DOQ

Hoe je als vrouwelijke arts kunt werken aan je veerkracht

De dagelijkse werkelijkheid van vrouwelijke artsen is anders dan die van hun mannelijke collega’s. Ze hebben – nog meer dan mannen – een groot verantwoordelijkheidsgevoel, zijn zorgzaam en willen graag álles goed doen. En (onbewuste) genderbias, discriminatie en grensoverschrijdend gedrag komen nog steeds voor. Marga Gooren beschrijft dit in `Veerkracht voor vrouwelijke artsen’. Het boek helpt je als vrouwelijke arts om grip te houden op je leven en je energiek en bevlogen te blijven ontwikkelen. Om te vertrouwen op je veerkracht, wat er ook gebeurt.

Het is maart 2020, het begin van de COVID-19-pandemie in Nederland. Maartjes ene collega is al weken uitgevallen met een burn-out. De andere heeft een zieke vader en is er met zijn gedachten niet helemaal bij. Maartje voelt zich enorm verantwoordelijk om de praktijk goed te organiseren; te zorgen dat de assistentes het goed aankunnen, dat er geen fouten worden gemaakt. De andere collega wil ze niet belasten. Alles komt dus op haar neer. Ze vindt dat ze sterk moet zijn, zichzelf even opzij moet zetten en moet zorgen dat het goed gaat met iedereen. Ook met haar partner die ic-arts is. Hij heeft het altijd al druk en nu helemaal. En natuurlijk met haar kinderen, van wie de oudste midden in de puberteit zit. De volledige zorg komt nu eigenlijk op haar neer.

Innerlijke strijd

Het verhaal van Maartje is typisch voor veel vrouwelijke artsen. Aan de ene kant wil ze voldoen aan de verwachtingen en eisen van buitenaf. Aan de andere kant heeft ze haar ei

 

Aanmelden

Meld u gratis aan om toegang te krijgen tot DOQ,
waar zorgprofessionals kennis en visie delen.

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

‘Bevolkings­onderzoek sluit onvoldoende aan bij mensen met verstande­lijke beperking’

Mensen met een verstandelijke beperking nemen veel minder vaak deel aan bevolkingsonderzoeken naar kanker dan de algemene bevolking, vertelt Amina Banda. Ook krijgen zij minder vaak vervolgonderzoek. “Deze groep kan allerlei barrières voor deelname ervaren.”

Vertragen, verdragen en verbinden in moeilijke gesprekken

In de palliatieve zorg spelen niet alleen emoties bij de patiënt een rol, maar ook bij de zorgverlener. Machteld Muller legt uit hoe zelfinzicht helpt bij verbinding met je patiënt. “Herkennen van je eigen ‘rode knoppen’ helpt om uit vervelende dynamieken te blijven.”

Hoe je medische misinformatie als zorgverlener kunt aanpakken

Waarom geloven mensen dat zonnebrandcrème gevaarlijk is, of wantrouwen ze bewezen interventies zoals vaccins? Tom van Bommel vertelt over de mechanismen achter zulke overtuigingen. “Technieken waarmee misinformatie zich verspreidt, kunnen óók ten goede worden ingezet.”

Casus: patiënte met dyspnoe naar de EHH

Een oudere obese vrouw presenteert zich op de Eerste Hart Hulp vanwege dyspnoe. Die begon twee weken geleden en was aanvankelijk inspanningsgebonden, nu ook bij platliggen. Ze plast nog maar kleine beetjes sinds drie dagen. Wat is uw diagnose?

Casus: patiënt met progressieve inspanningsdyspneu

Een patiënt presenteert zich met progressieve inspanningsdyspneu. Voorheen was hij in staat om zonder klachten te tennissen, nu ervaart hij kortademigheid bij stevig doorwandelen. Er is geen sprake van hoesten, sputumproductie of koorts. Wat is uw diagnose?

Uitgebreid bloedonderzoek met één simpele vingerprik

Capillaire bloedafname via een vingerprik blijkt bij meer dan 30 standaardbepalingen een goed alternatief voor venapunctie, concludeerde Martijn Doeleman. “Patiënten kunnen zelf de vingerprik doen. Gewoon thuis, wanneer het hen uitkomt.”

Cultuur­sensitieve zorg in de praktijk: lessen van Mammarosa

Taal- en cultuurverschillen kunnen de communicatie met zorgverleners flink bemoeilijken. Stichting Mammarosa biedt hierin uitkomst. Samia Kasmi vertelt hoe belangrijk cultuursensitieve communicatie is, en hoe artsen hierin het verschil kunnen maken.

‘Er is een trend naar meer visuele informatie’

“Voor patiënten blijkt de juiste toedieningsroute van een geneesmiddel niet altijd vanzelfsprekend te zijn”, vertellen Yara Mangindaan en Nike Everaarts-de Gruyter. Zij hielpen medicijnpictogrammen te ontwikkelen die ondersteunen bij goed gebruik van geneesmiddelen.

Werkbereidheid bij een crisis niet vanzelf­sprekend

Ziekenhuizen kunnen tijdens een crisis niet blind vertrouwen op hun personeel, concluderen Dennis Barten en Lindsy Engels. Werkbereidheid hangt sterk af van verschillende factoren. “Het is belangrijk om te ontdekken wat nodig is om voor te bereiden op crisissituaties.”

Casus: man met dysfonie­klachten

Een 42-jarige man komt op uw spreekuur met dysfonieklachten, twee maanden geleden ontstaan in een periode van veel hoesten. Aan het einde van de dag worden de klachten erger en het is lastig om een lang gesprek te voeren. Wat is uw diagnose?


Lees ook: Aanmelden

Naar dit artikel »

Lees ook: Inloggen

Naar dit artikel »