ziekenhuizen voorgeschreven opiaten, benzodiazepines en antipsychotica nog langdurig na ontslag, aldus Judith de Ruijter. “We geven artsen de tip om, als ze bij ontslag nieuwe medicatie voorschrijven, al meteen na te denken over stoppen.”

‘Impliciete sturing kan samen beslissen verstoren’

Het proces van samen beslissen kan worden verstoord door onbewuste aansturing op een bepaalde behandeling, aldus Anneleen Timmer en Suzanne Festen. “Misschien gaan veel behandelaars er onbewust vanuit dat de patiënt alles op alles wil zetten om de ziekte te bestrijden.”