Menselijkheid in de zorg: de spreekkamer als tuin vol mogelijkheden

Redactioneel

Ruth Wouters

13 december 2024

Met ruim 26 jaar ervaring als gynaecoloog heeft Mieke Kerkhof een schat aan verhalen verzameld die haar inspireerden om ook schrijver en theatermaker te worden. Bevlogenheid is haar rode draad, want ook zij ziet de uitdagingen van een snel veranderende zorgwereld. Hoe blijf je als arts geïnspireerd en trouw aan jezelf? Kerkhof vertelt over het belang van kleine gebaren, het zien van de mens achter de patiënt en hoe haar creatieve kant haar werkplezier voedt.

Mieke Kerkhof leert coassistenten dat werkplezier begint met dankbaarheid. “Ik zeg vaak: realiseer je hoe bijzonder het is dat je in een veilige omgeving bent opgegroeid en hebt kunnen studeren. Dat geldt niet voor iedereen.” Voor haar is zegeningen tellen een dagelijkse oefening, bijvoorbeeld die bijzondere ontmoeting met een patiënt.

Volgens Kerkhof draait de helft van het vak om medemenselijkheid, vooral in moeilijke situaties. “Na een bevalling met een tragisch verlies kun je technische vragen stellen zoals: Ben je alweer ongesteld? Wat wil je met anticonceptie?’ Maar minstens zo belangrijk is het om te vragen: ‘Hoe gaat het nu met je? Wat heb je met de as van je kindje gedaan?’ Zulke gesprekken raken de kern van wat zorgverlening is: niet alleen behandelen, maar er écht voor iemand zijn. En het mooie is,” voegt ze toe, “het levert je als arts ook heel veel op.”

“Als je mensen oprecht laat uitpraten en niet alleen achter je computer zit, ontstaat er zoveel moois”

Gynaecoloog Mieke Kerkhof