DOQ

Inleiden bevalling om niet-medische redenen is risico voor gezondheid moeder en kind

De WHO raadt sinds 2016 af om bevallingen om niet-medische redenen in te leiden. Toch neemt het aantal inleidingen wereldwijd juist toe. Dat dit niet zonder risico’s is, toont recent onderzoek in Australië aan. Hoewel in Nederland onduidelijk is hoe vaak er een medische noodzaak voor inleiding is, laten de uitkomsten zien dat de nadelen ook hier goed moeten worden meegewogen, betoogt één van de onderzoekers, dr. Lilian Peters.

Epidemioloog dr. Lilian Peters en prof. dr. Ank de Jonge, verbonden aan de afdeling Verloskundige Wetenschap (UMCG, Amsterdam UMC, Academie Verloskunde Amsterdam Groningen) deden samen met professor Hannah Dahlen van Western Sydney University onderzoek naar de impact van inleiden op de gezondheid van moeder en kind. Peters: “Tien jaar geleden werd in Australië een kwart van de eerste bevallingen ingeleid. Dat is nu opgelopen tot 45 procent. 15 procent van de ‘nieuwe moeders’ kreeg een inleiding zonder medische reden. We waren benieuwd naar de gezondheidsrisico’s binnen die laatste groep.”

Epidemioloog dr. Lilian Peters

Nadelige gevolgen gezondheid

Hun bevindingen, in juni gepubliceerd in British Medical Journal Open, leidden in Australië tot veel media-aandacht, maar ook tot bezorgdheid onder zorgprofessionals. De conclusies in het kort: na inleidingen zijn de gezondheidsuitkomsten over het algemeen slechter voor moeder en kind. Vrouwen krijgen vaker te maken met interventies als een kunstverlossing, episiotomieën en rupturen, maar voor (sub)totaalrupturen was dat juist minder vaak en vrouwen die al eerder bevielen hadden minder vaak een spoedkeizersnede. Kinderen die werden geboren na een inleiding, hadden op korte termijn vaker asfyxie, ademhalingsproblemen en reanimaties dan spontaan geboren kinderen. Op langere termijn zagen de onderzoekers dat deze kinderen vaker worden opgenomen voor infecties.

“Het ‘baat het niet, dan schaadt het niet’-principe bij inleidingen zonder medische noodzaak gaat niet altijd op”

Bescherming moeder en kind

Lilian Peters: “Vooropgesteld: geboorte-interventies hebben we niet voor niets. Ze kunnen levensreddend zijn. Maar in dit geval gaat het om een grote groep vrouwen die kerngezond waren, waar geen sprake was van onderliggend lijden.” Het onderzoek, gebaseerd op data van 475.000 vrouwen en kinderen die zestien jaar lang werden gevolgd, toont aan dat het ‘baat het niet, dan schaadt het niet’-principe bij inleidingen zonder medische noodzaak niet altijd opgaat. Peters: “Iedere vrouw heeft recht op een zo goed mogelijke bevalling, die haar gezondheid en die van het kind maximaal beschermt. Het is dus belangrijk dat we ook in Nederland onder de aandacht brengen dat inleiden niet zonder risico’s is.”

“Ook mét een medische indicatie is het belangrijk de nadelen van het inleiden mee te wegen”

Inleiden op verzoek

Nu is de bevallingszorg in Australië anders georganiseerd dan hier. Ten eerste vinden bijna alle bevallingen daar plaats in het ziekenhuis, waarvan een deel in privéklinieken. Deze hanteren ook nog eens hun eigen richtlijnen, bijvoorbeeld als het gaat om in welke week wordt ingeleid. Peters: “In die klinieken kun je op verzoek worden ingeleid. Dat kan bij ons in principe niet. Je moet hier een hele goede reden hebben om ingeleid te worden zonder medische noodzaak. Wij kennen hier, gelukkig, een meer afwachtend beleid. Toch neemt ook hier het aantal inleidingen van eerste bevallingen toe, van 21 % in 2008 naar 24 % in 2018 . Dat is een trend die we niet kunnen negeren. Ook mét een medische indicatie is het belangrijk de nadelen van het inleiden mee te wegen.”

Uitbreiden evidence

Peters en haar collega’s van de afdeling Verloskundige Wetenschap, die verdeeld is over Amsterdam UMC, UMC Groningen en Academie Verloskunde Amsterdam Groningen, hopen met vervolgonderzoek op basis van cohortanalyses in Europa en Canada de gevonden evidence verder uit te breiden. In Nederland zou onderzoek kunnen worden gedaan op basis van gegevens van Perined, gekoppeld aan huisartsen- en ziekenhuisdata. Peters is benieuwd naar factoren die in het Australische onderzoek niet zijn meegewogen. “Zoals het gebruik van antibiotica, het BMI van de aanstaande moeder en of het kind fles- of borstvoeding heeft gekregen. Zo kunnen we scherper krijgen welke gezondheidsproblemen waarschijnlijk het gevolg zijn van ingeleide bevallingen.”

