DOQ

Geheugen­problemen herkennen blijkt niet zo eenvoudig

Betere zorg voor oudere patiënten met geheugenproblemen begint bij het herkennen van die problemen. En daar is winst te boeken, ontdekte arts-onderzoeker Fleur Visser. Een advies voor zorgverleners heeft ze ook. Geef een of twee collega’s op de afdeling de taak zich permanent te verdiepen in de optimale zorg voor kwetsbare ouderen.

De conclusie van haar verkennende onderzoek luidt in één zin: van 42% van hun oudere patiënten hadden artsen en verpleegkundigen in het ziekenhuis niet door dat ze geheugenproblemen hebben. Arts-onderzoeker aan het UMCG Fleur Visser sloeg niet steil achterover van dit percentage. “Nee, een grote verrassing was het niet, maar het cijfer is zeker wel schokkend.”

“Eerste indrukken kunnen je op het verkeerde been zetten”

Arts-onderzoeker Fleur Visser

Simpel ja of nee

Zij en haar collega-onderzoekers waren te werk gegaan via een flashmob-onderzoek. “Dat is een onderzoek om in heel korte tijd, door samenwerking met een grote groep, een goede indruk ergens van te krijgen”, legt Visser uit. “We hebben op één dag in 13 ziekenhuizen bij 757 opgenomen oudere patiënten een korte geheugentest afgenomen. Van hen scoorden er 347 onder de maat. Over deze ouderen hebben we op dezelfde dag de artsen en verpleegkundigen een eenvoudige vraag gesteld. ‘Denk je dat deze patiënt cognitieve problemen heeft?’ Ze konden simpel ja of nee zeggen. Zo kwamen we op het percentage van 42.”

Waarom zorgprofessionals bij zoveel patiënten geheugenproblemen niet herkennen, was geen onderdeel van het onderzoek. Maar uit terugkoppelingen met onderzoekmedewerkers in de 13 ziekenhuizen blijkt wel het een en ander. Visser: “Patiënten komen bijvoorbeeld in een eerste contact best goed over. Pas bij de test komen ze er dan slechter uit. Eerste indrukken kunnen je op het verkeerde been zetten.”

“We zijn als artsen zo gericht op losse ziektes”

Losse ziektes

Het flashmob-onderzoek is onderdeel van het ABOARD-project. Daarin verdiept een groep onderzoekers zich vijf jaar lang in het herkennen, voorspellen en voorkomen van Alzheimer. Visser ziet in het resultaat een aansporing om samen met Alzheimer Nederland verder te werken aan dementievriendelijke ziekenhuizen. Ze is ook bezig te promoveren op onder andere het herkennen van cognitieve problemen bij kwetsbare ouderen. Haar ervaring als basisarts in een ziekenhuis gaf haar de inspiratie zich te verdiepen in het onderwerp. “In ziekenhuizen helpen we op dagelijkse basis patiënten, maar eigenlijk leren we ze soms pas op het einde van hun opname echt kennen. We zijn als artsen zo gericht op losse ziektes, daarop focussen we in de dagelijkse waan, met al onze protocollen. Zeker voor de kwetsbare oudere patiënt wil ik met mijn onderzoek meer betekenen, ook op de langere termijn.”

“Even nagaan of een patiënt kan navertellen wat er is uitgelegd of gedaan”

Naaste

De geheugenproblemen van kwetsbare ouderen in het ziekenhuis kunnen volgens Visser uiteenlopen van dementie tot een delier of aspecifieke problemen van erg zieke mensen. “Ouderen met dementie lopen ook door een opname het risico op een delier. Aandacht blijkt, zoals zo vaak, ook hier het toverwoord. “Met doorvragen kunnen verpleegkundigen een idee krijgen of er geheugenproblemen zijn”, vertelt de arts-onderzoeker. “Vraag welke dag het is of hoe een onderzoek ging. Ook kun je inhaken op wat iemand aan het doen is. Zo was er bijvoorbeeld een patiënt die een krant aan het lezen was. Op de vraag welk nieuws ze had gelezen, bleek dat ze dat niet kon navertellen.”

Als het nodig is kunnen artsen en verpleegkundigen hun informatie anders overbrengen. “Duidelijk vertellen met korte zinnen en belangrijke informatie ook schriftelijk meegeven. En even nagaan of een patiënt kan navertellen wat er is uitgelegd of gedaan. En of het verhaal hetzelfde blijft. Belangrijk is ook om de naasten bij geheugenproblemen meer te betrekken bij de zorg en belangrijke beslissingen.”

