DOQ

Exome-sequencing nuttig voor prenatale diagnostiek bij niet-immune hydrops foetalis

In een grote caseserie van 127 foetussen met onverklaarde niet-immune hydrops foetalis werd bij ongeveer eenderde deel een genetische variant vastgesteld. Deze gegevens illustreren het nut van prenatale exome-sequencing om in geval van niet-immune hydrops foetalis prospectief ernstige genetische ziekten vast te stellen.

Niet-immune hydrops foetalis heeft een opvallende verschijning op de echografie en wordt klassiek gedefinieerd door de aanwezigheid van een pathologische vochtophoping op minstens twee foetale plaatsen, inclusief de sereuze holtes (pericardiaal, pleuraal en peritoneaal), met bijbehorend huidoedeem.
Niet-immune hydrops foetalis komt voor bij tot 1 op 1700 foetussen en heeft meerdere oorzaken, waaronder chromosomale afwijkingen, structurele misvormingen (vooral cardiaal en thoracaal), aangeboren stofwisselingsstoornissen (inborn errors of metabolism) en intra-uteriene infecties.

(Foto: Pixabay)

Pathogene genetische varianten

Het fenotype is meestal verschillend, maar recentelijk zijn een toegenomen nekplooidikte en cystische hygroma tijdens het eerste trimester toegevoegd aan de diagnostische criteria. De perinatale sterfte van foetussen die deze kenmerken tijdens het eerste trimester hebben, is bijzonder hoog. Een grote nekplooidikte (> 5 mm), cystische hygroma en vermoedelijk lymfatisch gerelateerde hydrops foetalis zijn allemaal gerelateerd aan pathogene genetische varianten die voorspellend zijn voor slechte uitkomsten.
Met exome-sequencing kan het grootste deel van het eiwitcoderende genoom in kaart gebracht worden. In twee prospectieve studies waarin exome-sequencing is gebruikt om de structurele anomalieën van de foetus te evalueren, werden bij 9% en 24% van de foetussen met niet-immune hydrops foetalis diagnostische varianten vastgesteld.

Hoge diagnostische opbrengst

In deze studie is een reeks van 127 opeenvolgende onverklaarde gevallen van niet-immune hydrops foetalis geëvalueerd, gedefinieerd als de aanwezigheid van foetale ascites, pleurale of pericardiale effusie, huidoedeem, cystische hygroma, toegenomen nekplooidikte of een combinatie hiervan.
Het primaire eindpunt was de diagnostische opbrengst van exome-sequencing voor de detectie van genetische varianten die werden geclassificeerd als pathogeen of waarschijnlijk pathogeen volgens de criteria van het American College of Medical Genetics and Genomics.
Bij 37 van de 127 gevallen van niet-immune hydrops foetalis (29%) werden diagnostische genetische varianten vastgesteld. Daaronder zaten varianten die betrokken zijn bij de volgende aandoeningen:

  • aangedane RAS-MAPK-pathway, ook wel bekend als RASopathieën (30% van de genetische diagnoses);
  • aangeboren stofwisselingsstoornissen en musculoskeletale aandoeningen (ieder 11%);
  • lymfatische, neurologische ontwikkelingsstoornissen en cardiovasculaire en hematologische aandoeningen (ieder 8%).

De prognose varieerde van een relatief milde uitkomst tot overlijden tijdens de perinatale periode.

Meestal autosomaal dominante overerving

Secundaire eindpunten waren het percentage gevallen van niet-immune hydrops foetalis die gepaard gingen met specifieke genetische aandoeningen en het percentage varianten waarbij sprake was van overerving.
De 37 gevallen waarbij sprake was van een diagnostische variant, kenden de volgende overervingspatronen:

  • in 68% van de gevallen een autosomaal dominante overerving, waarvan de meerderheid (88%) de novo was en de rest (12%) erfelijk;
  • in 27% van de gevallen een autosomaal recessieve overerving, die in vrijwel alle gevallen (95%) erfelijk en de rest (5%) de novo was; en
  • één geval een X-gebonden recessieve overerving en één geval een onzekere overerving.

In twaalf andere gevallen werden potentieel diagnostische varianten vastgesteld.


