DOQ

Geen gunstig effect van ivermectine bij COVID-19

De behandeling met ivermectine verminderde niet het aantal ziekenhuisopnames vanwege progressie van COVID-19. Ook de noodzaak om poliklinische patiënten met vroege COVID-19 langdurig op de spoedeisende hulp te observeren, nam niet af bij behandeling met ivermectine. Deze resultaten van de TOGETHER-studie verschenen in NEJM.

Hoewel er vaccins beschikbaar zijn tegen SARS-CoV-2, zijn er wereldwijd grote uitdagingen wat betreft de productie en verdeling daarvan. Daarom blijft er behoefte aan goedkope, algemeen beschikbare en effectieve therapieën tegen COVID-19. Een aantrekkelijke mogelijkheid is om bestaande medicijnen, die algemeen verkrijgbaar zijn en met redelijk goed begrepen veiligheidsprofielen, te gebruiken voor deze nieuwe indicatie.  

Antiparasitair medicijn

Een medicijn dat veel belangstelling heeft gekregen, is ivermectine. Dit medicijn wordt meestal gebruikt als een antiparasitair medicijn. Ivermectine remt de chloridekanalen van wormparasieten en blijkt werkzaam te zijn voor de behandeling van onchocerciasis, strongyloidiasis en ectoparasitaire infectie, zoals schurft. De antivirale activiteit van ivermectine is in vitro onderzocht tegen een spectrum van virussen, waaronder SARS-CoV-1, hiv, dengue, Zika, gelekoorts en vogelgriep.
Er zijn meer dan 60 gerandomiseerde studies naar ivermectine voor de behandeling van COVID-19 geregistreerd. De bevindingen van maar liefst 31 klinische studies zijn inmiddels gerapporteerd, maar waren tegenstrijdig. Verschillende groepen interpreteren het bewijs anders. De meeste studies waren klein en van verschillende studies zijn de publicaties teruggetrokken vanwege bezorgdheid over de geloofwaardigheid.

TOGETHER-studie

In Brazilië is een gerandomiseerde, placebo-gecontroleerde, adaptieve platformstudie uitgevoerd, ‘TOGETHER’ genaamd. Het doel was evaluatie van de werkzaamheid van ivermectine ter preventie van progressie van COVID-19, waarbij een opname nodig was onder poliklinische patiënten met een SARS-CoV-2-infectie. In deze studie zijn verschillende interventies beoordeeld. In de huidige publicatie staan alleen de resultaten bij gebruik van ivermectine versus placebo.
Het primaire eindpunt was een samenstelling van ziekenhuisopnames als gevolg van COVID-19 binnen 28 dagen na randomisatie of een bezoek aan de spoedeisende hulp vanwege een klinische verslechtering van COVID-19, gedefinieerd als een observatieperiode van > 6 uur, binnen 28 dagen na randomisatie. Een primaire uitkomstmaat trad op bij 100 patiënten (14,7%) in de ivermectine-groep en bij 111 patiënten (16,3%) in de placebogroep. Dit komt neer op een relatief risico van 0,90 (95% BI: 0,70-1,16). Van de 211 gebeurtenissen met een primaire uitkomstmaat waren er 171 (81%) ziekenhuisopnames.

Bevestigd in aanvullende analyses

De bevindingen van aanvullende analyses waren vergelijkbaar met bovengenoemde primaire analyse. Zo werd in een gewijzigde intention-to-treat-analyse die alleen patiënten omvatte die ten minste één dosis ivermectine of placebo kregen, een relatief risico van 0,89 gevonden (95% BI: 0,69-1,15).
In een per -protocolanalyse die alleen patiënten omvatte die een volledige naleving van het toegewezen regime meldden, was het relatieve risico 0,94 (95% BI: 0,67-1,35). Er waren geen significante effecten van het gebruik van ivermectine op secundaire uitkomsten of bijwerkingen.

Conclusies

Deze studie toonde geen significant of klinisch relevant lager risico op een opname of op een langdurige observatie op de spoedeisende hulp bij behandeling met ivermectine in vergelijking met placebo. Ook op de secundaire uitkomsten had de behandeling met ivermectine geen belangrijke effecten.

