Ondansetron via de huisarts voor kind met buikgriep is veel efficiënter

Als bij een kind met buikgriep uitdroging dreigt, kan het in het ziekenhuis ondansetron toegediend krijgen. Het is veel efficiënter als dit in de huisartspraktijk kan gebeuren, concludeert promovenda Anouk Weghorst uit onderzoek. Bovendien levert het een substantiële kostenbesparing op.

Buikgriep treft elk kind onder de vijf jaar wel eens, stelt Weghorst, en de cijfers geven haar gelijk. De incidentie van buikgriep bij kinderen onder de vijf jaar bedraagt 609 per duizend. “Een gevolg van buikgriep is braken en om te voorkomen dat dit tot uitdroging van het kind leidt, adviseert de huisarts ORS”, vertelt ze. “Maar dat heeft vaak niet het gewenste effect, omdat met het braken ook de ORS weer naar buiten komt. Verder kan de huisarts niet zoveel doen, dus als dan toch uitdroging op de loer ligt, belandt het kind in het ziekenhuis of op de spoedeisende hulp, waar ondansetron wordt toegediend. Dat laat het kind vier uur stoppen met braken, waarmee tijd ontstaat om de vochtbalans te herstellen.”

Kinderen 0 – 5 jaar

Weghorst besloot als onderdeel van haar promotieonderzoek aan de afdeling huisarts- en ouderengeneeskunde van het UMC Groningen de mogelijkheid te onderzoeken voor toediening van ondansetron in de huisartspraktijk aan kinderen met buikgriep. “Omdat dit bij kinderen ouder dan vijf jaar veel minder voorkomt en het risico op uitdroging kleiner is, beperkte ik mijn onderzoek tot kinderen van nul tot en met vijf jaar”, vertelt ze. “In dit onderzoek is gekozen voor één gift ondansetron door de huisarts. We hebben het beperkt tot kinderen met een hoog risico op uitdroging. Ze moesten de afgelopen 24 uur vier keer gebraakt hebben en ook nog een keer in de afgelopen vier uur.”

“Het is zaak dat de medicatie onder toezicht van de huisarts wordt toegediend en er goede voorlichting wordt verstrekt aan de ouders”

Begeleiding huisarts

Goede begeleiding door de huisarts is daarbij essentieel, stelt Weghorst. “Het blijft een geneesmiddel tenslotte”, zegt ze, “dus het is zaak dat de medicatie onder toezicht van de huisarts wordt toegediend en er goede voorlichting wordt verstrekt aan de ouders, zodat zij bedacht zijn op eventuele bijwerkingen. Hierbij gaat het om lichte bijwerkingen zoals roodheid, maar ook plotseling optredende sufheid. Is daarvan sprake, of knapt het kind niet op, dan moeten de ouders met het kind terug naar de huisarts. In het onderzoek hebben we overigens geen verschil in bijwerkingen geconstateerd tussen de onderzoeksgroep en de controlegroep.”

“Ouders gingen minder vaak terug naar de huisarts of huisartsenpost, konden sneller terugkeren naar hun werk en waren statistisch significant tevredener over de geleverde zorg”

Sneller herstel, lagere kosten

Het onderzoek leidde tot een gunstig resultaat, want de kinderen in de onderzoeksgroep knapten significant sneller op dan die in de controlegroep. Maar dat is niet het enige, want Weghorst verrichtte ook kosteneffectiviteitsonderzoek. Ze vertelt: “Hierbij hebben we gekeken naar de directe zorgkosten, maar ook naar de kosten die ouders maakten door absentie van het werk. We hebben hiertoe de ouders gedurende een week een dagboek laten bijhouden over ziektebeeld en zorggebruik, bezoek aan huisarts en huisartsenpost en werkverzuim. De conclusies luidden dat de ouders minder vaak teruggingen naar de huisarts of huisartsenpost, sneller konden terugkeren naar hun werk en statistisch significant tevredener waren over de geleverde zorg. De totale kosten in de controlegroep bedroegen 709 euro per kind en in de onderzoeksgroep 486 euro, een verschil van liefst 31 procent dus.”

“De NHG neemt de resultaten van mijn onderzoek graag mee”

NHG-standaard

Ondansetron voorschrijven in de huisartspraktijk staat nu nog niet beschreven in de NHG-standaard, maar de NHG heeft intussen al contact gezocht met Weghorst. “Het NHG werkt aan herziening van haar richtlijnen”, vertelt ze. “In dat kader had het NHG al op de agenda staan dat onderzoek moest worden verricht naar de mogelijkheid van voorschrijving van ondansetron in de huisartspraktijk. De resultaten van mijn onderzoek wilden ze dus graag meenemen.”

Lees meer over: