DOQ

Hoge deelname drie screenings­pro­gramma’s kanker

Meer dan de helft van de vrouwen in de leeftijd van 55 of 60 jaar nam deel aan zowel het screeningsprogramma voor borstkanker als aan de programma’s voor baarmoederhals- en dikkedarmkanker. Deelname aan alle drie de programma’s (rond dezelfde periode) was het laagst bij vrouwen in grote steden en bij vrouwen met een lagere sociaaleconomische status.

Met de nationale screeningsprogramma’s voor borst-, baarmoederhals- en dikkedarmkanker is het mogelijk deze kankersoorten in een vroeg stadium te ontdekken en zo de kankerspecifieke mortaliteit te verminderen. In Nederland komen vrouwen rond de leeftijd van 55 en rond de leeftijd van 60 jaar voor alle drie de programma’s in aanmerking. Kennis over hun deelname aan deze programma’s kan gebruikt worden om de participatie te verbeteren. Onderzoekers uit het Erasmus MC analyseerden daarom hoeveel vrouwen deelnamen aan alle drie de screeningsprogramma’s. En welke factoren van invloed waren op gelijktijdige deelname aan de screeningsprogramma’s voor borst-, baarmoederhals- en dikkedarmkanker.

“Het moment van deelname aan een screeningsprogramma zouden we kunnen gebruiken voor informatieverstrekking over de andere programma’s”

Promovenda Lindy Kregting van Erasmus MC

Observationele cohortstudie

In deze cross-sectionele, observationele cohortstudie includeerden de onderzoekers vrouwen van 55 of 56 (n=156.088) en 60 of 61 (n=176.396). Dit zijn de leeftijden waarop zij een uitnodiging voor zowel het screeningsprogramma voor borstkanker als de programma’s voor baarmoederhals- en dikkedarmkanker ontvingen. Op 55-/56-jarige leeftijd nam 53,7% van de vrouwen deel aan alle drie de programma’s, 22,1% aan twee programma’s, 11,7% aan een programma en nam 12,6% aan geen van de programma’s deel. Voor de vrouwen in de leeftijdscategorie 60/61 zagen de onderzoekers een vergelijkbaar patroon (deelnamepercentages van respectievelijk 54,1%, 22,7%, 11,7% en 11,6%).

Plattelandsgebieden

Multivariate regressieanalyses toonden aan dat vrouwen die in een grote stad woonden minder vaak aan meerdere screeningprogramma’s deelnamen dan vrouwen die in een plattelandsgebied woonden. Dit gold ook voor vrouwen die in een kleinere stad woonden. Daarnaast bleek dat vrouwen met een hogere sociaaleconomische status vaker deelnamen aan meerdere screeningsprogramma’s. Al was deze associatie kleiner voor vrouwen met de hoogste sociaaleconomische status. Tot slot bleek dat vrouwen die de drie screeninguitnodigingen binnen drie maanden na elkaar ontvingen of deze tussen drie en zes maanden na elkaar ontvingen, iets minder vaak aan alle screeningprogramma’s deelnamen dan vrouwen die hun uitnodiging meer dan zes maanden na elkaar ontvingen. Hoewel de timing van de uitnodigingen statistisch significant samenhing met gelijktijdige deelname, lag de odd’s ratio erg dicht bij 1, waardoor deze bevinding waarschijnlijk niet relevant is.

“Toch kan er nog veel gezondheidswinst behaald worden wanneer de deelnamegraad aan de programma’s hoger wordt”

Conclusie

Deze studie laat zien dat meer dan de helft van de Nederlandse vrouwen die rond hun 55ste en 60ste drie uitnodigingen voor screening ontvingen, aan alle drie de kankerscreeningprogramma’s deelnamen. Een lagere bevolkingsdichtheid en hogere sociaaleconomische bleken samen te hangen met deelname aan meerdere screeningprogramma’s. De timing van de drie uitnodigingen had geen invloed op de deelname aan meerdere programma’s. Kregting: “Internationaal gezien is het percentage vrouwen dat deelneemt aan alle drie de screeningsprogramma’s hoog. Toch kan er nog veel gezondheidswinst behaald worden wanneer de deelnamegraad aan de programma’s hoger wordt. Bijvoorbeeld door het moment van deelname aan een screeningsprogramma te gebruiken voor informatievertrekking over de andere programma’s.”

