Log in om uw persoonlijke bookmarks op te kunnen slaan.
Associate prof. Van der Heijden: ‘3D-navigatie draagt bij aan vroegdiagnostiek van longkanker bij kleine tumoren’
Het opsporen van longkanker in een vroeg stadium bij tumoren kleiner dan twee centimeter: tot nu toe is dat een hele uitdaging. Longarts en associate prof. Erik van der Heijden van het Radboudumc werkt aan nieuwe technieken.
Als associate professor Interventie Longziekten leidt Erik van der Heijden sinds twee jaar het onderzoek naar vroege detectie van longkanker door het toepassen van 3D-navigatietechnieken. De eerste conclusies zijn hoopvol voor patiënten met kleine tumoren in de longen. Nu moeten zij nog vaak lang in onzekerheid zitten en belastende onderzoeken ondergaan. “En dat terwijl we uit de klinische praktijk weten dat bij een groot deel van de patiënten bij wie op een CT-scan nodules in de longen zijn gevonden, er geen sprake blijkt te zijn van kanker”, aldus de Nijmeegse longarts.
“Een kleine kans op diagnose met een voor de patiënt enorm onprettig onderzoek”
Complicaties
Wordt bij een patiënt een nodule in de longen gevonden, dan maken de betrokken artsen een risicotaxatie waarin zij onder meer afgaan op uitlopers en de grootte van de nodule. Van der Heijden: “Is het risico dat het longkanker betreft groter dan tien procent, dan ben je gerechtigd om er weefsel uit te halen. Dat is zelfs voor zeer ervaren radiologen nog een hele kunst bij kleine nodulen. Daarbij komt dat bij een CT-geleide punctie altijd complicaties kunnen optreden. Het risico op een pneumothorax is bijvoorbeeld ongeveer 19 tot 25 procent. De kans op bloedingen ligt rond de 20 procent. Pas je daarentegen een bronchoscopie toe, dan heb je te maken met een sensitiviteit van zo’n 14 procent. Een kleine kans op diagnose dus met een voor de patiënt enorm onprettig onderzoek.”
‘Het wordt nóg belangrijker om diagnostiek vroeg, met zekerheid en zo min mogelijk belastend rond te krijgen”
Bevolkingsonderzoek
Deze nadelen van de huidige beeldvormingstechnieken vormden voor Van der Heijden en zijn team de aanleiding tot de zoektocht naar nieuwe mogelijkheden voor vroege opsporing van longkanker. Ook de NELSON-studie onder leiding van onderzoekers uit het Erasmus MC heeft daaraan bijgedragen, vertelt Van der Heijden. “Deze studie maakt een een vergelijking tussen alle longkankers die gevonden zijn met behulp van onder andere CT-screening en longkankers ontdekt in de screenlingsloze controlegroep. Het doel van deze studie is om te bepalen of een eventueel bevolkingsonderzoek naar de vroege opsporing van longkanker bij hoog-risicopatiënten in de toekomst effectief is. Als dat bevolkingsonderzoek er komt, komen we dus nog vaker patiënten met nodules tegen. Dan is het dus nóg belangrijker om diagnostiek vroeg, met zekerheid en zo min mogelijk belastend rond te krijgen.”
“De ene tool is vergelijkbaar met gps-navigatie zoals in onze auto”
Navigatie
Voor het onderzoek van Van der Heijden werkt het Radboudumc met twee nieuwe technieken. “De ene tool is vergelijkbaar met gps-navigatie zoals in onze auto. Met een CT-scan breng je de wegenmap van de longen in kaart en met een magnetische tip op de punt van je scoop volg je daarna de route naar de nodule. Bij de andere techniek gebruiken we een cone-beam-CT: een CT-scanner in de vorm van een C-arm die als doorlichtingstoestel fungeert. Deze methode blijkt bij kleine nodulen zeer nauwkeurig te zijn, helemaal als je die combineert met de navigatietechniek. We hebben nu zo’n 250 patiënten onderzocht en zitten op een diagnostische yield van 85 procent. Het complicatierisico bij deze technieken ligt rond de 2 procent. Veelbelovend dus.”
“We hopen dat deze nieuwe vorm van diagnostiek mogelijk toch voor vergoeding in aanmerking zal komen”
Kostbaar
Het Radboudumc is het enige ziekenhuis dat van deze technieken gebruikmaakt, maar Van der Heijden hoopt dat dit in de toekomst zal veranderen. “De kosten voor het onderzoek zijn hoog: patiënten moeten namelijk onder narcose op een hybride OK. Er zijn veel kostbare randvoorwaarden aan verbonden. Verzekeraars vergoeden dit vooralsnog niet en je kunt dit patiënten en ziekenhuizen niet uit eigen zak laten betalen. We hebben onze onderzoeksdata dan ook neergelegd bij Zorgverzekeraars Nederland en het Zorginstituut Nederland, zodat deze nieuwe vorm van diagnostiek mogelijk toch voor vergoeding in aanmerking zal komen. Dan kunnen andere ziekenhuizen hun patiënten ook helpen met vroege opsporing en dus met een grotere kans op genezing van longkanker. Iets waar we als longartsen natuurlijk zeker naar moeten streven.”