DOQ

Internist dr. Özcan: ‘Vraag naar diabetes-specifieke distress, want het beïnvloedt de diabetesregulatie’

Etniciteit speelt een rol bij de mate waarin diabetici diabetes-specifieke distress ervaren, zo blijkt uit onderzoek. Distress gaat over de zorgen en frustraties die een patiënt ervaart door een leven met diabetes. Mensen met een niet-Kaukasische achtergrond hebben hier veel meer last van (tot wel 31,7 procent) dan Kaukasiërs (5,8 procent). Een vragenlijst moet internisten en andere zorgprofessionals helpen om distress bespreekbaar te maken. “Het is een relevante vraag, want distress heeft invloed op iemands kwaliteit van leven en daarmee ook op diens diabetesregulatie.”

Etniciteit speelt niet alleen een rol bij het krijgen van type 2 diabetes, maar ook bij de gevolgen die de patiënt ervan ervaart. Dit blijkt uit onderzoek van internist dr. Behiye Özcan (Erasmus MC) en epidemioloog Miranda Schram (Maastricht UMC+) naar de mate waarin diabetes-specifieke distress voorkomt in Nederland. “Onder de groep mensen met een andere dan Kaukasische etniciteit komt het veel meer en ernstiger voor”, zegt Özcan. “Bij Kaukasiërs is het gemiddeld 5,8 procent, terwijl het bij andere etniciteit varieert van 9,6 tot 31,7 procent. En hierbij is rekening gehouden met factoren zoals leeftijd, geslacht, medicatiegebruik en complicaties. De vraag waarom dit zo is, moet in vervolgonderzoek worden beantwoord, maar in de diagnostiek en behandeling van deze patiënten kan er door deze nieuwe kennis nu al rekening mee worden gehouden. En als je bedenkt dat er wereldwijd 327 miljoen mensen zijn met type 2 diabetes en het patiëntaantal ook in Nederland ieder jaar groter wordt, is dat belangrijke winst.”

Internist dr. Behiye Özcan (Erasmus MC)

Dag-in dag-uit diabetes

Diabetes-specifieke distress mag niet worden verward met depressie, stelt Özcan. “Voor het begrip bestond tot voor kort weinig aandacht”, vertelt ze. “Het zijn de zorgen en frustraties van de patiënt die gerelateerd zijn aan het leven met diabetes. Geen depressie, want dat is een goed gedefinieerde psychiatrische aandoening waarvoor heldere criteria bestaan. Het gaat om verborgen gevoelens die de patiënt niet uit in de spreekkamer, waar het vooral over de medische kant van het ziektebeeld gaat. Daar wordt doorgaans niet de vraag gesteld hoe iemand het ervaart om 24 uur per dag diabetespatiënt te zijn. Maar dat is wel een relevante vraag, want diabetes-specifieke distress heeft wel invloed op iemands kwaliteit van leven en daarmee ook op diens diabetesregulatie.”

Diabetes-specifieke distress

Voor de behandelaar betekent deze nieuwe kennis dat hij er in de spreekkamer rekening mee kan houden, stelt Schram. “Het hoort het eerste te zijn waar je aan denkt als je problemen ervaart met de behandeling van de diabetes”, zegt ze. Inmiddels bestaat een vragenlijst die de behandelaar hierin richting geeft. “Hiermee kun je het probleem bespreekbaar maken”, zegt Özcan, “en eventueel kun je een medisch psycholoog inschakelen. Cognitieve gedragstherapie, eHealth en zelfmanagementprogramma’s kunnen deze patiënten helpen om minder last te ervaren van de diabetes-specifieke distress. Voor de behandelaar is het hierbij wel belangrijk te beseffen dat de patiënt de helft vergeet van de informatie die hij in de spreekkamer te horen krijgt. Het heeft dus echt aandacht nodig. Bijvoorbeeld op de polikliniek in het ziekenhuis waar ik werk, bestaat die aandacht en werkt ook een medisch psycholoog.”

