DOQ

ERS-richtlijn over stoppen van ICS bij COPD-patiënten

Onder andere de longfunctie en symptomen blijken met duale langwerkende luchtwegverwijding in grotere mate te verbeteren dan met een combinatietherapie van ICS en langwerkende beta-2-agonist (LABA), terwijl er tegenstrijdige gegevens over de preventie van exacerbaties zijn. In de meest recente GOLD-richtlijn is het advies om te starten met langwerkende luchtwegverwijding in plaats van een ICS-bevattende behandeling bij alle patiënten met uitzondering van de kleine subgroep met frequente exacerbaties. 

Desalniettemin krijgt tot 70% van de COPD-patiënten zonder een voorgeschiedenis van frequente exacerbaties ICS als initiële behandeling, zelfs nadat comorbide astma is uitgesloten. Dit suggereert een wijdverbreid ongepast gebruik van ICS.  

(Foto Pixabay)

Overwegingen 

Het stoppen van ICS resulteert niet in een toename van de exacerbatiefrequentie of klinisch relevante veranderingen van de symptomen of longfunctie. Het stoppen van ICS lijkt veilig mogelijk bij geschikte patiënten, hoewel hiervoor weinig bewijs is als gevolg van het kleine aantal geschikte studies.  

In de meeste onderzoeken, met uitzondering van de COSMIC-studie, hadden de deelnemende patiënten niet frequent exacerbaties (0-1 exacerbaties gedurende het voorafgaande jaar). Zowel het bewijs voor ICS-gebruik bij patiënten met frequente exacerbaties, als de enigszins slechtere uitkomsten bij patiënten in de COSMIC-studie ondersteunen het beleid om ICS alleen proberen te stoppen bij patiënten met < 2 exacerbaties per jaar.  

Eosinofielengetal 

In subgroepanalyses bleek het eosinofielengetal op baseline een groot effect te hebben op het risico op exacerbaties. Die bevinding is meegenomen in de huidige aanbevelingen (zie hieronder). Er waren onvoldoende gegevens om zinvolle analyses te kunnen uitvoeren naar andere relevante subgroepen, onder andere met een voorgeschiedenis van exacerbaties en de FEV1 op baseline. 

In de beschikbare studies was het eosinofielengetal alleen op baseline vastgesteld. Het lijkt erop dat die bepaling voldoende is om de ICS al dan niet te stoppen. Indien bij een patiënt tijdens perioden van klinische stabiliteit meerdere keren het eosinofielengetal is gemeten en die waarden enkele keren < 300 cellen per μl waren, ondersteunt dat om met ICS te stoppen. 

Adviezen in ERS-richtlijn 

Na afweging van de balans tussen de gewenste en ongewenste gevolgen, de kwaliteit van de evidence en de haalbaarheid en aanvaardbaarheid van de verschillende interventies heeft de richtlijncommissie de volgende adviezen opgesteld:  

  • Een voorwaardelijke aanbeveling om ICS te stoppen bij COPD-patiënten zonder een voorgeschiedenis van frequente exacerbaties;  
  • Een krachtige aanbeveling om ICS niet te stoppen bij patiënten met eosinofielengetal in het bloed ≥ 300 cellen per µl;  
  • Een sterke aanbeveling om op het moment dat de ICS wordt gestopt, te behandelen met één of twee langwerkende luchtwegverwijders.  

Voorwaardelijke aanbevelingen geven aan dat er onzekerheid is over de balans tussen de gewenste en ongewenste gevolgen van de interventie. In dat geval kunnen patiënten een eigen keuze maken om de betreffende interventie al dan niet uit te voeren.  

Duale luchtwegverwijding 

De huidige analyse was niet bedoeld om antwoord te geven op de vraag of patiënten die stoppen met een ICS, door zouden moeten gaan met één of twee langwerkende luchtwegverwijders. De meeste onderzoeken wijzen erop dat duale langwerkende luchtwegverwijding beter is voor de longfunctie en symptomen. Daarom zouden de meeste leden van de richtlijncommissie in de praktijk duale luchtwegverwijding gebruiken. 


