DOQ

Hoe beïnvloedt pre-eclampsie de werking van de hersenen?

Vrouwen die pre-eclampsie doormaakten, laten jaren later een andere hersenactiviteit zien dan vrouwen die een gezonde zwangerschap hadden. Ook is er bij de eerste groep meer lekkage van de bloed-hersenbarrière. Dit blijkt uit onderzoek van biomedisch technoloog Lisanne Canjels (Radboudumc, Maastricht UMC+). “Veel vrouwen die kampen met cognitieve of emotionele problemen na pre-eclampsie voelen zich niet begrepen. Onze onderzoeksresultaten passen bij de uitgesproken klachten en verdienen extra aandacht.”

Jaarlijks hebben tussen de 1.800 en 5.400 zwangeren in Nederland pre-eclampsie 1,2. “Vrouwen die dit doormaakten hebben op de lange termijn vaker cardiovasculaire en cerebrale problemen dan vrouwen die een gezonde zwangerschap doormaakten”, vertelt Canjels. “Zo rapporteren veel vrouwen problemen met hun geheugen en concentratie. Daarnaast kan de aandoening ook grote emotionele gevolgen hebben. Bijvoorbeeld doordat vroeggeboortes vaker voorkomen.”

“Veel vrouwen die kampen met cognitieve of emotionele problemen na pre-eclampsie voelen zich niet begrepen”

Biomedisch technoloog Lisanne Canjels

Hersenactiviteit

Canjels deed twee onderzoeken naar afwijkingen in de hersenen van vrouwen met pre-eclampsie. In haar eerste onderzoek keek zij naar verschillen in de hersenactiviteit tussen vrouwen die pre-eclampsie doormaakten en vrouwen met een gezonde zwangerschap 3. Dit deed zij met behulp van functionele MRI-scans. “De focus lag daarbij op de hersengebieden die een rol spelen bij cognitie en emotie, zoals de prefrontale cortex en het limbisch systeem. Bij vrouwen die pre-eclampsie doormaakten vonden we, jaren na de zwangerschap, een verschil in de hersenactiviteit in deze gebieden in vergelijking met vrouwen in de controlegroep. Globaal, over de hele hersenen, vonden we geen verschillen in hersenactiviteit tussen de twee groepen. Dit komt overeen met wat we van tevoren verwachtten op basis van de cognitieve en emotionele klachten die deze vrouwen rapporteren.”

“In ons MRI-onderzoek konden we laten zien waar in de hersenen het probleem precies zit”

Bloed-hersenbarrière

Canjels’ tweede onderzoek richtte zich op lekkage van de bloed-hersenbarrière na zwangerschapsvergiftiging4. Er werd een contrastvloeistof in de bloedbaan gespoten en, met behulp van MRI, gemeten of dit voorbij de bloed-hersenbarrière kwam. Deze methode was nog niet eerder toegepast in onderzoek naar pre-eclampsie. “De meeste onderzoeken kijken direct na de zwangerschap of er in het hersenvocht markers aanwezig zijn die wijzen op lekkage. Je weet dan wel of er lekkage is, maar niet waar in de hersenen het probleem precies zit. In ons MRI-onderzoek konden we dat wel laten zien. Daarnaast keken wij niet direct na de zwangerschap, maar op de lange termijn.”

“Bij vrouwen met pre-eclampsie was de lekkage in de hersenen drie tot zes keer hoger dan bij de controles”

Meer afwijkingen dan verwacht

De resultaten van het tweede onderzoek lieten meer afwijkingen zien dan Canjels vooraf had verwacht. “We verwachtten dat we vooral lekkage van de bloed-hersenbarrière in de witte stof van de hersenen zouden vinden. We weten namelijk dat vrouwen met pre-eclampsie ook een verhoogd risico hebben op cerebral small vessel disease; problemen met de kleine bloedvaten in de hersenen. Dat speelt zich voornamelijk af in de witte stof. Ook zien we bij deze vrouwen vaak meer witte stof laesies. Lekkage van de bloed-hersenbarrière gaat daar vaak aan vooraf. In de praktijk bleek er op heel veel plaatsen in de hersenen lekkage te zijn, zowel in de witte als de grijze stof. Bij vrouwen met pre-eclampsie was de lekkage drie tot zes keer hoger dan bij de controles.”

