DOQ

‘Ik wil mensen helpen die het meest in nood zitten’

Gaza, Oekraïne, Sudan, het aantal oorlogsgebieden wereldwijd lijkt toe te nemen. In al die gebieden leven mensen die hulp nodig hebben. Water, voedsel, maar ook medische zorg. De zorgverleners van Artsen zonder Grenzen kunnen dan het verschil maken. Hoe ziet hun dagelijks werk eruit? Zafer Altunbezel, fysiotherapeut bij Artsen zonder Grenzen met standplaats Oekraïne, vertelt.

“Voor mij is dit werk betekenisvol, daarom doe ik het.” Zafer Altunbezel werkt al zeven jaar als fysiotherapeut bij Artsen zonder Grenzen. Sinds eind vorig jaar is zijn standplaats centraal Oekraïne. Nee, de stad waar hij verblijft noemt hij liever niet. Dagelijks ziet hij nieuwe patiënten met oorlogstrauma, soldaten en burgers. “We zien mensen met ernstige en gecompliceerde breuken, aan ledenmaten, ruggenwervel, schedel, alles. Zodra ze binnenkomen, gaat de patiënt door voor chirurgie. Vaak zijn er meerdere operaties nodig om patiënten weer enigszins te stabiliseren. Daarna komen ze bij mij voor verdere triage en vroegtijdige revalidatie. Dat houdt in dat de revalidatie direct start na chirurgie. Want hoe eerder je kunt beginnen, hoe beter de prognose op gedeeltelijk of zelfs volledig herstel.”

(Foto: MSF)

“Onze zorg is volledig geïntegreerd in de plaatselijke zorgorganisatie. Zo kunnen we het beste helpen”

Fysiotherapeut Zafer Altunbezel

Pijn verlichten

Pijnmanagement, dat is het eerste wat Zafer doet. “Deze patiënten hebben veel pijn. Met verschillende fysiotherapeutische interventies, zoals voorlichting, manuele therapie, elektrotherapie en oefeningen om de pijn te controleren, trachten we deze te verlichten. Verder proberen we complicaties bij de patiënt zoveel mogelijk te voorkomen. Dat is de kern van mijn werk: de balans zoeken tussen enerzijds mobiliseren en toewerken naar fysieke onafhankelijkheid, en anderzijds de patiënt beschermen tegen overbelasting.”

Het multidisciplinaire Artsen zonder Grenzen-team van Zafer bestaat uit artsen, verpleegkundigen, psychologen en fysiotherapeuten. De samenwerking met lokale Oekraïense zorgverleners zoals chirurgen en verpleegkundigen verloopt goed. “We stemmen onze zorg continu af. De Oekraïense chirurgen doen bijvoorbeeld de operaties, en wij lopen mee tijdens de medische rondes in het ziekenhuis. Onze zorg is volledig geïntegreerd in de plaatselijke zorgorganisatie. Zo kunnen we het beste helpen.”

Onvoldoende capaciteit

De meerwaarde van de zorgverleners van Artsen zonder Grenzen is dat zij hun expertise over oorlogstrauma delen met de lokale zorgverleners. “Ik ga regelmatig bij ziekenhuizen langs voor workshops en trainingen. Dat zijn meerdaagse trainingen omdat je meer tijd nodig hebt om nieuwe technieken te integreren in de dagelijkse praktijk van zorgverleners. Bovendien waren er in Oekraïne tot het begin van de oorlog weinig fysiotherapeuten. Nu zijn dat er veel meer. Dat zijn vooral jonge fysiotherapeuten, die net van de opleiding komen. De Oekraïense opleidingen hebben onvoldoende capaciteit om studenten alle kennis en vaardigheden bij te brengen over oorlogstrauma. Daarom doen wij dat. Deze kennis is nodig om de continue instroom van nieuwe oorlogsslachtoffers goed aan te kunnen.”

“Hoe minder emotioneel belast we zijn, hoe beter we patiënten kunnen helpen”

Emotioneel belastend

Voordat Zafer naar Oekraïne kwam, werkte hij als fysiotherapeut voor Artsen zonder Grenzen in Turkije en Jordanië. Hij behandelde daar slachtoffers van martelingen en mensen met oorlogstrauma. “Ik zag daar vooral patiënten die al één of twee jaar eerder trauma of verwondingen hadden opgelopen. Revalidatie is dan lastiger, omdat er in de tussentijd veel complicaties zijn opgetreden. Dat maakt het werk in Oekraïne voor mij extra bevredigend. Doordat ik eerder met patiënten aan het werk kan, kan ik meer voor ze doen.”

De dagelijkse confrontatie met oorlogsleed is voor zorgverleners emotioneel heftig. “Vandaar dat we goed voor elkaar zorgen. Onze managers houden de teamleden goed in de gaten. Hoe gaat het met ze, zijn ze vermoeid, kunnen ze het nog aan? Onze psychologen bewaken de mentale gezondheid van de medewerkers en bieden zo nodig psychologische ondersteuning. Werken bij Artsen zonder Grenzen is psychologisch uitdagend. We zien veel patiënten in korte tijd, maar we moeten voorkomen dat we overbelast raken. Ook voor de patiënten is dat goed. Hoe minder emotioneel belast we zijn, hoe beter we hen kunnen helpen.”

