DOQ

Nieuwe hoogleraar Bruintjes wil oorzaak ziekte van Ménière achterhalen

Bijna 160 jaar nadat de ziekte van Ménière werd ontdekt, hebben medisch specialisten nog niet kunnen achterhalen wat de precieze oorzaak is. Prof. dr. Tjasse Bruintjes wil daar graag verandering in brengen. Hij is per 1 augustus benoemd tot bijzonder hoogleraar KNO, in het bijzonder de ziekte van Ménière. De leerstoel is ingesteld door de Stichting Het Heinsius-Houbolt Fonds.

Patiënten met de ziekte van Ménière ervaren aanvallen van draaiduizelingen, oorsuizen en slechthorendheid. Duizeligheidsklachten kregen in het verleden slechts beperkte aandacht in de medische wereld, omdat er weinig tegen te doen was. In de afgelopen twintig  jaar is daar verandering in gekomen. “We kunnen duizeligheidsklachten steeds beter behandelen”, vertelt Bruintjes, die naast zijn aanstelling in Leiden ook bij het Gelre ziekenhuis in Apeldoorn werkt. 

(bron foto pixabay)

Fundamenteel onderzoek

De nieuwe hoogleraar gaat zich in de komende jaren in het LUMC bezighouden met een onderzoeksprogramma op het gebied van vestibulaire aandoeningen, zoals de ziekte van Ménière en Benigne paroxismale positieduizeligheid (BPPD). Het doel hiervan is om de diagnostiek te verbeteren, de huidige behandelingen te optimaliseren en nieuwe behandelopties te ontwikkelen. Bruintjes wil naast zijn onderzoek ook bijdragen aan meer aandacht voor duizeligheid in het medisch onderwijs, onder andere door les te geven aan studenten Geneeskunde.

Zorgpad duizeligheid

Sinds 1997 werkt Bruintjes in het Gelre Ziekenhuis aan een speciaal zorgpad voor patiënten met duizeligheidsklachten. “Duizeligheid had toen nog niet zoveel aandacht in de medische wereld. Voor veel artsen was het ook redelijk frustrerend, omdat het vaak moeilijk is voor patiënten om hun klachten uit te leggen. Diagnoses waren daardoor lastig te stellen”, legt hij uit.

Door het Apeldoornse zorgpad is daar inmiddels verandering in gekomen. Tegenwoordig worden er jaarlijks ongeveer 1200 mensen gezien met duizeligheidsklachten. Bij bijna negen van de tien patiënten kan de oorzaak worden vastgesteld. “Ook kunnen we steeds meer aan de klachten doen. Mensen met bijvoorbeeld BPPD kunnen we nu altijd helpen. Ongeveer negentig procent van de patiëntklachten kan verholpen worden met fysiotherapie, de rest door middel van een operatie.” 

Het succes van het zorgpad komt niet uit de lucht vallen. “Door zowel KNO-artsen als neurologen bij het traject te betrekken, heeft er een kruisbestuiving van kennis plaatsgevonden. We hebben daardoor een heel effectief zorgpad kunnen opzetten. Het is mooi om te zien dat er zulke grote stappen zijn gezet”, vindt Bruintjes. 

Verbinding

Het Apeldoornse zorgpad is inmiddels geïmplementeerd in verschillende Nederlandse ziekenhuizen. “We werken continu aan verbeteringen. In nauwe samenwerking met diverse andere universiteiten en ziekenhuizen, onder andere in Maastricht en Antwerpen.” Met zijn hoogleraarschap hoopt Bruintjes vooral het topklinisch onderzoek in het LUMC te verbinden met de klinische praktijk. “Zodat we de zorg voor patiënten nog beter kunnen maken.”

Bron: LUMC
Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Integrale geneeskunde in Nederland: tijd voor de volgende stap

Het spreekuur Integrative Medicine van Ines von Rosenstiel is erg populair en ook in andere ziekenhuizen groeit de belangstelling voor een dergelijk spreekuur. Hoe zorgen we ervoor dat IM een structureel onderdeel wordt van de reguliere zorg in Nederland?

Mindfulness in de zorg: allesbehalve zweverig

“Zorg goed voor jezelf. Er is er maar één van.” Dat zei een patiënt ooit tegen longarts Miep van der Drift. Ze weet als geen ander: mindfulness is niet alleen voor patiënten, maar ook voor zorgverleners. Ze geeft tips voor kleine veranderingen met een grote impact.

Medicatie vaak te lang voortgezet na ontslag uit ziekenhuis

Veel patiënten gebruiken in ziekenhuizen voorgeschreven opiaten, benzodiazepines en antipsychotica nog langdurig na ontslag, aldus Judith de Ruijter. “We geven artsen de tip om, als ze bij ontslag nieuwe medicatie voorschrijven, al meteen na te denken over stoppen.”

‘Impliciete sturing kan samen beslissen verstoren’

Het proces van samen beslissen kan worden verstoord door onbewuste aansturing op een bepaalde behandeling, aldus Anneleen Timmer en Suzanne Festen. “Misschien gaan veel behandelaars er onbewust vanuit dat de patiënt alles op alles wil zetten om de ziekte te bestrijden.”

Casus: man met een hartafwijking

Een 52-jarige man met blanco cardiale voorgeschiedenis wordt gescreend voor levertransplantatie. Voorheen geen cardiale klachten of echo cor gehad. Per toeval een afwijking in het hart gezien. Wat is uw diagnose?

‘Verwijs patiënten met onbegrepen mobiliteitsklachten door naar MSK-arts’

MSK-arts William van de Luijtgaarden behandelt in zijn praktijk vooral patiënten met pijn of functiestoornissen van het bewegingsapparaat. Hij pleit voor meer bekendheid van MSK-geneeskunde onder collega-artsen: “Wij kunnen het probleem bij de kern aanpakken.”

Discriminatie: blinde vlek in de zorg

Zorgbestuurders hebben vaak geen zicht op discriminatie binnen hun organisatie, ontdekte Ewoud Butter. “Ze hebben geen idee van de omvang ervan, incidenten of ervaringen worden niet bijgehouden, het is geen terugkerend onderwerp tijdens de bestuurlijke overleggen.”

‘Wild Westen dreigt op markt voor middelen tegen veroudering’

Bigtechmiljardairs investeren fors in middelen tegen veroudering, maar klinisch geriater Marcel Olde Rikkert waarschuwt voor de risico’s. Verscheidene stoffen beloven langer gezond leven, maar de langetermijneffecten zijn onbekend. “We dreigen we kopje onder te gaan door de hype.”

Casus: oudere dame met een groeiende moedervlek

Een 74-jarige dame wil een groeiende moedervlek op het been laten controleren. Sinds twee jaar jeukt de moedervlek en wordt groter. Ze heeft een blanco voorgeschiedenis, daarnaast komen er ook in haar familie geen melanomen voor. Wat is uw diagnose?

‘Je moet soms echt vechten voor je patiënten’

Huisarts Marike Ooms werkt in verschillende asielzoekerscentra. Daar biedt ze zorg aan mensen die niet alleen kampen met medische problemen, maar ook met de onzekerheid van een onduidelijke toekomst en de last van hun verleden. "Als je iedereen open benadert, blijken de vragen en klachten vaak niet zoveel te verschillen van patiënten in een reguliere praktijk.”