Referenties: Reis G, Silva EASM, Silva DCM, et al. Investigators. Effect of Early Treatment with Ivermectin among Patients with Covid-19. N Engl J Med. 2022;386:1721-1731.

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

‘Wil je het komende jaar zwanger worden?’

De vraag ‘Wil je het komend jaar zwanger worden?’ zou veel vaker gesteld moeten worden door álle hulpverleners, stelt Annemarie Mulders. “Gezond zwanger worden begint bij bewustwording en kennis over het belang van de periode vóór de zwangerschap.”

Casus: vrouw met kleine rode puntjes in de huid

Een vrouw komt met kleine rode puntjes in de huid van vooral de benen. De klachten zijn ontstaan na een keelinfectie, circa 2 weken geleden. Een week geleden heeft zij zich minimaal gestoten en had zij daarna een groot hematoom op het bovenbeen. Wat is uw diagnose?

‘Arbeids­gerichte zorg hoort in de spreekkamer van medisch specia­listen’

Gezonde arbeidsparticipatie is óók een zaak van de medisch specialist, betoogt Annelies Boonen, initiatiefnemer van de poli Werk en Gezondheid. Hier kunnen patiënten terecht met vragen over werk en inkomen. “Vraag je patiënt naar zijn of haar werk!”

Geheugen­problemen herkennen blijkt niet zo eenvoudig

Van maar liefst 42% van hun oudere patiënten hebben artsen en verpleegkundigen niet door dat ze geheugenproblemen hebben, ontdekte Fleur Visser. Ze wil hier een advies over meegeven aan zorgverleners. “Eerste indrukken kunnen je op het verkeerde been zetten.”

Voorkom voorschrijf­cascades: ‘aandoening’ kan bijwerking medicatie zijn

Een niet-herkende bijwerking van medicatie kan als vermeende nieuwe aandoening leiden tot inzet van nieuwe medicatie: een zogeheten voorschrijfcascade. Fatma Karapinar: “Voorschrijfcascades drukken ons met de neus op de feiten: we weten nog weinig over bijwerkingen.”

Casus: 77-jarige vrouw met korstjes op de oorrand

Een 77-jarige vrouw met voorgeschiedenis van plaveiselcelcarcinoom komt op het spreekuur van de doktersassistente omdat ze korstjes op haar oorrand wil laten aanstippen. Ze heeft geen klachten van de afwijking. Wat is uw diagnose?

‘Minder onnodige diagnostiek is goed voor patiënt en maatschappij’

In ziekenhuizen vindt veel onnodige diagnostiek plaats. Eerst goed luisteren en nadenken en dan pas diagnostiek aanvragen, loont voor zowel patiënt als de maatschappij, betoogt Fabienne Ropers. “Enige risicoacceptatie is noodzakelijk voor proportionele diagnostiek.”

Zorgsysteem staat vaak initiatieven voor multimorbiditeit in de weg

Multimorbiditeit leidt tot versplintering van zorg. Toine Remers onderzocht enkele veelbelovende initiatieven voor het stroomlijnen van de zorg bij multimorbiditeit. “Een initiatief begint vaak vanuit overtuiging van een arts, maar ‘het systeem’ werkt vaak tegen.”

De lessen van de langst­vliegende MMT-arts van Nederland

MMT-arts Nico Hoogerwerf vertelt over zijn ervaringen als medisch specialistische zorgverlener per helikopter. “Wij dóen vooral, we voeren handelingen uit. Wij voelen niet de machteloosheid die politiemensen wel kunnen voelen.”

Casus: patiënt met zwelling in de mond

Een patiënte komt op het spreekuur met sinds 2 maanden een zwelling in de mond aan de linkerzijde. Het was destijds 1-2cm, welke spontaan ontlastte met dik taai slijm. Sindsdien komt het in wisselende grootte regelmatig terug. Wat is uw diagnose?


0
Laat een reactie achterx