“Als je weet dat inleiden ook risico’s met zich meebrengt, denk je misschien eerder: ik hou het nog wel even vol”

Bewust van risico’s

Het zal nog even duren voor de uitkomsten van dat Nederlandse onderzoek kunnen worden meegenomen in de richtlijnen. Tot die tijd is het belangrijk dat huisartsen en gynaecologen ervan op de hoogte zijn dat het af te raden is om vóór 41 weken in te leiden zonder medische noodzaak, vindt Peters. “En dat aanstaande moeders en hun partners dit ook meekrijgen. Als je weet dat inleiden ook risico’s met zich meebrengt, denk je misschien eerder: ik hou het nog wel even vol.”

Referentie: Hannah G Dahlen, Charlene Thornton,  Soo Downe, Ank de Jonge,  Anna Seijmonsbergen-Schermers, Sally Tracy, Mark Tracy, Andrew Bisits, Lilian Peters
Intrapartum interventions and outcomes for women and children following induction of labour at term in uncomplicated pregnancies: a 16-year population-based linked data study 2021 May

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Hoe dramaseries artsen kunnen helpen bij morele keuzes

Drie afleveringen van House M.D. of Dexter op een avond kijken, puur voor de ontspanning? Voor zorgprofessionals kan het ook leerzaam zijn. Mediawetenschapper Merel van Ommen onderzocht hoe dramaseries artsen kunnen helpen om beter om te gaan met moreel ingewikkelde situaties.

Onderliggend denkpatroon stuurt voorschrijver bij keuze voor geneesmiddel

Het voorschrijven van geneesmiddelen is een afweging tussen richtlijnen, ervaring en patiëntkenmerken. Indeling in vier voorschrijversprofielen geeft inzicht in de eigen afwegingen. “En het helpt te begrijpen waarom een collega een andere beslissing neemt.”

‘Medicatiebeleid in de laatste levensfase kan beter’

6 op de 10 patiënten in de palliatieve fase krijgt door de huisarts medicatie voorgeschreven die niet langer passend is. Dat blijkt uit een onlangs verschenen factsheet van Nivel en PZNL. “We moeten voorschrijfgewoonten kritisch onder de loep nemen”, zegt Yvonne de Man, senior onderzoeker bij Nivel.

Casus: vrouw met pijnlijke oorschelp

Een 55-jarige vrouw heeft een hoed in haar hand als ze uw spreekkamer binnenkomt. Sinds een maand heeft zij ’s nachts last van pijn aan het linkeroor. Op de oorrand ziet u een nodulus die bij druk zeer pijnlijk is. Wat is uw diagnose?

‘Live well, die well’: rol van vrijwilligers in de laatste levensfase

Vrijwilligers aan het sterfbed in het ziekenhuis maken een groot verschil, stelt Anne Goossensen. Ze luisteren, troosten en verlichten de werkdruk van zorgverleners. “Ze bieden een luisterend oor en zijn aanwezig, zonder haast of medische agenda.”

Waarom melden vrouwen vaker bijwerkingen van medicijnen?

Vrouwen blijken vaker bijwerkingen van medicijnen te melden dan mannen. Onderzoeker Sieta de Vries van het UMC Groningen probeert te achterhalen hoe dit komt. En dat blijkt complexer dan het lijkt.

Gezondheid van mens, dier en natuur horen bij elkaar

Voorheen circuleerden het westnijl- en het usutuvirus alleen in Zuid-Europa. Maar inmiddels komen ze ook voor in Nederlandse vogels en muggen. Viroloog Marion Koopmans ziet daarin een duidelijke les: “De gezondheid van mensen kun je niet los zien van die van dieren en ecosystemen.”

Casus: hoestende man met koorts en dyspneu

Een 31-jarige Poolse man die vanwege de ziekte van Crohn wordt behandeld met infliximab bezoekt de SEH, omdat hij al twee weken hoest en benauwd is. Ook heeft hij koorts. Een antibioticumkuur van de huisarts heeft geen effect gehad. Wat is uw diagnose?

Casus: man met huidafwijking op de rug

Een 69-jarige man komt op uw spreekuur om een verruca seborrhoica in het gelaat te laten controleren. Bij algehele inspectie ziet u ook een huidafwijking op de rug. Wat is uw diagnose?

´Voorkom medicijn­resten, begin bij je eigen voorschrijven´

Minder diclofenac, lagere hormoondoses, terughoudend met azitromycine - zo kunnen zorgverleners volgens een recent rapport van het IVM bijdragen aan schoner water. “Aan de overwegingen die artsen maken bij voorschrijven zou ook duurzaamheid moeten worden toegevoegd.”