DOQ

Maasstad Ziekenhuis berekent ernst vernauwingen in kransslagaders met nieuwe virtuele techniek

Sinds kort kan het Hartcentrum van het Maasstad Ziekenhuis met een nieuwe (onderzoeks)techniek bepalen in welke mate bloedvaten rondom het hart, de kransvaten, vernauwd zijn. Daarbij wordt een virtuele FFR-analyse – een computer 3D model – van het hart gemaakt door het bedrijf HeartFlow. Dit doet zij met een FFR-meting, op basis van een speciale CT-scan (CT-coronair angiografie), die het ziekenhuis naar hen opstuurt.

Cardioloog Tobias Bruning: “We konden al wel vernauwingen constateren met behulp van een CT-coronair angiografie, maar nog niet erg goed inschatten wat de ernst van aanwezige vernauwingen was. Daarvoor was tot voor kort een hartkatheterisatie nodig waarbij via de lies, elleboogplooi of pols van de patiënt een slagader wordt aangeprikt en vervolgens een katheter (slangetje) naar het hart wordt geschoven tot aan de vernauwde kransslagader. Met deze nieuwe techniek is dat niet meer nodig want bloedvatvernauwingen kunnen op deze manier net zo goed worden geconstateerd als met de traditionele hartkatheterisatie (die enkele risico’s met zich meebrengt). Voor de patiënt betekent dit een verbetering van het behandeltraject want – na de CT-scan en FFR-meting – hoeft namelijk geen aanvullend onderzoek te worden gedaan.”

Voordelen nieuwe techniek

Vollediger beeld van het hart
Uit onderzoek is gebleken dat de virtuele FFR-analyse, samen met andere beschikbare gegevens over de patiënt, een vollediger en preciezer beeld geeft van de toestand van de kransvaten. Al deze waardevolle informatie wordt in een multidisciplinair overleg besproken om het beste behandeltraject voor de patiënt te kunnen bepalen. Als wordt gekozen voor een invasieve behandeling – bijvoorbeeld een dotterprocedure of bypass chirurgie – dan draagt de analyse van HeartFlow bij aan een doeltreffender en veiliger behandeling.

Hoogste betrouwbaarheid 
Uit recent onderzoek is daarnaast gebleken dat de betrouwbaarheid van deze nieuwe onderzoekstechniek hoger is dan 90%. Hiermee is het de meest betrouwbare van alle niet-invasieve onderzoeken en de nieuwe ‘gouden standaard’. Bij meer dan de helft van de patiënten (61%) die een traditionele hartkatheterisatie ondergaat, blijkt dat er geen sprake is van een ernstige vernauwing en daarmee dat de katheterisatie niet nodig was. Met de virtuele FFR-analyse kunnen onnodige aanvullende onderzoeken, ziekenhuisbezoeken en ziekenhuisopnames worden voorkomen.

Minder risico’s
Omdat er bij de nieuwe techniek minder onderzoeken nodig zijn (om een diagnose te stellen), wordt de patiënt minder blootgesteld aan radioactieve straling en is er minder kans op complicaties. Kortom, een FFR-meting op basis van een CT-scan is minder belastend voor de patiënt dan een FFR-meting via katheterisatie. Verder zijn er geen ongewenste behandelresultaten geconstateerd bij patiënten die zijn behandeld op basis van deze nieuwe techniek.

Minder kosten
Ook vermindert de nieuwe techniek de kosten van met 26%, in vergelijking met de huidige behandelmethoden om een diagnose te stellen bij patiënten met een verdenking op een coronaire hartziekte (vernauwing van de kransvaten).

Bron: Maasstad Ziekenhuis

 

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Casus: patiënt met progressieve inspanningsdyspneu

Een patiënt presenteert zich met progressieve inspanningsdyspneu. Voorheen was hij in staat om zonder klachten te tennissen, nu ervaart hij kortademigheid bij stevig doorwandelen. Er is geen sprake van hoesten, sputumproductie of koorts. Wat is uw diagnose?

Uitgebreid bloedonderzoek met één simpele vingerprik

Capillaire bloedafname via een vingerprik blijkt bij meer dan 30 standaardbepalingen een goed alternatief voor venapunctie, concludeerde Martijn Doeleman. “Patiënten kunnen zelf de vingerprik doen. Gewoon thuis, wanneer het hen uitkomt.”

Cultuur­sensitieve zorg in de praktijk: lessen van Mammarosa

Taal- en cultuurverschillen kunnen de communicatie met zorgverleners flink bemoeilijken. Stichting Mammarosa biedt hierin uitkomst. Samia Kasmi vertelt hoe belangrijk cultuursensitieve communicatie is, en hoe artsen hierin het verschil kunnen maken.

‘Er is een trend naar meer visuele informatie’

“Voor patiënten blijkt de juiste toedieningsroute van een geneesmiddel niet altijd vanzelfsprekend te zijn”, vertellen Yara Mangindaan en Nike Everaarts-de Gruyter. Zij hielpen medicijnpictogrammen te ontwikkelen die ondersteunen bij goed gebruik van geneesmiddelen.

Werkbereidheid bij een crisis niet vanzelf­sprekend

Ziekenhuizen kunnen tijdens een crisis niet blind vertrouwen op hun personeel, concluderen Dennis Barten en Lindsy Engels. Werkbereidheid hangt sterk af van verschillende factoren. “Het is belangrijk om te ontdekken wat nodig is om voor te bereiden op crisissituaties.”

Casus: man met dysfonie­klachten

Een 42-jarige man komt op uw spreekuur met dysfonieklachten, twee maanden geleden ontstaan in een periode van veel hoesten. Aan het einde van de dag worden de klachten erger en het is lastig om een lang gesprek te voeren. Wat is uw diagnose?

Integrale geneeskunde in Nederland: tijd voor de volgende stap

Het spreekuur Integrative Medicine van Ines von Rosenstiel is erg populair en ook in andere ziekenhuizen groeit de belangstelling voor een dergelijk spreekuur. Hoe zorgen we ervoor dat IM een structureel onderdeel wordt van de reguliere zorg in Nederland?

Mindfulness in de zorg: allesbehalve zweverig

“Zorg goed voor jezelf. Er is er maar één van.” Dat zei een patiënt ooit tegen longarts Miep van der Drift. Ze weet als geen ander: mindfulness is niet alleen voor patiënten, maar ook voor zorgverleners. Ze geeft tips voor kleine veranderingen met een grote impact.

Medicatie vaak te lang voortgezet na ontslag uit ziekenhuis

Veel patiënten gebruiken in ziekenhuizen voorgeschreven opiaten, benzodiazepines en antipsychotica nog langdurig na ontslag, aldus Judith de Ruijter. “We geven artsen de tip om, als ze bij ontslag nieuwe medicatie voorschrijven, al meteen na te denken over stoppen.”

‘Impliciete sturing kan samen beslissen verstoren’

Het proces van samen beslissen kan worden verstoord door onbewuste aansturing op een bepaalde behandeling, aldus Anneleen Timmer en Suzanne Festen. “Misschien gaan veel behandelaars er onbewust vanuit dat de patiënt alles op alles wil zetten om de ziekte te bestrijden.”