DOQ

‘Praten over medische fouten begint met je kwetsbaar opstellen’

Praten over missers, ‘near mistakes’ en medische fouten. We weten dat het belangrijk is, het daadwerkelijk doen is een tweede. Shirin Bemelmans-Lalezari is cardiothoracaal chirurg en coach. In de jaarlijkse Adrienne Cullen-lezing met als thema openheid en kwetsbaarheid deelde zij waardevolle tips voor (jonge) dokters én supervisoren.

Je kwetsbaar opstellen betekent delen wat je voelt, praten over wat je lastig vindt of over de impact van een gebeurtenis. “Maar dat is niet makkelijk, want je stelt je daarmee direct óók kwetsbaar op voor het oordeel van de ander”, schetst Shirin Bemelmans-Lalezari. “Voor een patiënt kan het kwetsbaar zijn om zich uit te kleden voor een arts die je nog nooit gezien hebt. Maar ook om te praten over een diagnose, behandeling of fout. Van artsen vraagt het dan ook om oor en oog te hebben voor de beleving van de patiënt. Mijn tip? Vraag eens wat iemand verwacht van het gesprek. Of aan het eind of je patiënt nog zaken heeft gemist. Dat contact kan een wereld van verschil maken.”

“Gebruik de techniek luisteren – samenvatten – doorvragen”

Cardiothoracaal chirurg en coach Shirin Bemelmans-Lalezari

Compassie tonen

Zeker omdat vertrouwen in de behandelrelatie begint met zorgvuldige communicatie. Dat gaat in de eerste plaats over luisteren. “Wil je het verhaal van de patiënt goed horen, gebruik dan de techniek luisteren – samenvatten – doorvragen”, adviseert Bemelmans-Lalezari. “Ook wanneer het gesprek niet over de ziekte of behandeling gaat, maar over een complicatie of fout.” Een andere voorwaarde is om de mens achter de patiënt te zien. “Om je gevoel te laten blijken, hoef je echt niet mee te huilen. Maar ken wel het verschil tussen medelijden (‘het spijt me voor u’), sympathie (‘ik vind het heel erg voor u’), empathie (‘ik leef met u mee’) en compassie. Bij dat laatste vestig je de aandacht op wat iemand hier en nu voelt en nodig heeft en kijk je wat je kunt doen om de pijn te verlichten.”

Helpende gedachten

In het tweede deel van haar lezing richt Bemelmans-Lalezari zich op de samenwerking tussen opleiders en jonge dokters. “Praten over missers en medische fouten vraagt om een veilige omgeving. Gelijkwaardigheid is hiervoor een belangrijke voorwaarde. Praat niet alleen over medisch-inhoudelijke zaken, maar ga ook in op de gevoelens die bij de ander spelen. Verder kun je zeggen dat dokters over het algemeen perfectionistisch zijn. Jonge dokters hebben hier ook last van. Bij een (bijna)fout krijgen niet-helpende gedachten dan ook snel de overhand: ik kan er maar beter mee stoppen, ik ben niet goed genoeg. Een opleider kan ruimte geven aan deze gedachten, maar vervolgens ook helpende gedachten bespreken. Bijvoorbeeld: op welk deel van je gevoelens en gedachten heb je invloed, en wat zou je een volgende keer anders doen? Bespreek het incident daarna ook medisch-inhoudelijk.”

“Openheid over zaken die anders lopen dan verwacht is altijd goed”

Openheid

Ook een voorbeeld uit eigen praktijk kan helpen, vertelt de cardiothoracaal chirurg. “Je laat zien dat je niet onfeilbaar bent en je bent een voorbeeld als je laat zien dat je leert van fouten.” Dat heeft Bemelmans-Lalezarizelf ook ervaren: “Bij een nachtelijke spoedoperatie kon ik kiezen uit twee constructies. Helaas had de patiënt de volgende dag toch nog een operatie nodig. Ik ben naar het bed toegegaan. Ik heb gezegd dat ik het heel erg vond dat dit gebeurd was en uitgelegd dat ik misschien beter voor de andere constructie had kunnen kiezen. Dat ik die stap zette, was voor de patiënt voldoende. Dat is natuurlijk niet altijd zo. Desondanks is openheid over zaken die anders lopen dan verwacht altijd goed: je functioneert ook als rolmodel voor jonge collega’s. Daar plukken zowel je collega’s als je patiënten de vruchten van.”