Referentie: Sparks TN, Lianoglou BR, Adami RR, et al. Exome Sequencing for Prenatal Diagnosis in Nonimmune Hydrops Fetalis. N Engl J Med. 2020;383:1746-1756. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33027564/, https://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMoa2023643
Kilby MD. N Engl J Med. 2020;383:1785-1786. Nonimmune Hydrops Fetalis – More Than Meets the Eye? https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33027567/

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

‘Wil je het komende jaar zwanger worden?’

De vraag ‘Wil je het komend jaar zwanger worden?’ zou veel vaker gesteld moeten worden door álle hulpverleners, stelt Annemarie Mulders. “Gezond zwanger worden begint bij bewustwording en kennis over het belang van de periode vóór de zwangerschap.”

Casus: vrouw met kleine rode puntjes in de huid

Een vrouw komt met kleine rode puntjes in de huid van vooral de benen. De klachten zijn ontstaan na een keelinfectie, circa 2 weken geleden. Een week geleden heeft zij zich minimaal gestoten en had zij daarna een groot hematoom op het bovenbeen. Wat is uw diagnose?

‘Arbeids­gerichte zorg hoort in de spreekkamer van medisch specia­listen’

Gezonde arbeidsparticipatie is óók een zaak van de medisch specialist, betoogt Annelies Boonen, initiatiefnemer van de poli Werk en Gezondheid. Hier kunnen patiënten terecht met vragen over werk en inkomen. “Vraag je patiënt naar zijn of haar werk!”

Geheugen­problemen herkennen blijkt niet zo eenvoudig

Van maar liefst 42% van hun oudere patiënten hebben artsen en verpleegkundigen niet door dat ze geheugenproblemen hebben, ontdekte Fleur Visser. Ze wil hier een advies over meegeven aan zorgverleners. “Eerste indrukken kunnen je op het verkeerde been zetten.”

Voorkom voorschrijf­cascades: ‘aandoening’ kan bijwerking medicatie zijn

Een niet-herkende bijwerking van medicatie kan als vermeende nieuwe aandoening leiden tot inzet van nieuwe medicatie: een zogeheten voorschrijfcascade. Fatma Karapinar: “Voorschrijfcascades drukken ons met de neus op de feiten: we weten nog weinig over bijwerkingen.”

Casus: 77-jarige vrouw met korstjes op de oorrand

Een 77-jarige vrouw met voorgeschiedenis van plaveiselcelcarcinoom komt op het spreekuur van de doktersassistente omdat ze korstjes op haar oorrand wil laten aanstippen. Ze heeft geen klachten van de afwijking. Wat is uw diagnose?

‘Minder onnodige diagnostiek is goed voor patiënt en maatschappij’

In ziekenhuizen vindt veel onnodige diagnostiek plaats. Eerst goed luisteren en nadenken en dan pas diagnostiek aanvragen, loont voor zowel patiënt als de maatschappij, betoogt Fabienne Ropers. “Enige risicoacceptatie is noodzakelijk voor proportionele diagnostiek.”

Zorgsysteem staat vaak initiatieven voor multimorbiditeit in de weg

Multimorbiditeit leidt tot versplintering van zorg. Toine Remers onderzocht enkele veelbelovende initiatieven voor het stroomlijnen van de zorg bij multimorbiditeit. “Een initiatief begint vaak vanuit overtuiging van een arts, maar ‘het systeem’ werkt vaak tegen.”

De lessen van de langst­vliegende MMT-arts van Nederland

MMT-arts Nico Hoogerwerf vertelt over zijn ervaringen als medisch specialistische zorgverlener per helikopter. “Wij dóen vooral, we voeren handelingen uit. Wij voelen niet de machteloosheid die politiemensen wel kunnen voelen.”

Casus: patiënt met zwelling in de mond

Een patiënte komt op het spreekuur met sinds 2 maanden een zwelling in de mond aan de linkerzijde. Het was destijds 1-2cm, welke spontaan ontlastte met dik taai slijm. Sindsdien komt het in wisselende grootte regelmatig terug. Wat is uw diagnose?


0
Laat een reactie achterx