Log in om uw persoonlijke bookmarks op te kunnen slaan.
Internist i.o. Van Poelgeest onderzoekt eiwit AMPK in de bloedvaten en het effect van insuline op bloedvaten
IMVR en ecAMPK in de hartspier zijn veelbelovende potentiële therapeutische aangrijppunten in de behandeling van aandoeningen waarbij de hartspier IMVR is afgenomen, zoals DM2. Dat blijkt uit onderzoek ‘Endothelial AMPK controls microvascular perfusion and cardiac function: – focus on insulin-induced recruitment and exercise’ van internist i.o. Erik van Poelgeest waar hij recent op is gepromoveerd.
In dit promotieonderzoek is onderzocht of en hoe het eiwit AMPK in de bloedvaten (ecAMPK) het effect van insuline op de bloedvaten (IMVR) in de beenspier en de hartspier reguleert.
IMVR stimuleren
De functionele relevantie van IMVR in skeletspier en hartspier is onderzocht door IMVR te remmen in genetisch gemodificeerde muizen en door IMVR te stimuleren in mensen door infusie met een stof die ‘prostacycline analoog’ heet, en door lichamelijke activiteit. Internist i.o. Erik van Poelgeest beschrijft in zijn promotieonderzoek dat insuline microvasculair bloedvolume laat afnemen in de hartspier van patiënten met type 2 diabetes (DM2) en in muizen die een westers dieet gevoerd kregen.
Regulering
Voorts hebben de onderzoekers gevonden dat een trainingsprogramma IMVR in de hartspier laat toenemen in patiënten met DM2, en dat IMVR toegenomen is in mensen die fysiek actief zijn. Ook zagen zij dat ecAMPK IMVR reguleert in de hartspier, maar niet in de skeletspier. Bovendien is gebleken dat ecAMPK in de hartspier een regulator is van de positieve effecten van lichamelijke activiteit op IMVR, en dat ecAMPK belangrijk is voor hoe het hart werkt.
Insulinegevoeligheid
Het laten toenemen van IMVR in skeletspier door prostacycline analoog te infunderen, of het laten afnemen van IMVR door endotheel-specifieke knockout van de insulinereceptor, had geen effect op insulinegevoeligheid van het lichaam. Dus, de data in het promotieonderzoek laten zien dat skeletspier IMVR niet altijd een determinant is van insulinegevoeligheid. In de hartspier daarentegen zorgt het remmen van IMVR ervoor dat het hart minder goed werkt.
Therapeutische aangrijppunten
Concluderend laat het promotieonderzoek zien dat IMVR in de hartspier een relevant fysiologisch proces is dat gereguleerd wordt door ecAMPK, afgenomen is in DM2-patiënten, en na westers dieet is toegenomen door prostacycline infusie en lichamelijke activiteit, en een determinant is van linker ventrikel functie. IMVR en ecAMPK in de hartspier zijn dus veelbelovende potentiële therapeutische aangrijppunten in de behandeling van aandoeningen waarbij de hartspier IMVR is afgenomen, zoals DM2 en misschien het microvasculaire dysfunctie syndroom.