Associate professor epidemioloog Miranda Schram (Maastricht UMC+)

Menselijk perspecitief

Maar Schram vult aan: “Dat is nog niet overal in het land het geval. Wij hebben die professional nog niet in onze gelederen, maar we werken er wel aan om dit voor elkaar te krijgen.” De meerwaarde hiervan is groot, stelt Özcan tot slot. “De medisch psycholoog kijkt vanuit een heel andere invalshoek dan wij naar de problematiek van de diabetespatiënt. Dat merken we ook altijd in het multidisciplinair overleg. Als wij als behandelaars een patiëntcasus vanuit een te medisch perspectief bespreken, kan hij bijvoorbeeld vragen: ‘Heeft die patiënt angst voor prikken?’. Dat werkt dan heel verhelderend.”

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Casus: patiënte met dyspnoe en oedeem in het gelaat

Een 66-jarige vrouw presenteert zich met sinds drie weken progressief verminderde inspanningstolerantie en met name ’s ochtends een zwelling van het gelaat. Overdag verbeteren de klachten deels. Wat is uw diagnose?

Wat je verwacht, voel je: wat zorgverleners kunnen leren van placebo-effecten

Wat patiënten verwachten, beïnvloedt direct hoe zij pijn of bijwerkingen ervaren. Henriët van Middendorp legt uit hoe placebo- en nocebo-effecten werken, en hoe zorgverleners deze bewust en ethisch kunnen inzetten in de praktijk.

Trots op goed werkend meld­systeem voor bijwerk­ingen

Agnes Kant wijst op het belang van meer onderzoek naar bijwerkingen en roept zorgverleners op te blijven melden bij het Bijwerkingenmeldsysteem. “Van 70% van de geneesmiddelen is nog onduidelijk of deze veilig tijdens de zwangerschap gebruikt kunnen worden.”

Wandelend naar een betere gezondheid

Matthijs van der Poel combineert als huisarts en sportliefhebber zorg en beweging. Met stichting Looprecept wandelt hij wekelijks met patiënten – goed voor lijf, hoofd én verbinding. “Het is heel laagdrempelig en dat verklaart denk ik ook het succes.”

De patiënt doet lastig, en dan?

Patiënten met een persoonlijkheidsstoornis kunnen soms veel losmaken, zowel in het behandeltraject als bij de arts. Thom van den Heuvel geeft handvatten voor het omgaan met deze patiëntengroep. “Het contact vraagt meer tijd en legt tegelijk emotionele druk op de arts."

Vind meertalige zorgverleners via ikspreekmeerdan.nl

Als anios in een huisartsenpraktijk in Amsterdam merkte Daan Frehe dat taal voor veel patiënten een barrière vormt voor het krijgen van goede zorg. “Via ikspreekmeerdan.nl kan nu een zorgverlener met een gedeelde taal en cultuur gevonden worden. Dat is enorm waardevol.”

Casus: man met een veranderde vlek op het been

Een 72-jarige man presenteert zich op uw spreekuur met een veranderde plek op het bovenbeen rechts. De vlek is gegroeid en van kleur veranderd. De patiënt heeft een licht huidtype en een voorgeschiedenis van basaalcelcarcinoom. Wat is uw diagnose?

Maak van wachttijd in de ggz hersteltijd: vijf praktische adviezen

Sanne Booij en Christien Slofstra willen af van de stille wachttijd in de ggz. Met hulp van de huisarts kan het herstel al beginnen, nog vóór de intake. “Deze periode hoeft geen verloren tijd te zijn.”

Beteugelen geneesmiddel­prijzen noodzakelijk voor betaalbare zorg

Wilbert Bannenberg strijdt met Stichting Farma ter Verantwoording tegen excessieve geneesmiddelprijzen. Zijn missie: winsten beteugelen om zorg toegankelijk te houden. “Geneesmiddelprijzen moeten beteugeld gaan worden, anders wordt de zorg onbetaalbaar.”

Casus: vrouw met veranderd defecatiepatroon

Een vrouw wordt naar de polikliniek gestuurd in verband met een veranderd defecatiepatroon. Ze heeft wat frequenter dan gebruikelijk ontlasting. Er zijn wat vage buikklachten in de zin van rommelingen en krampen. Ze gebruikt geen medicatie. Wat is uw diagnose?