DOQ

Over bias, gezondheids­verschillen en racisme in de gezond­heidszorg

Nog steeds is ‘de witte man’ de standaardreferentie in de gezondheidszorg. Wat betekent dat voor de kwaliteit van zorg voor alle andere bevolkingsgroepen? Alana Helberg-Proctor, universitair docent en onderzoeker aan de afdeling Medische Antropologie van de Universiteit van Amsterdam (UvA), licht bias, gezondheidsverschillen en racisme in de gezondheidszorg toe.

Voorbeelden genoeg. Zoals dat van de saturatiemeter die zorgverleners gebruiken om het zuurstofgehalte in het bloed van de patiënt te bepalen. Alana Helberg-Proctor: “Het algoritme dat daarin zit, is gebaseerd op mensen met een lichte huidskleur. Mensen met een donkere huidskleur lopen daardoor een drie keer zo hoog risico dat er bij hen een lagere zuurstofwaarde gemist wordt. Dat is een op de tien patiënten. Tijdens COVID speelde dit ook. De saturatiemeting vormde toen onderdeel van de triage om de urgentie van patiënten te bepalen. Dan kon het dus gebeuren dat bij patiënten met een donkerder huidskleur de mate van urgentie niet goed werd ingeschat.”

“Het idee speelt dat vrouwen uit sub-Sahara Afrika beter kunnen omgaan met pijn”

Universitair docent en onderzoeker Alana Helberg-Proctor

Obstetrisch racisme

Er zijn meer voorbeelden. Zo is de laatste tijd het fenomeen woestijnpijn in het nieuws. Dat fenomeen beschrijft pijnuitingen van vooral patiënten met een islamitische achtergrond die door Westerse zorgverleners als aanstellerig beleefd kunnen worden. Met het risico dat daarmee pijnklachten miskend worde

 

Aanmelden

Meld u gratis aan om toegang te krijgen tot DOQ,
waar zorgprofessionals kennis en visie delen.

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

‘Bevolkings­onderzoek sluit onvoldoende aan bij mensen met verstande­lijke beperking’

Mensen met een verstandelijke beperking nemen veel minder vaak deel aan bevolkingsonderzoeken naar kanker dan de algemene bevolking, vertelt Amina Banda. Ook krijgen zij minder vaak vervolgonderzoek. “Deze groep kan allerlei barrières voor deelname ervaren.”

Vertragen, verdragen en verbinden in moeilijke gesprekken

In de palliatieve zorg spelen niet alleen emoties bij de patiënt een rol, maar ook bij de zorgverlener. Machteld Muller legt uit hoe zelfinzicht helpt bij verbinding met je patiënt. “Herkennen van je eigen ‘rode knoppen’ helpt om uit vervelende dynamieken te blijven.”

Hoe je medische misinformatie als zorgverlener kunt aanpakken

Waarom geloven mensen dat zonnebrandcrème gevaarlijk is, of wantrouwen ze bewezen interventies zoals vaccins? Tom van Bommel vertelt over de mechanismen achter zulke overtuigingen. “Technieken waarmee misinformatie zich verspreidt, kunnen óók ten goede worden ingezet.”

Casus: patiënte met dyspnoe naar de EHH

Een oudere obese vrouw presenteert zich op de Eerste Hart Hulp vanwege dyspnoe. Die begon twee weken geleden en was aanvankelijk inspanningsgebonden, nu ook bij platliggen. Ze plast nog maar kleine beetjes sinds drie dagen. Wat is uw diagnose?

Casus: patiënt met progressieve inspanningsdyspneu

Een patiënt presenteert zich met progressieve inspanningsdyspneu. Voorheen was hij in staat om zonder klachten te tennissen, nu ervaart hij kortademigheid bij stevig doorwandelen. Er is geen sprake van hoesten, sputumproductie of koorts. Wat is uw diagnose?

Uitgebreid bloedonderzoek met één simpele vingerprik

Capillaire bloedafname via een vingerprik blijkt bij meer dan 30 standaardbepalingen een goed alternatief voor venapunctie, concludeerde Martijn Doeleman. “Patiënten kunnen zelf de vingerprik doen. Gewoon thuis, wanneer het hen uitkomt.”

Cultuur­sensitieve zorg in de praktijk: lessen van Mammarosa

Taal- en cultuurverschillen kunnen de communicatie met zorgverleners flink bemoeilijken. Stichting Mammarosa biedt hierin uitkomst. Samia Kasmi vertelt hoe belangrijk cultuursensitieve communicatie is, en hoe artsen hierin het verschil kunnen maken.

‘Er is een trend naar meer visuele informatie’

“Voor patiënten blijkt de juiste toedieningsroute van een geneesmiddel niet altijd vanzelfsprekend te zijn”, vertellen Yara Mangindaan en Nike Everaarts-de Gruyter. Zij hielpen medicijnpictogrammen te ontwikkelen die ondersteunen bij goed gebruik van geneesmiddelen.

Werkbereidheid bij een crisis niet vanzelf­sprekend

Ziekenhuizen kunnen tijdens een crisis niet blind vertrouwen op hun personeel, concluderen Dennis Barten en Lindsy Engels. Werkbereidheid hangt sterk af van verschillende factoren. “Het is belangrijk om te ontdekken wat nodig is om voor te bereiden op crisissituaties.”

Casus: man met dysfonie­klachten

Een 42-jarige man komt op uw spreekuur met dysfonieklachten, twee maanden geleden ontstaan in een periode van veel hoesten. Aan het einde van de dag worden de klachten erger en het is lastig om een lang gesprek te voeren. Wat is uw diagnose?


Lees ook: Aanmelden

Naar dit artikel »

Lees ook: Inloggen

Naar dit artikel »