“Ik wil onderzoeken of we met leefstijlinterventies de conditie van de bloed-hersenbarrière kunnen verbeteren”

Verder onderzoek

De komende tijd wil Canjels samen met het DECONNECT-team de problemen met de bloed-hersenbarrière verder onderzoeken. Zij wil niet alleen meer weten over de lekkage van de bloed-hersenbarrière, maar ook kijken of er een behandeling mogelijk is die de lekkage vermindert. “Ik wil bijvoorbeeld onderzoeken of we met leefstijlinterventies de conditie van de bloed-hersenbarrière kunnen verbeteren.”

MRI-scanner

Daarnaast wil zij kijken of het onderzoek ook mogelijk is met behulp van een minder sterk magneetveld in de MRI-scanner. “Voor ons onderzoek gebruikten we een 7T MRI-scanner. Deze heeft een extra sterk magneetveld. Het voordeel hiervan is dat je kleine verschillen tussen patiënten goed kunt detecteren. Het nadeel is dat het onderzoek duurder is en dat sommige patiënten niet kunnen deelnemen. Bijvoorbeeld omdat we nog niet weten wat het effect is van metaalbevattende protheses, tatoeages of permanente make-up in een 7T MRI-scanner. Als we de gevonden verschillen ook kunnen waarnemen met een 3T MRI-scanner, die in de kliniek vaak wordt gebruikt, zou dit de klinische waarde van het onderzoek vergroten.”

Erkenning

Op dit moment  kan zij nog geen concrete oplossing bieden voor de cognitieve en emotionele problemen van vrouwen met pre-eclampsie. Toch zijn de onderzoeksresultaten al helpend voor deze doelgroep. “Veel vrouwen die met deze problemen kampen voelen zich niet serieus genomen. Zij hebben het gevoel dat zowel de artsen als de mensen in hun omgeving hun problemen onvoldoende erkennen. Dat wij in ons onderzoek daadwerkelijk verschillen in de werking van de hersenen hebben aangetoond, geeft aan dat er wel degelijk iets aan de hand is. Nu moeten we nog uitvinden hoe we dit het beste kunnen tegengaan.”

Over de DECONNECT-studie – oproep voor gynaecologen
Canjels voerde haar onderzoek uit binnen de DECONNECT-studie. Deze studie maakt onderdeel uit van de Queen of Hearts studie die de langetermijneffecten onderzoekt van zwangerschapsvergiftiging op het hart en de vaten. De DECONNECT-studie is een vervolgstudie hierop en kijkt naar de psychische en cognitieve problemen na een zwangerschapsvergiftiging.

De Queen of Hearts studie includeert nog steeds proefpersonen. Op dit moment zijn zij vooral op zoek naar vrouwen die een gezonde zwangerschap hebben doorgemaakt.
Wilt u een mogelijke proefpersoon aanmelden? Kijk voor meer informatie op https://queenofhearts.eu/onderzoeken/queen-of-hearts/. Of neem contact op met het Transmuraal vrouwen dagcentrum van het Maastricht UMC+ (dagcentrum.verloskunde@mumc.nl of 043 – 387 4145). Potentiële deelneemsters kunnen een e-mail sturen naar deconnect.verloskunde@mumc.nl.