Referentie: Kregting LM, Olthof EMG, Breekveldt ECH, Aitken CA, Heijnsdijk EAM, Toes-Zoutendijk E, et al. Concurrent participation in breast, cervical, and colorectal cancer screening in the Netherlands. Eur J Cancer. 2022;175:180-186.

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

‘Wil je het komende jaar zwanger worden?’

De vraag ‘Wil je het komend jaar zwanger worden?’ zou veel vaker gesteld moeten worden door álle hulpverleners, stelt Annemarie Mulders. “Gezond zwanger worden begint bij bewustwording en kennis over het belang van de periode vóór de zwangerschap.”

Casus: vrouw met kleine rode puntjes in de huid

Een vrouw komt met kleine rode puntjes in de huid van vooral de benen. De klachten zijn ontstaan na een keelinfectie, circa 2 weken geleden. Een week geleden heeft zij zich minimaal gestoten en had zij daarna een groot hematoom op het bovenbeen. Wat is uw diagnose?

‘Arbeids­gerichte zorg hoort in de spreekkamer van medisch specia­listen’

Gezonde arbeidsparticipatie is óók een zaak van de medisch specialist, betoogt Annelies Boonen, initiatiefnemer van de poli Werk en Gezondheid. Hier kunnen patiënten terecht met vragen over werk en inkomen. “Vraag je patiënt naar zijn of haar werk!”

Geheugen­problemen herkennen blijkt niet zo eenvoudig

Van maar liefst 42% van hun oudere patiënten hebben artsen en verpleegkundigen niet door dat ze geheugenproblemen hebben, ontdekte Fleur Visser. Ze wil hier een advies over meegeven aan zorgverleners. “Eerste indrukken kunnen je op het verkeerde been zetten.”

Voorkom voorschrijf­cascades: ‘aandoening’ kan bijwerking medicatie zijn

Een niet-herkende bijwerking van medicatie kan als vermeende nieuwe aandoening leiden tot inzet van nieuwe medicatie: een zogeheten voorschrijfcascade. Fatma Karapinar: “Voorschrijfcascades drukken ons met de neus op de feiten: we weten nog weinig over bijwerkingen.”

Casus: 77-jarige vrouw met korstjes op de oorrand

Een 77-jarige vrouw met voorgeschiedenis van plaveiselcelcarcinoom komt op het spreekuur van de doktersassistente omdat ze korstjes op haar oorrand wil laten aanstippen. Ze heeft geen klachten van de afwijking. Wat is uw diagnose?

‘Minder onnodige diagnostiek is goed voor patiënt en maatschappij’

In ziekenhuizen vindt veel onnodige diagnostiek plaats. Eerst goed luisteren en nadenken en dan pas diagnostiek aanvragen, loont voor zowel patiënt als de maatschappij, betoogt Fabienne Ropers. “Enige risicoacceptatie is noodzakelijk voor proportionele diagnostiek.”

Zorgsysteem staat vaak initiatieven voor multimorbiditeit in de weg

Multimorbiditeit leidt tot versplintering van zorg. Toine Remers onderzocht enkele veelbelovende initiatieven voor het stroomlijnen van de zorg bij multimorbiditeit. “Een initiatief begint vaak vanuit overtuiging van een arts, maar ‘het systeem’ werkt vaak tegen.”

De lessen van de langst­vliegende MMT-arts van Nederland

MMT-arts Nico Hoogerwerf vertelt over zijn ervaringen als medisch specialistische zorgverlener per helikopter. “Wij dóen vooral, we voeren handelingen uit. Wij voelen niet de machteloosheid die politiemensen wel kunnen voelen.”

Casus: patiënt met zwelling in de mond

Een patiënte komt op het spreekuur met sinds 2 maanden een zwelling in de mond aan de linkerzijde. Het was destijds 1-2cm, welke spontaan ontlastte met dik taai slijm. Sindsdien komt het in wisselende grootte regelmatig terug. Wat is uw diagnose?


0
Laat een reactie achterx