Als bij een kind met buikgriep uitdroging dreigt, kan het in het ziekenhuis ondansetron toegediend krijgen. Het is veel efficiënter als dit in de huisartspraktijk kan gebeuren, concludeert promovenda Anouk Weghorst uit onderzoek. Bovendien levert het een substantiële kostenbesparing op.
Buikgriep treft elk kind onder de vijf jaar wel eens, stelt Weghorst, en de cijfers geven haar gelijk. De incidentie van buikgriep bij kinderen onder de vijf jaar bedraagt 609 per duizend. “Een gevolg van buikgriep is braken en om te voorkomen dat dit tot uitdroging van het kind leidt, adviseert de huisarts ORS”, vertelt ze. “Maar dat heeft vaak niet het gewenste effect, omdat met het braken ook de ORS weer naar buiten komt. Verder kan de huisarts niet zoveel doen, dus als dan toch uitdroging op de loer ligt, belandt het kind in het ziekenhuis of op de spoedeisende hulp, waar ondansetron wordt toegediend. Dat laat het kind vier uur stoppen met braken, waarmee tijd ontstaat om de vochtbalans te herstellen.”
Promovenda Anouk Weghorst
Kinderen 0 – 5 jaar
Weghorst besloot als onderdeel van haar promotieonderzoek aan de afdeling huisarts- en ouderengeneeskunde van het UMC Groningen de mogelijkheid te onderzoeken voor toediening van ondansetron in de huisartspraktijk aan kinderen met buikgriep. “Omdat dit bij kinderen ouder dan vijf jaar veel minder voorkomt en het risico op uitdroging kleiner is, beperkte ik mijn onderzoek tot kinderen van nul tot en met vijf jaar”, vertelt ze. “In dit onderzoek is gekozen voor één gift ondansetron door de huisarts. We hebben het beperkt tot kinderen met een ho