Chalmers JD, Laska IF, Franssen FME, et al. Withdrawal of Inhaled Corticosteroids in Chronic Obstructive Pulmonary Disease: A European Respiratory Society Guideline. Eur Respir J. 2020 May 4.  
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=32366483

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Integrale geneeskunde in Nederland: tijd voor de volgende stap

Het spreekuur Integrative Medicine van Ines von Rosenstiel is erg populair en ook in andere ziekenhuizen groeit de belangstelling voor een dergelijk spreekuur. Hoe zorgen we ervoor dat IM een structureel onderdeel wordt van de reguliere zorg in Nederland?

Mindfulness in de zorg: allesbehalve zweverig

“Zorg goed voor jezelf. Er is er maar één van.” Dat zei een patiënt ooit tegen longarts Miep van der Drift. Ze weet als geen ander: mindfulness is niet alleen voor patiënten, maar ook voor zorgverleners. Ze geeft tips voor kleine veranderingen met een grote impact.

Medicatie vaak te lang voortgezet na ontslag uit ziekenhuis

Veel patiënten gebruiken in ziekenhuizen voorgeschreven opiaten, benzodiazepines en antipsychotica nog langdurig na ontslag, aldus Judith de Ruijter. “We geven artsen de tip om, als ze bij ontslag nieuwe medicatie voorschrijven, al meteen na te denken over stoppen.”

‘Impliciete sturing kan samen beslissen verstoren’

Het proces van samen beslissen kan worden verstoord door onbewuste aansturing op een bepaalde behandeling, aldus Anneleen Timmer en Suzanne Festen. “Misschien gaan veel behandelaars er onbewust vanuit dat de patiënt alles op alles wil zetten om de ziekte te bestrijden.”

Casus: man met een hartafwijking

Een 52-jarige man met blanco cardiale voorgeschiedenis wordt gescreend voor levertransplantatie. Voorheen geen cardiale klachten of echo cor gehad. Per toeval een afwijking in het hart gezien. Wat is uw diagnose?

‘Verwijs patiënten met onbegrepen mobiliteitsklachten door naar MSK-arts’

MSK-arts William van de Luijtgaarden behandelt in zijn praktijk vooral patiënten met pijn of functiestoornissen van het bewegingsapparaat. Hij pleit voor meer bekendheid van MSK-geneeskunde onder collega-artsen: “Wij kunnen het probleem bij de kern aanpakken.”

Discriminatie: blinde vlek in de zorg

Zorgbestuurders hebben vaak geen zicht op discriminatie binnen hun organisatie, ontdekte Ewoud Butter. “Ze hebben geen idee van de omvang ervan, incidenten of ervaringen worden niet bijgehouden, het is geen terugkerend onderwerp tijdens de bestuurlijke overleggen.”

‘Wild Westen dreigt op markt voor middelen tegen veroudering’

Bigtechmiljardairs investeren fors in middelen tegen veroudering, maar klinisch geriater Marcel Olde Rikkert waarschuwt voor de risico’s. Verscheidene stoffen beloven langer gezond leven, maar de langetermijneffecten zijn onbekend. “We dreigen we kopje onder te gaan door de hype.”

Casus: oudere dame met een groeiende moedervlek

Een 74-jarige dame wil een groeiende moedervlek op het been laten controleren. Sinds twee jaar jeukt de moedervlek en wordt groter. Ze heeft een blanco voorgeschiedenis, daarnaast komen er ook in haar familie geen melanomen voor. Wat is uw diagnose?

‘Je moet soms echt vechten voor je patiënten’

Huisarts Marike Ooms werkt in verschillende asielzoekerscentra. Daar biedt ze zorg aan mensen die niet alleen kampen met medische problemen, maar ook met de onzekerheid van een onduidelijke toekomst en de last van hun verleden. "Als je iedereen open benadert, blijken de vragen en klachten vaak niet zoveel te verschillen van patiënten in een reguliere praktijk.”