Log in om uw persoonlijke bookmarks op te kunnen slaan.
‘Ik wil mensen helpen die het meest in nood zitten’
Gaza, Oekraïne, Sudan, het aantal oorlogsgebieden wereldwijd lijkt toe te nemen. In al die gebieden leven mensen die hulp nodig hebben. Water, voedsel, maar ook medische zorg. De zorgverleners van Artsen zonder Grenzen kunnen dan het verschil maken. Hoe ziet hun dagelijks werk eruit? Zafer Altunbezel, fysiotherapeut bij Artsen zonder Grenzen met standplaats Oekraïne, vertelt.
“Voor mij is dit werk betekenisvol, daarom doe ik het.” Zafer Altunbezel werkt al zeven jaar als fysiotherapeut bij Artsen zonder Grenzen. Sinds eind vorig jaar is zijn standplaats centraal Oekraïne. Nee, de stad waar hij verblijft noemt hij liever niet. Dagelijks ziet hij nieuwe patiënten met oorlogstrauma, soldaten en burgers. “We zien mensen met ernstige en gecompliceerde breuken, aan ledenmaten, ruggenwervel, schedel, alles. Zodra ze binnenkomen, gaat de patiënt door voor chirurgie. Vaak zijn er meerdere operaties nodig om patiënten weer enigszins te stabiliseren. Daarna komen ze bij mij voor verdere triage en vroegtijdige revalidatie. Dat houdt in dat de revalidatie direct start na chirurgie. Want hoe eerder je kunt beginnen, hoe beter de prognose op gedeeltelijk of zelfs volledig herstel.”

“Onze zorg is volledig geïntegreerd in de plaatselijke zorgorganisatie. Zo kunnen we het beste helpen”
Fysiotherapeut Zafer Altunbezel
Pijn verlichten
Pijnmanagement, dat is het eerste wat Zafer doet. “Deze patiënten hebben veel pijn. Met verschillende fysiotherapeutische interventies, zoals voorlichting, manuele therapie, elektrotherapie en oefeningen om de pijn te controleren, trachten we deze te verlichten. Verder proberen we complicaties bij de patiënt zoveel mogelijk te voorkomen. Dat is de kern van mijn werk: de balans zoeken tussen enerzijds mobiliseren en toewerken naar fysieke onafhankelijkheid, en anderzijds de patiënt beschermen tegen overbelasting.”
Het multidisciplinaire Artsen zonder Grenzen-team van Zafer bestaat uit artsen, verpleegkundigen, psychologen en fysiotherapeuten. De samenwerking met lokale Oekraïense zorgverleners zoals chirurgen en verpleegkundigen verloopt goed. “We stemmen onze zorg continu af. De Oekraïense chirurgen doen bijvoorbeeld de operaties, en wij lopen mee tijdens de medische rondes in het ziekenhuis. Onze zorg is volledig geïntegreerd in de plaatselijke zorgorganisatie. Zo kunnen we het beste helpen.”
Onvoldoende capaciteit
De meerwaarde van de zorgverleners van Artsen zonder Grenzen is dat zij hun expertise over oorlogstrauma delen met de lokale zorgverleners. “Ik ga regelmatig bij ziekenhuizen langs voor workshops en trainingen. Dat zijn meerdaagse trainingen omdat je meer tijd nodig hebt om nieuwe technieken te integreren in de dagelijkse praktijk van zorgverleners. Bovendien waren er in Oekraïne tot het begin van de oorlog weinig fysiotherapeuten. Nu zijn dat er veel meer. Dat zijn vooral jonge fysiotherapeuten, die net van de opleiding komen. De Oekraïense opleidingen hebben onvoldoende capaciteit om studenten alle kennis en vaardigheden bij te brengen over oorlogstrauma. Daarom doen wij dat. Deze kennis is nodig om de continue instroom van nieuwe oorlogsslachtoffers goed aan te kunnen.”
“Hoe minder emotioneel belast we zijn, hoe beter we patiënten kunnen helpen”
Emotioneel belastend
Voordat Zafer naar Oekraïne kwam, werkte hij als fysiotherapeut voor Artsen zonder Grenzen in Turkije en Jordanië. Hij behandelde daar slachtoffers van martelingen en mensen met oorlogstrauma. “Ik zag daar vooral patiënten die al één of twee jaar eerder trauma of verwondingen hadden opgelopen. Revalidatie is dan lastiger, omdat er in de tussentijd veel complicaties zijn opgetreden. Dat maakt het werk in Oekraïne voor mij extra bevredigend. Doordat ik eerder met patiënten aan het werk kan, kan ik meer voor ze doen.”
De dagelijkse confrontatie met oorlogsleed is voor zorgverleners emotioneel heftig. “Vandaar dat we goed voor elkaar zorgen. Onze managers houden de teamleden goed in de gaten. Hoe gaat het met ze, zijn ze vermoeid, kunnen ze het nog aan? Onze psychologen bewaken de mentale gezondheid van de medewerkers en bieden zo nodig psychologische ondersteuning. Werken bij Artsen zonder Grenzen is psychologisch uitdagend. We zien veel patiënten in korte tijd, maar we moeten voorkomen dat we overbelast raken. Ook voor de patiënten is dat goed. Hoe minder emotioneel belast we zijn, hoe beter we hen kunnen helpen.”
“We kunnen áltijd zorgverleners met expertise gebruiken”
Leiderschapskwaliteiten
Werken in oorlogsgebieden is voor Zafer bevredigend. “Ik heb veel expertise in oorlogstrauma. Die zet ik het liefste in voor mensen die het meeste in nood zitten. Bovendien houd ik van de manier van werken van Artsen zonder Grenzen. We werken in teams die snel en flexibel kunnen reageren op acute situaties. Die werkwijze bevalt me.”
Heeft hij tips voor zorgverleners die overwegen zich aan te melden bij Artsen zonder Grenzen? “Allereerst, we kunnen áltijd zorgverleners met expertise gebruiken. Niet alleen in Oekraïne, maar overal, in al onze teams. Maar denk goed na voor je zo’n stap overweegt. En bereid je goed voor. Dan gaat het niet alleen over medische expertise, maar ook over soft skills zoals communicatie, culturele gevoeligheid en leiderschapskwaliteiten. Juist die vaardigheden maken het verschil. Als je als arts of verpleegkundige wordt uitgestuurd naar een oorlogsgebied, dan verwachten de mensen daar dat je oplossingen kunt bedenken in zeer atypische situaties. Dat je knopen kunt doorhakken, besluiten kunt nemen. Je bent te laat als je die vaardigheden ter plekke moet leren, dus bereid je daarop voor. Patiënten zullen je dankbaar zijn.”