Adrienne Cullen overleed in 2018 doordat haar diagnose baarmoederhalskanker twee jaar te laat ontdekt werd, doordat de uitslag van een weefselonderzoek niet terechtkwam bij de gynaecoloog. Pas na jarenlange juridische strijd bereikte ze dat het UMC Utrecht openheid van zaken gaf. Onder de naam Adrienne Cullen-lezing laat het ziekenhuis nu jaarlijks in maart of april patiënten en medici vertellen over medische missers, om ervan te leren en de zorg veiliger te maken.

Referentie: De lezing van Shirin Bemelmans-Lalezari is terug te kijken via: https://www.umcutrecht.nl/nl/adrienne-cullen-lezing

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

‘Wil je het komende jaar zwanger worden?’

De vraag ‘Wil je het komend jaar zwanger worden?’ zou veel vaker gesteld moeten worden door álle hulpverleners, stelt Annemarie Mulders. “Gezond zwanger worden begint bij bewustwording en kennis over het belang van de periode vóór de zwangerschap.”

Casus: vrouw met kleine rode puntjes in de huid

Een vrouw komt met kleine rode puntjes in de huid van vooral de benen. De klachten zijn ontstaan na een keelinfectie, circa 2 weken geleden. Een week geleden heeft zij zich minimaal gestoten en had zij daarna een groot hematoom op het bovenbeen. Wat is uw diagnose?

‘Arbeids­gerichte zorg hoort in de spreekkamer van medisch specia­listen’

Gezonde arbeidsparticipatie is óók een zaak van de medisch specialist, betoogt Annelies Boonen, initiatiefnemer van de poli Werk en Gezondheid. Hier kunnen patiënten terecht met vragen over werk en inkomen. “Vraag je patiënt naar zijn of haar werk!”

Geheugen­problemen herkennen blijkt niet zo eenvoudig

Van maar liefst 42% van hun oudere patiënten hebben artsen en verpleegkundigen niet door dat ze geheugenproblemen hebben, ontdekte Fleur Visser. Ze wil hier een advies over meegeven aan zorgverleners. “Eerste indrukken kunnen je op het verkeerde been zetten.”

Voorkom voorschrijf­cascades: ‘aandoening’ kan bijwerking medicatie zijn

Een niet-herkende bijwerking van medicatie kan als vermeende nieuwe aandoening leiden tot inzet van nieuwe medicatie: een zogeheten voorschrijfcascade. Fatma Karapinar: “Voorschrijfcascades drukken ons met de neus op de feiten: we weten nog weinig over bijwerkingen.”

Casus: 77-jarige vrouw met korstjes op de oorrand

Een 77-jarige vrouw met voorgeschiedenis van plaveiselcelcarcinoom komt op het spreekuur van de doktersassistente omdat ze korstjes op haar oorrand wil laten aanstippen. Ze heeft geen klachten van de afwijking. Wat is uw diagnose?

‘Minder onnodige diagnostiek is goed voor patiënt en maatschappij’

In ziekenhuizen vindt veel onnodige diagnostiek plaats. Eerst goed luisteren en nadenken en dan pas diagnostiek aanvragen, loont voor zowel patiënt als de maatschappij, betoogt Fabienne Ropers. “Enige risicoacceptatie is noodzakelijk voor proportionele diagnostiek.”

Zorgsysteem staat vaak initiatieven voor multimorbiditeit in de weg

Multimorbiditeit leidt tot versplintering van zorg. Toine Remers onderzocht enkele veelbelovende initiatieven voor het stroomlijnen van de zorg bij multimorbiditeit. “Een initiatief begint vaak vanuit overtuiging van een arts, maar ‘het systeem’ werkt vaak tegen.”

De lessen van de langst­vliegende MMT-arts van Nederland

MMT-arts Nico Hoogerwerf vertelt over zijn ervaringen als medisch specialistische zorgverlener per helikopter. “Wij dóen vooral, we voeren handelingen uit. Wij voelen niet de machteloosheid die politiemensen wel kunnen voelen.”

Casus: patiënt met zwelling in de mond

Een patiënte komt op het spreekuur met sinds 2 maanden een zwelling in de mond aan de linkerzijde. Het was destijds 1-2cm, welke spontaan ontlastte met dik taai slijm. Sindsdien komt het in wisselende grootte regelmatig terug. Wat is uw diagnose?


0
Laat een reactie achterx