De nieuwe VTE-PREDICT risicoscore voorspelt in de dagelijkse praktijk de individuele risico’s op een recidief veneuze trombo-embolie (VTE) en een klinisch relevante bloeding na de initiële antistollingsbehandeling. Maria de Winter legt uit hoe de score tot stand kwam en hoe deze in de praktijk te gebruiken is.
De huidige richtlijnen adviseren om de risico’s op recidief VTE en bloedingen tegen elkaar af te wegen en de patiënt hierbij te betrekken. De richtlijnen geven echter geen houvast bij het inschatten van de persoonlijke risico’s, noch hoe shared-decision making moet plaatsvinden. Hoe beslis je dan of je je patiënt levenslang antistolling geeft, of stopt na de initiële behandeling?
“De richtlijn beschrijft het algemene risico voor grote groepen patiënten”, zegt Maria de Winter, arts assistent interne geneeskunde in het Utrechts Diakonessenhuis. Ze promoveerde vorig jaar op o.a. het onderzoek naar VTE-PREDICT. “Zo weten we dat iemand met een VTE, zonder uitlokkende factor zoals een operatie, zonder antistolling gemiddeld 30% kans op een recidief heeft binnen vijf jaar, en dat de behandeling met antistolling jaarlijks 1-2% kans op een ernstige bloeding geeft.”
“De externe validatie liet zien dat de risico’s voorspeld met de risicoscore goed overeenkomen met de geobserveerde risico’s”
Arts assistent interne geneeskunde Maria de Winter
Individueel risico
Samen met haar collega’s ontwikkelde De Winter een predictiemodel dat de individuele en absolute risico’s gedurende vijf jaar op zowel een recidief VTE als een klinisch relevante bloeding weergeeft. Bloedin