“We kunnen áltijd zorgverleners met expertise gebruiken”

Leiderschapskwaliteiten

Werken in oorlogsgebieden is voor Zafer bevredigend. “Ik heb veel expertise in oorlogstrauma. Die zet ik het liefste in voor mensen die het meeste in nood zitten. Bovendien houd ik van de manier van werken van Artsen zonder Grenzen. We werken in teams die snel en flexibel kunnen reageren op acute situaties. Die werkwijze bevalt me.”

Heeft hij tips voor zorgverleners die overwegen zich aan te melden bij Artsen zonder Grenzen? “Allereerst, we kunnen áltijd zorgverleners met expertise gebruiken. Niet alleen in Oekraïne, maar overal, in al onze teams. Maar denk goed na voor je zo’n stap overweegt. En bereid je goed voor. Dan gaat het niet alleen over medische expertise, maar ook over soft skills zoals communicatie, culturele gevoeligheid en leiderschapskwaliteiten. Juist die vaardigheden maken het verschil. Als je als arts of verpleegkundige wordt uitgestuurd naar een oorlogsgebied, dan verwachten de mensen daar dat je oplossingen kunt bedenken in zeer atypische situaties. Dat je knopen kunt doorhakken, besluiten kunt nemen. Je bent te laat als je die vaardigheden ter plekke moet leren, dus bereid je daarop voor. Patiënten zullen je dankbaar zijn.”

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Casus: vrouw met pijnlijke oorschelp

Een 55-jarige vrouw heeft een hoed in haar hand als ze uw spreekkamer binnenkomt. Sinds een maand heeft zij ’s nachts last van pijn aan het linkeroor. Op de oorrand ziet u een nodulus die bij druk zeer pijnlijk is. Wat is uw diagnose?

‘Live well, die well’: rol van vrijwilligers in de laatste levensfase

Vrijwilligers aan het sterfbed in het ziekenhuis maken een groot verschil, stelt Anne Goossensen. Ze luisteren, troosten en verlichten de werkdruk van zorgverleners. “Ze bieden een luisterend oor en zijn aanwezig, zonder haast of medische agenda.”

Waarom melden vrouwen vaker bijwerkingen van medicijnen?

Vrouwen blijken vaker bijwerkingen van medicijnen te melden dan mannen. Onderzoeker Sieta de Vries van het UMC Groningen probeert te achterhalen hoe dit komt. En dat blijkt complexer dan het lijkt.

Gezondheid van mens, dier en natuur horen bij elkaar

Voorheen circuleerden het westnijl- en het usutuvirus alleen in Zuid-Europa. Maar inmiddels komen ze ook voor in Nederlandse vogels en muggen. Viroloog Marion Koopmans ziet daarin een duidelijke les: “De gezondheid van mensen kun je niet los zien van die van dieren en ecosystemen.”

Casus: hoestende man met koorts en dyspneu

Een 31-jarige Poolse man die vanwege de ziekte van Crohn wordt behandeld met infliximab bezoekt de SEH, omdat hij al twee weken hoest en benauwd is. Ook heeft hij koorts. Een antibioticumkuur van de huisarts heeft geen effect gehad. Wat is uw diagnose?

Casus: man met huidafwijking op de rug

Een 69-jarige man komt op uw spreekuur om een verruca seborrhoica in het gelaat te laten controleren. Bij algehele inspectie ziet u ook een huidafwijking op de rug. Wat is uw diagnose?

´Voorkom medicijn­resten, begin bij je eigen voorschrijven´

Minder diclofenac, lagere hormoondoses, terughoudend met azitromycine - zo kunnen zorgverleners volgens een recent rapport van het IVM bijdragen aan schoner water. “Aan de overwegingen die artsen maken bij voorschrijven zou ook duurzaamheid moeten worden toegevoegd.”

Ons zorgsysteem loopt vast: geef prioriteit aan mensen die écht zorg nodig hebben

Juist kwetsbare patiënten vallen vaak tussen wal en schip in ons zorgsysteem. Huisarts Danka Stuijver stipt dit en andere problemen aan in haar boek Dit kost ons de zorg, dat recent uitkwam. “Als maatschappij moeten we goed nadenken over wat we willen met de zorg.”

Iedereen die overlijdt heeft recht op zorgvuldig onderzoek

Als forensisch arts en beroepsduiker heeft Karen van den Hondel zich ontwikkeld tot dé specialist op het gebied van overlijdensgevallen in en onder water. “Het verbaasde me dat het water niet altijd als plaats delict wordt gezien. Terwijl sporen juist onder water snel verloren gaan.”

Casus: vrouw met pijn en rode vlekken in de blaas

Een 38-jarige vrouw klaagt over hevige pijn onderin de buik, die erger wordt naarmate de blaas voller raakt. Ook moet zij heel vaak plassen. Bij cystoscopie ziet u opvallend veel bloedvaatjes en rode vlekken. Wat is uw diagnose?