Gynaecoloog dr. Boss schrijft over zijn praktijk: ‘Ik hoefde geen medisch probleem te verhelpen; er moest een “no-go” alibi op tafel!’
Redactioneel
10 januari 2019
Gynaecoloog dr. Erik Boss uit het Maxima Medisch Centrum schrijft over de mooie maar ook verdrietige dingen die hij meemaakt in zijn gynaecologenpraktijk. Deze verhalen zijn gebundeld in ‘Gyn & Ongyn, wonderlijke belevenissen van een gynaecoloog’. Als voorproefje publiceert DOQ drie van zijn verhalen. Dit tweede verhaal gaat over een verbluffend leugentje om bestwil.
Gynaecoloog dr. Erik Boss
Een groot deel van mijn leven als medisch specialist speelt zich af binnen de veilige en vertrouwde muren van de spreekkamer op de polikliniek. Daar, zittend achter het bureau met uitzicht op het veelkleurige abstracte schilderij aan de muur tegenover mij, vliegen de dagen en jaren voorbij. Dagelijks worden we tijdens een ochtend- en middagronde met een kop geurende koffie of thee verwend door een poli-medewerkster.
Ik vergelijk dit ritueel vaak met de voedertijd in de dierentuin: het houdt de wilde dieren rustig in hun kooi. Deur open, kop energie naar binnen en het hok snel weer dicht om ontsnappen te voorkomen. Het zijn heerlijke dagen. De grootste uitdaging is altijd weer om de dagelijkse race tegen de klok niet al te opvallend aan de patiënt te laten merken. In alle eerlijkheid, dat lukt de ene dag beter dan de andere. Het ultieme bewijs dat ik daar niet altijd in slaag is als de laatste woorden van een patiënt na een – in haar beleving – iets te kort bezoek zijn: ‘Zo, dan heeft u dankzij mij de tijd weer lekker ingehaald, hè?’
Vanachter mijn raam zie ik auto’s komen en gaan, kijk naar hoe het licht wordt of – afhankelijk v
Login om verder te lezen
Nog geen account? Meld u hier gratis aan.
Lees meer over: