DOQ

Hoe groot is het risico op zieken­huis­opname bij COVID-19 voor een reumapatiënt?

Patiënten met inflammatoire reumatische aandoeningen lopen dezelfde risico’s voor ziekenhuisopname bij ernstige COVID-19 als de algemene bevolking. Het gaat dan om een hogere leeftijd en een hoge BMI, zo blijkt uit een Nederlandse studie. De onderzoekers vonden geen aanwijzingen dat inflammatoire reumatische aandoeningen of immunomodulerende medicatie een extra risico vormden voor een ziekenhuisopname.

Bij de algemene bevolking zijn onder andere een hogere leeftijd, het mannelijke geslacht, obesitas en cardiovasculaire en pulmonale comorbiditeiten risicofactoren voor een ziekenhuisopname wegens ernstige COVID-19. Zijn deze generieke risicofactoren ook van toepassing op patiënten met inflammatoire reumatische aandoeningen (IRD’s)? En lopen deze patiënten een hoger risico op een ziekenhuisopname wegens COVID-19 door het gebruik van antireumatische immunomodulerende medicatie? Deze vragen werden geadresseerd in een Nederlandse multicenter, nested case-controlstudie.

Opzet studie

De studie is uitgevoerd in het Màxima Medisch Centrum in Eindhoven, het Elisabeth TweeSteden Ziekenhuis in Tilburg, Bernhoven in Uden en het Amphia in Breda. De regio waarin deze ziekenhuizen opereren, werd zwaar getroffen tijdens de eerste COVID-19-golf in de lente van 2020. De totale studiepopulatie bestond uit IRD-patiënten die een anti-reumatische immunomodulerende behandeling ontvingen. Hierbij includeerden de onderzoekers 81 IRD-patiënten (de cases) die in de periode van 1 maart tot 31 mei 2020 in een van de genoemde ziekenhuizen werden opgenomen voor ernstige COVID-19. De controlegroep bestond uit 396 IRD-patiënten voor wie in dezelfde periode geen ziekenhuisopname nodig was wegens COVID-19. Zij werden willekeurig geselecteerd tijdens (fysieke of telefonische) consulten. De onderzoekers verzamelden voor hun onderzoek verschillende gegevens over de patiënt, ziekte en behandeling vanuit elektronische patiëntendossiers en via vragenlijsten.

Resultaten

Over het algemeen waren de cases ouder en vaker van het mannelijke geslacht dan de patiënten uit de controlegroep. Ook hadden de cases vaker comorbiditeiten. De resultaten lieten verder zien dat een hogere leeftijd en obesitas – belangrijke risicofactoren voor ziekenhuisopnames wegens COVID-19 in de algemene populatie – ook risicofactoren waren voor een ziekenhuisopname voor de cases in deze studie. De odd’s ratio (OR) voor een leeftijd van 75 jaar of ouder was 3,5 (95% betrouwbaarheidsinterval [BI] 1,9-6,3) en de OR voor een body mass index van 40 of hoger was 4,5 (95% BI 1,5-14).

Geruststellend

De onderzoekers vonden geen aanwijzingen dat de onderzochte IRD’s of immunomodulerende medicatie het risico op ernstige COVID-19 significant verhoogde. Dit is volgens de onderzoekers geruststellend voor zowel de patiënten als zorgverleners. Zij vonden wel dat methotrexaat een mogelijk beschermend effect had op het optreden van ernstige COVID-19. Deze bevinding kan volgens de onderzoekers wellicht aanleiding zijn voor verder onderzoek naar de behandeling en preventie van COVID-19.

Referentie: Opdam MAA, et al. Identification of risk factors for COVID- 19 hospitalization in patients with anti-rheumatic drugs: results from a multicenter nested case control study. Clin Pharmacol Ther 2022;111:1061-5.

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Casus: man een hartafwijking

Een 52-jarige man met blanco cardiale voorgeschiedenis wordt gescreend voor levertransplantatie. Voorheen geen cardiale klachten of echo cor gehad. Per toeval een afwijking in het hart gezien. Wat is uw diagnose?

‘Verwijs patiënten met onbegrepen mobiliteitsklachten door naar MSK-arts’

MSK-arts William van de Luijtgaarden behandelt in zijn praktijk vooral patiënten met pijn of functiestoornissen van het bewegingsapparaat. Hij pleit voor meer bekendheid van MSK-geneeskunde onder collega-artsen: “Wij kunnen het probleem bij de kern aanpakken.”

Discriminatie: blinde vlek in de zorg

Zorgbestuurders hebben vaak geen zicht op discriminatie binnen hun organisatie, ontdekte Ewoud Butter. “Ze hebben geen idee van de omvang ervan, incidenten of ervaringen worden niet bijgehouden, het is geen terugkerend onderwerp tijdens de bestuurlijke overleggen.”

‘Wild Westen dreigt op markt voor middelen tegen veroudering’

Bigtechmiljardairs investeren fors in middelen tegen veroudering, maar klinisch geriater Marcel Olde Rikkert waarschuwt voor de risico’s. Verscheidene stoffen beloven langer gezond leven, maar de langetermijneffecten zijn onbekend. “We dreigen we kopje onder te gaan door de hype.”

Casus: oudere dame met een groeiende moedervlek

Een 74-jarige dame wil een groeiende moedervlek op het been laten controleren. Sinds twee jaar jeukt de moedervlek en wordt groter. Ze heeft een blanco voorgeschiedenis, daarnaast komen er ook in haar familie geen melanomen voor. Wat is uw diagnose?

‘Je moet soms echt vechten voor je patiënten’

Huisarts Marike Ooms werkt in verschillende asielzoekerscentra. Daar biedt ze zorg aan mensen die niet alleen kampen met medische problemen, maar ook met de onzekerheid van een onduidelijke toekomst en de last van hun verleden. "Als je iedereen open benadert, blijken de vragen en klachten vaak niet zoveel te verschillen van patiënten in een reguliere praktijk.”

‘Delen van data is onmisbaar voor goede zorg’

Digitale data over gezondheid zijn vaak onvindbaar, van onvoldoende kwaliteit, of niet goed uit te wisselen. Ronald Cornet doet onderzoek om dit te verbeteren. “Ik denk dat we meer schade doen door het níet uitwisselen van gegevens dan door het wel uitwisselen ervan.”

Casus: jonge vrouw met langdurige hoest

Een 18-jarige vrouw bezoekt de longarts vanwege recidiverende luchtweginfecties sinds jonge leeftijd. Ze heeft een voorgeschiedenis van chronische sinusitis en neuspoliepen en ervaart regelmatig episodes van langdurige hoestbuien en benauwdheid. Wat is uw diagnose?

‘Hoe kon ik dit nou over het hoofd zien?’

Gemiste diagnoses raken niet alleen patiënten, maar ook artsen diep, vertelt Jojanneke Kant. Ze deelt hoe zulke fouten haar werk en nachtrust beïnvloeden en hoe ze er beter mee heeft leren omgaan. “Alle typische angstklachten kwamen voorbij.”

Minder administratie, beter contact

AI kan artsen ondersteunen door administratieve lasten te verlichten, ziet Juliën Rezek. Transcriptietools maken automatisch verslagen, waardoor artsen meer tijd hebben voor patiënten. “Hierdoor kunnen artsen dieper ingaan op klachten, wat resulteert in betere zorg.”