DOQ

Overlijdenskans na een herseninfarct op jonge leeftijd gedaald

De kans op overlijden na een herseninfarct op jonge leeftijd is van 1998 tot 2010 duidelijk gedaald, schrijven onderzoekers van het Radboudumc in het medisch tijdschrift JAMA. Tegelijkertijd toont het onderzoek de noodzaak aan om de behandeling van hersenbloedingen verder te verbeteren.

Elk jaar krijgen ongeveer 1500 jonge mensen tussen de 18 en 50 jaar in Nederland een beroerte (een herseninfarct of een hersenbloeding). Het zijn mensen die net aan een studie beginnen, een carrière aan het opbouwen zijn, een druk gezinsleven hebben, midden in het leven staan. En dan ineens worden ze overvallen door een beroerte. Ze kunnen eraan overlijden, maar ze kunnen het ook overleven, al dan niet (ernstig) geïnvalideerd.

Een beroerte overleefd, en wat dan?

Hoe vergaat het deze jonge mensen die een beroerte overleven? Daar is maar weinig onderzoek naar gedaan. Bovendien blijft het weinige onderzoek dat er is, de patiënten meestal niet lang volgen. Dat is nu wel gebeurd in het onderzoek van neurologen van het Radboudumc dat JAMA nu publiceert. Het gaat om een onderzoek bij meer dan 15.000 patiënten die op jonge leeftijd een beroerte kregen in de periode 1998 – 2010 en hoe het hen verging in de (vele) jaren daarna.

Hogere sterftekans

Frank-Erik de Leeuw, neuroloog in het Radboudumc en onderzoeksleider: “Vijftien jaar na de beroerte was zeventien procent van de mensen overleden. Bij mannen ligt dat percentage wat hoger, bij vrouwen wat lager. Vergelijk je de kans op overlijden in deze groep met de gezonde Nederlandse bevolking, dan zie je dat ze een aanmerkelijk hoger risico lopen. Patiënten met een herseninfarct hebben een vijf keer hogere overlijdenskans. Bij patiënten met een hersenbloeding is de kans op overlijden zelfs meer dan acht keer zo groot.”

Verbetering, maar niet op alle fronten

Ook werden de sterftecijfers van 1998 vergeleken met die van 2010. Zaten daar duidelijke verschillen in? De Leeuw: “Zeker. De kans om binnen enkele dagen na de beroerte te overlijden is in die periode aanmerkelijk gedaald. Ook in de jaren daarna daalt de overlijdenskans behoorlijk, maar dat geldt eigenlijk alleen maar voor de patiënten met een herseninfarct. Die verbetering is waarschijnlijk te danken aan een verbeterde zorg en meer mogelijkheden om het stolsel snel te verwijderen. Bij patiënten met een hersenbloeding zien we dat de sterftekans tussen 1998 en 2010 onverminderd hoog is gebleven.”

Opmerkelijke doodsoorzaak

Uit het onderzoek kwam nog een andere opmerkelijke bevinding. De meeste patiënten die vaak jaren na hun beroerte overlijden, gaan meestal niet dood aan hart- en vaatziekten maar aan een vorm van kanker. De Leeuw: “We weten niet waarom patiënten met een beroerte op jonge leeftijd zo vaak aan een kwaadaardige ziekte overlijden, maar we gaan nu wel uitzoeken of deze patiënten hiervoor systematisch moeten worden onderzocht en gevolgd.”

Bron: Radboudumc
Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Casus: patiënte met dyspnoe en oedeem in het gelaat

Een 66-jarige vrouw presenteert zich met sinds drie weken progressief verminderde inspanningstolerantie en met name ’s ochtends een zwelling van het gelaat. Overdag verbeteren de klachten deels. Wat is uw diagnose?

Wat je verwacht, voel je: wat zorgverleners kunnen leren van placebo-effecten

Wat patiënten verwachten, beïnvloedt direct hoe zij pijn of bijwerkingen ervaren. Henriët van Middendorp legt uit hoe placebo- en nocebo-effecten werken, en hoe zorgverleners deze bewust en ethisch kunnen inzetten in de praktijk.

Trots op goed werkend meld­systeem voor bijwerk­ingen

Agnes Kant wijst op het belang van meer onderzoek naar bijwerkingen en roept zorgverleners op te blijven melden bij het Bijwerkingenmeldsysteem. “Van 70% van de geneesmiddelen is nog onduidelijk of deze veilig tijdens de zwangerschap gebruikt kunnen worden.”

Wandelend naar een betere gezondheid

Matthijs van der Poel combineert als huisarts en sportliefhebber zorg en beweging. Met stichting Looprecept wandelt hij wekelijks met patiënten – goed voor lijf, hoofd én verbinding. “Het is heel laagdrempelig en dat verklaart denk ik ook het succes.”

De patiënt doet lastig, en dan?

Patiënten met een persoonlijkheidsstoornis kunnen soms veel losmaken, zowel in het behandeltraject als bij de arts. Thom van den Heuvel geeft handvatten voor het omgaan met deze patiëntengroep. “Het contact vraagt meer tijd en legt tegelijk emotionele druk op de arts."

Vind meertalige zorgverleners via ikspreekmeerdan.nl

Als anios in een huisartsenpraktijk in Amsterdam merkte Daan Frehe dat taal voor veel patiënten een barrière vormt voor het krijgen van goede zorg. “Via ikspreekmeerdan.nl kan nu een zorgverlener met een gedeelde taal en cultuur gevonden worden. Dat is enorm waardevol.”

Casus: man met een veranderde vlek op het been

Een 72-jarige man presenteert zich op uw spreekuur met een veranderde plek op het bovenbeen rechts. De vlek is gegroeid en van kleur veranderd. De patiënt heeft een licht huidtype en een voorgeschiedenis van basaalcelcarcinoom. Wat is uw diagnose?

Maak van wachttijd in de ggz hersteltijd: vijf praktische adviezen

Sanne Booij en Christien Slofstra willen af van de stille wachttijd in de ggz. Met hulp van de huisarts kan het herstel al beginnen, nog vóór de intake. “Deze periode hoeft geen verloren tijd te zijn.”

Beteugelen geneesmiddel­prijzen noodzakelijk voor betaalbare zorg

Wilbert Bannenberg strijdt met Stichting Farma ter Verantwoording tegen excessieve geneesmiddelprijzen. Zijn missie: winsten beteugelen om zorg toegankelijk te houden. “Geneesmiddelprijzen moeten beteugeld gaan worden, anders wordt de zorg onbetaalbaar.”

Casus: vrouw met veranderd defecatiepatroon

Een vrouw wordt naar de polikliniek gestuurd in verband met een veranderd defecatiepatroon. Ze heeft wat frequenter dan gebruikelijk ontlasting. Er zijn wat vage buikklachten in de zin van rommelingen en krampen. Ze gebruikt geen medicatie. Wat is uw diagnose?