Maastricht UMC+ opent poli voor niet-genezende botbreuken

Redactioneel

redactie

19 februari 2020

Patiënten met botbreuken die niet genezen kunnen in het Maastricht UMC+ tegenwoordig terecht op een gespecialiseerde poli, de zogeheten non-union poli. Vooralsnog de enige in zijn soort in Nederland. Op deze poli werken traumachirurgie, plastische chirurgie en orthopedie nauw met elkaar samen om tot een effectief behandelplan te komen.

Het overkomt jaarlijks zo’n 80.000 Nederlanders: een fractuur. Afhankelijk van het soort breuk komt er al dan niet een operatie aan te pas. Als alles goed verloopt, groeit het botweefsel uiteindelijk weer aan elkaar. In ongeveer 2.000 gevallen treedt echter geen adequate genezing op. Vaak vinden er dan een of meerdere (her)operaties plaats en zijn patiënten soms jarenlang aan het sukkelen. Die specifieke gevallen komen in aanmerking voor analyse en behandeling op de non-union poli.

Multidisciplinair

Op de gespecialiseerde poli worden patiënten tegelijkertijd gezien door een traumachirurg, een orthopeed en een plastisch chirurg. “Ieder van ons brengt afzonderlijk zijn of haar expertise in het behandelplan in”, zegt traumachirurg Taco Blokhuis. “Dat is ook prettiger voor de patiënt, want hij of zij krijgt meteen alle invalshoeken te horen en kan meedenken over de verschillende opties. Hij wordt veel meer onderdeel van het behandelteam. We stellen onszelf allereerst de ‘waarom’-vraag: wat zorgt ervoor dat het botweefsel niet geneest? Daar stemmen we de zorg in overleg met de patiënt vervolgens op af. Van diagnostiek tot nazorg.”

‘Last resort’

Het zijn over het algemeen de complexere gevallen die zich op de poli melden. Soms is ook niet meteen een oorzaak aan te wijzen van het niet genezen van een breuk. Van een topfitte sporter verwacht je een snel herstel, maar dat is niet altijd het geval. Dat vergt dan wel weer een andere aanpak dan iemand die ook nog andere complicaties heeft, zoals diabetes. “Het is echt zorg die op maat geleverd moet worden,” stelt Blokhuis. “Hiermee vervullen we de ‘last resort’ functie die we als universitair medisch centrum hebben.”