DOQ

Kinderartsen veelvuldig geconfronteerd met agressieve ouders

Uit onderzoek van de Capture group naar belastende (werkgerelateerde) gebeurtenissen onder kinderartsen, blijkt dat zij veelvuldig geconfronteerd worden met agressieve ouders. Ook complicaties en overlijden van patiënten werden als traumatisch ervaren.

In 2016 kregen de 2160 leden van de Nederlandse Vereniging voor Kindergeneeskunde (NVK) een digitale enquete met vragen over belastende gebeurtenissen, coping en opvang na een belastende gebeurtenis. Ook bevatte de enquete vragenlijsten die de mate van angst, depressie en trauma scoren.

In totaal hebben 410 leden van de NVK de enqute ingevuld (74,9% kinderarts, 18% aios, 5,6% gepensioneerd en 1,5% niet-praktiserend). De verdeling was 32,7% man en 67,3% vrouw.

Van de respondenten gaf 34,9 % ooit een gebeurtenis als traumatisch te hebben ervaren op het werk. In de helft van de gevallen bestond deze gebeurtenis uit agressie van de ouders van patiënten. Ook complicaties en overlijden van patiënten werden als traumatisch ervaren.

De belangrijkste bevindingen uit de enquête zijn:

  • De meest belastende gebeurtenissen op het werk voor kinderartsen zijn: een diagnose missen, kindermishandeling constateren en twijfelen over de juiste behandelbeslissing.
  • Van de respondenten geeft 42,5% aan ooit weleens met agressie op het werk te maken te hebben gehad.
  • 17 % van de aiossen en 19% van de specialisten heeft zijn werkzaamheden aangepast naar aanleiding van een belastende gebeurtenis. Zij gingen meer diagnostiek doen, belden eerder een collega en zijn minder gaan werken; kinderartsen overwegen relatief vaak te stoppen met werken (41% geeft aan ooit serieus te hebben overwogen om te stoppen).
  • Depressieve symptomen komen vaker voor bij kinderartsen (7,3%) dan in de algehele populatie met een hoog inkomen (3%).
  • Angstklachten komen vaker voor bij kinderartsen (14,1%) dan in de algehele populatie met een hoog inkomen (6%).
  • Bij negen (2,2%) respondenten zijn er aanwijzingen voor een posttraumatische stressstoornis en 72,7% van alle respondenten herkent klachten passend bij een posttraumatische stressstoornis uit een eerdere periode in hun leven. Als er op de afdeling een protocol aanwezig is voor belastende gebeurtenissen, is de gemiddelde score van de TSQ significant lager.
  • Als kinderartsen een belastende gebeurtenis meemaken, bespreken de meeste dit informeel met collega’s, of met vrienden en familie of zoeken ze afleiding. Hierbij zoekt 10% ook professionele hulp. Van de kinderartsen geeft 21% aan nooit geleerd te hebben hoe om te gaan met emoties na een belastende gebeurtenis; 58% leerde dit in zijn aios-tijd.
  • Ongeveer 60% van de kinderartsen vindt de huidige opvang na een belastende gebeurtenis goed; desondanks zegt 34% dat er geen protocol is voor deze opvang en weet 40% niet of er een dergelijk protocol bestaat.
  • Kinderartsen willen na een belastende gebeurtenis het liefst opvang in de vorm van nabespreken in het team, peersupport van directe collega’s of professioneel georganiseerde peer­support.

Klik door voor het artikel: Occupational well-being in pediatricians-a survey about work-related posttraumatic stress, depression, and anxiety.van Steijn ME, Scheepstra KWF, Yasar G, Olff M, de Vries MC, van Pampus MG.

Bron: Capture group
Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Casus: vrouw met hevige diarree en kortademigheid

Een vrouw klaagt over hevige diarree en kortademigheid. Daarnaast voelt zij zich zwak en is zij 10 kg afgevallen in de laatste 3 maanden. Wat is uw diagnose?

Videoconsult vs. fysiek consult: waar zitten de verschillen?

Broer en zus Martijn Stommel en Wyke Stommel onderzochten de verschillen tussen video- en fysieke consulten. Dit kan helpen bij goede implementatie van videoconsulten. “Patiënten moeten soms lang reizen. Dat is belastend, het kost tijd en meestal moet iemand mee.”

Zeven routes naar een veerkrachtig zorgsysteem

Ons zorgstelsel kan duurzamer en menselijker terwijl ook kwaliteit, toegankelijkheid en betaalbaarheid geborgd zijn, meent Steven de Waal in zijn boek. “De zorginstelling verandert in een platform: minder managers en meer horizontaal management tussen zorgprofessionals.”

Wat als… jouw onderzoek plotseling is geasso­cieerd met de tabaks­industrie?

De farmaceut die het promotieonderzoek van Wytse van den Bosch financierde, werd plotseling overgenomen door een tabaksmultinational. Wat doe je dan als onderzoeker? “Door deze indirecte affiliatie ben je plotseling niet meer welkom op wetenschappelijke congressen.”

Meer rolmodel­len nodig in het medisch onderwijs

“De gezondheidszorg moet een afspiegeling zijn van de samenleving, dat is nu niet zo”, vindt Rashmi Kusurkar, hoogleraar inclusie en motivatie in medisch onderwijs. Er is behoefte aan meer inclusiviteit en diversiteit binnen het medisch onderwijs.

Zo deal je met de onzin van influencers in je spreekkamer

Patiënten vertrouwen influencers soms meer dan hun eigen arts. Jolanda van Boven en Annemie Galimont vertellen over hun ervaringen hiermee in de spreekkamer en hoe hiermee om te gaan. “Wees als arts alert dat je de patiënt goed voorlicht over de mogelijke gevolgen.”

‘Kunst kan de zorg transformeren’

Om de problemen van het overbelaste zorgsysteem het hoofd te bieden, moet kunst een structurele plaats krijgen, pleit Tineke Abma. “We willen duurzame programma’s van bewezen interventies vergoed door de zorgverzekeraar.”

Casus: jongen met gepig­menteerde huid­afwijking

Een tienjarige jongen heeft een opvallende laesie op de rechterbovenarm. Bij navraag blijkt deze laesie al jaren aanwezig. In de familie komen geen melanomen voor. De jongen heeft een blanco voorgeschiedenis. Wat is uw diagnose?

Casus: man met klachten van moeizaam plassen

Een man komt met een doorgemaakte blaasontsteking op uw spreekuur. Plassen gaat al een paar jaar langzaamaan moeilijker en moeilijker. De straal is zwak, nogal eens sproeiend en er wordt bijna altijd wat nagedruppeld. Persen helpt niet echt. Wat is uw diagnose?

Iedere arts moet zich voorbereiden op een leven lang leren

Welzijn is een voorwaarde voor professionele en persoonlijke ontwikkeling. En dat is in de medische sector meer dan ooit een punt van zorg, vindt Marjolein van de Pol. “De nieuwe bewegingen moet je gewoon volgen, in welke fase van je carrière je ook zit.”


0
Laat een reactie achterx