Permanent scholing

Om geheugenproblemen van de groeiende groep kwetsbare ouderen eerder te herkennen pleit Visser voor een of twee collega’s per afdeling die speciale aandacht hebben voor dit onderwerp. “Verpleegkundigen kunnen hier extra scholing in krijgen en hun collega’s weer op de hoogte brengen van de laatste inzichten, met een klinische les of tijdens reguliere scholingsmomenten. Ook onder medisch specialisten zou dat kunnen werken. Zo leer je van elkaar. Het Zuyderland Ziekenhuis heeft op de meeste afdelingen al zo’n collega met aandacht voor kwetsbare ouderen en de ervaringen zijn positief.”

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Casus: patiënte met dyspnoe en oedeem in het gelaat

Een 66-jarige vrouw presenteert zich met sinds drie weken progressief verminderde inspanningstolerantie en met name ’s ochtends een zwelling van het gelaat. Overdag verbeteren de klachten deels. Wat is uw diagnose?

Wat je verwacht, voel je: wat zorgverleners kunnen leren van placebo-effecten

Wat patiënten verwachten, beïnvloedt direct hoe zij pijn of bijwerkingen ervaren. Henriët van Middendorp legt uit hoe placebo- en nocebo-effecten werken, en hoe zorgverleners deze bewust en ethisch kunnen inzetten in de praktijk.

Trots op goed werkend meld­systeem voor bijwerk­ingen

Agnes Kant wijst op het belang van meer onderzoek naar bijwerkingen en roept zorgverleners op te blijven melden bij het Bijwerkingenmeldsysteem. “Van 70% van de geneesmiddelen is nog onduidelijk of deze veilig tijdens de zwangerschap gebruikt kunnen worden.”

Wandelend naar een betere gezondheid

Matthijs van der Poel combineert als huisarts en sportliefhebber zorg en beweging. Met stichting Looprecept wandelt hij wekelijks met patiënten – goed voor lijf, hoofd én verbinding. “Het is heel laagdrempelig en dat verklaart denk ik ook het succes.”

De patiënt doet lastig, en dan?

Patiënten met een persoonlijkheidsstoornis kunnen soms veel losmaken, zowel in het behandeltraject als bij de arts. Thom van den Heuvel geeft handvatten voor het omgaan met deze patiëntengroep. “Het contact vraagt meer tijd en legt tegelijk emotionele druk op de arts."

Vind meertalige zorgverleners via ikspreekmeerdan.nl

Als anios in een huisartsenpraktijk in Amsterdam merkte Daan Frehe dat taal voor veel patiënten een barrière vormt voor het krijgen van goede zorg. “Via ikspreekmeerdan.nl kan nu een zorgverlener met een gedeelde taal en cultuur gevonden worden. Dat is enorm waardevol.”

Casus: man met een veranderde vlek op het been

Een 72-jarige man presenteert zich op uw spreekuur met een veranderde plek op het bovenbeen rechts. De vlek is gegroeid en van kleur veranderd. De patiënt heeft een licht huidtype en een voorgeschiedenis van basaalcelcarcinoom. Wat is uw diagnose?

Maak van wachttijd in de ggz hersteltijd: vijf praktische adviezen

Sanne Booij en Christien Slofstra willen af van de stille wachttijd in de ggz. Met hulp van de huisarts kan het herstel al beginnen, nog vóór de intake. “Deze periode hoeft geen verloren tijd te zijn.”

Beteugelen geneesmiddel­prijzen noodzakelijk voor betaalbare zorg

Wilbert Bannenberg strijdt met Stichting Farma ter Verantwoording tegen excessieve geneesmiddelprijzen. Zijn missie: winsten beteugelen om zorg toegankelijk te houden. “Geneesmiddelprijzen moeten beteugeld gaan worden, anders wordt de zorg onbetaalbaar.”

Casus: vrouw met veranderd defecatiepatroon

Een vrouw wordt naar de polikliniek gestuurd in verband met een veranderd defecatiepatroon. Ze heeft wat frequenter dan gebruikelijk ontlasting. Er zijn wat vage buikklachten in de zin van rommelingen en krampen. Ze gebruikt geen medicatie. Wat is uw diagnose?