Meer tijd en aandacht voor psoriasispatiënt door innovatieve technieken

Redactioneel

Bianca Hagenaars

12 oktober 2022

Is het mogelijk opvlammingen bij psoriasis te voorspellen door te kijken naar de doorbloeding van de huid? Of de behandelrespons of het toekomstig ziektebeloop te bepalen door op een niet-invasieve manier de concentratie ontstekingseiwitten in de huid te meten? Mirjam Schaap, arts in opleiding tot dermatoloog, deed promotieonderzoek in het Radboudumc naar deze vragen. Samen met haar onderzoeksbegeleider dr. Marieke Seyger schetst zij de dermatologiepoli van de toekomst.

“Bij patiënten met psoriasis zijn we de afgelopen jaren op zoek geweest naar patiëntvriendelijke, niet-invasieve methoden om meer informatie te krijgen over deze huidaandoening”, vertelt Mirjam Schaap over de aanleiding van haar promotieonderzoek. Zo heeft zij bepaald of het mogelijk is een opvlamming te voorspellen door de doorbloeding van een psoriasislaesie te meten. “We brachten de laesies van een klein aantal patiënten elke twee weken in beeld met een doorbloedingscamera. We zagen dat twee factoren voorspellend waren voor het uitbreiden van psoriasisplekken: een verhoogde doorbloeding buiten de grenzen van de laesie en een doorbloeding met duidelijke hogere pieken, in plaats van een homogene doorbloeding.”

“Mogelijk kunnen we de dosering van de medicatie verhogen of patiënten adviseren intensiever te smeren, al vóórdat we met het blote oog kunnen zien dat de psoriasis uitbreidt”
Aios dermatologie Mirjam Schaap

Behandeling beter af te stemmen

Deze extra informatie over een mogelijke opvlamming, buiten wat met het blote oog te zien is, stelt ons in de toekomst wellicht in staat de behandeling beter af te stemmen op de activiteit van de psoriasis, laat Schaap verder weten. “Mogelijk dat we dan de dosering van de medicatie kunnen verhogen of patiënten adviseren intensiever te smeren, al vóórdat we met het blote oog kunnen zien dat de psoriasis uitbreidt.”

“Een verhoogde doorbloeding buiten de grenzen van de psoriasislaesie was voorspellend voor een opvlamming”
Aios dermatologie Mirjam Schaap

Ontstekingseiwitten meten met pleister

Daarnaast heeft Schaap bij een groep kinderen met psoriasis in de dagelijkse praktijk de concentraties van verschillende oplosbare ontstekingseiwitten in de huid gemeten met behulp van pleisters. “Elke keer dat deze kinderen bij ons op controle kwamen, plakten we deze pleisters op een psoriasislaesie, net ernaast en op niet-aangedane huid”, legde Schaap uit. “Op deze pleisters zat een sponsje dat de oplosbare eiwitten in de huid opzoog, waarna we de concentraties van deze eiwitten in het sponsje konden meten.” Hierbij zag zij dat de concentratie van de ontstekingseiwitten hoger was in de psoriasislaesie ten opzichte van de niet-aangedane huid bij hetzelfde kind. Met deze pleister kon dus een onderscheid gemaakt worden tussen aangedane en niet-aangedane huid. “De vraag is nu: wat kunnen we hiermee in de dagelijkse praktijk? In dit onderzoek lukte het bijvoorbeeld nog niet een verband te leggen tussen de ernst van de psoriasis op dat moment en de concentratie van een bepaald ontstekingseiwit.”

“We hopen dat NGID ons aanwijzingen kan geven over welke eiwitten we met de pleisters moeten onderzoeken”
Dermatoloog Marieke Seyger

Next Generation ImmunoDermatology

En daarbij is een mooie rol weggelegd voor Next Generation ImmunoDermatology (NGID)*, waar Marieke Seyger, dermatoloog in het Radboudumc, nauw bij betrokken is. NGID is een landelijk dermatologieconsortium dat zich richt op hightech biomarkeronderzoek bij zes verschillende inflammatoire huidaandoeningen, waaronder psoriasis. Het onderzoek van Schaap is allemaal voorwerk voor NGID, legt Seyger uit, een soort proof-of-concept. “We hopen nu dat NGID ons betere aanwijzingen kan geven over welke ontstekingseiwitten we bijvoorbeeld met deze pleisters moeten onderzoeken.”

Inzet kunstmatige intelligentie

Tot slot heeft Schaap onderzocht wat de mogelijkheden zijn voor het inzetten van kunstmatige intelligentie bij psoriasis. “We hebben samen met Radboud AI for Health een algoritme ontwikkeld dat op basis van overzichtsfoto’s van het lichaam heel goed in staat is – minimaal even goed als een dermatoloog – om de ernst van de psoriasis te meten op deze foto’s. Dit is zeer veelbelovend, omdat we op deze manier objectief de ziekte-ernst kunnen beoordelen en wellicht zelfs het ziektebeloop in de thuissetting kunnen monitoren.”

Doorbloedingsfoto gemaakt met de Handheld Perfusion Imager,
ontwikkeld door de Biomedical Photonic Imaging Group van de Technische Universiteit Twente

Dermatologiepoli van de toekomst

Hoewel nog niet direct toepasbaar in de dagelijkse praktijk, gaan dergelijke technische innovaties volgens Schaap en Seyger wel degelijk een rol spelen binnen de dermatologie. Seyger schetst hierbij een beeld van hoe de dermatologiepraktijk er in de toekomst uit zou kunnen zien: “Als een patiënt met psoriasis binnenkomt bij de dermatologiepoli van de toekomst, meten we allereerst binnen enkele seconden de doorbloeding van de laesies, waarmee we kunnen bepalen of de ziekte actiever is dan we aan de buitenkant zien. Vervolgens bepalen we digitaal, met behulp van kunstmatige intelligentie, de ernst van de psoriasis, waarna we op basis van de eiwitconcentraties die we meten met de pleisters, kunnen bepalen welke behandeling we het beste kunnen inzetten voor die betreffende patiënt. Via zorg op afstand kunnen we deze patiënt verder vervolgen.”