Referenties:

  1. Post Uiterweer ED, Veerbeek JHW, Franx A. Pre-eclampsie. Ned Tijdschr Tandheelkd. 2015;122(2):79-83.
  2. CBS Statline. Geboorte; kerncijfers, en CBS Statline. Bevolkingsontwikkeling; regio per maand. Geraadpleegd op 27-06-2022.
  3. Canjels LPW, Ghossein-Doha C, Alers R-J, et al. Functional connectivity of limbic system years after pre-eclampsia: 7-Tesla functional MRI study. Ultrasound Obstet Gynecol. 2022 May 2. doi: 10.1002/uog.24928. Online ahead of print.
  4. Canjels LPW, Jansen JFA, Alers R-J, et al. Blood-brain barrier leakage years after pre-eclampsia: dynamic contrast-enhanced 7-Tesla MRI study. Ultrasound Obstet Gynecol. 2022 May 2. doi: 10.1002/uog.24930. Online ahead of print.
Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Integrale geneeskunde in Nederland: tijd voor de volgende stap

Het spreekuur Integrative Medicine van Ines von Rosenstiel is erg populair en ook in andere ziekenhuizen groeit de belangstelling voor een dergelijk spreekuur. Hoe zorgen we ervoor dat IM een structureel onderdeel wordt van de reguliere zorg in Nederland?

Mindfulness in de zorg: allesbehalve zweverig

“Zorg goed voor jezelf. Er is er maar één van.” Dat zei een patiënt ooit tegen longarts Miep van der Drift. Ze weet als geen ander: mindfulness is niet alleen voor patiënten, maar ook voor zorgverleners. Ze geeft tips voor kleine veranderingen met een grote impact.

Medicatie vaak te lang voortgezet na ontslag uit ziekenhuis

Veel patiënten gebruiken in ziekenhuizen voorgeschreven opiaten, benzodiazepines en antipsychotica nog langdurig na ontslag, aldus Judith de Ruijter. “We geven artsen de tip om, als ze bij ontslag nieuwe medicatie voorschrijven, al meteen na te denken over stoppen.”

‘Impliciete sturing kan samen beslissen verstoren’

Het proces van samen beslissen kan worden verstoord door onbewuste aansturing op een bepaalde behandeling, aldus Anneleen Timmer en Suzanne Festen. “Misschien gaan veel behandelaars er onbewust vanuit dat de patiënt alles op alles wil zetten om de ziekte te bestrijden.”

Casus: man met een hartafwijking

Een 52-jarige man met blanco cardiale voorgeschiedenis wordt gescreend voor levertransplantatie. Voorheen geen cardiale klachten of echo cor gehad. Per toeval een afwijking in het hart gezien. Wat is uw diagnose?

‘Verwijs patiënten met onbegrepen mobiliteitsklachten door naar MSK-arts’

MSK-arts William van de Luijtgaarden behandelt in zijn praktijk vooral patiënten met pijn of functiestoornissen van het bewegingsapparaat. Hij pleit voor meer bekendheid van MSK-geneeskunde onder collega-artsen: “Wij kunnen het probleem bij de kern aanpakken.”

Discriminatie: blinde vlek in de zorg

Zorgbestuurders hebben vaak geen zicht op discriminatie binnen hun organisatie, ontdekte Ewoud Butter. “Ze hebben geen idee van de omvang ervan, incidenten of ervaringen worden niet bijgehouden, het is geen terugkerend onderwerp tijdens de bestuurlijke overleggen.”

‘Wild Westen dreigt op markt voor middelen tegen veroudering’

Bigtechmiljardairs investeren fors in middelen tegen veroudering, maar klinisch geriater Marcel Olde Rikkert waarschuwt voor de risico’s. Verscheidene stoffen beloven langer gezond leven, maar de langetermijneffecten zijn onbekend. “We dreigen we kopje onder te gaan door de hype.”

Casus: oudere dame met een groeiende moedervlek

Een 74-jarige dame wil een groeiende moedervlek op het been laten controleren. Sinds twee jaar jeukt de moedervlek en wordt groter. Ze heeft een blanco voorgeschiedenis, daarnaast komen er ook in haar familie geen melanomen voor. Wat is uw diagnose?

‘Je moet soms echt vechten voor je patiënten’

Huisarts Marike Ooms werkt in verschillende asielzoekerscentra. Daar biedt ze zorg aan mensen die niet alleen kampen met medische problemen, maar ook met de onzekerheid van een onduidelijke toekomst en de last van hun verleden. "Als je iedereen open benadert, blijken de vragen en klachten vaak niet zoveel te verschillen van patiënten in een reguliere praktijk.”