DOQ

PREPARE-studie kanker­operaties: better in, better out?

Onderzoekers van onder meer het Erasmus MC gaan uitzoeken of verbetering van de leefstijl voorafgaand aan een operatie kan helpen om deze beter te doorstaan. De focus ligt hierbij op patiënten met lever-, galweg- en hoofd-halskanker. Revalidatiearts Jetty van Meeteren en bewegingswetenschapper Nienke ter Hoeve lichten de PREPARE-studie graag toe.

Prehabilitatie is een hot onderwerp in het laatste decennium. Voor darm- en borstkankeroperaties is prehabilitatie uit verschillende onderzoeken al effectief gebleken in het reduceren van complicaties, ligduur en heroperaties, vertelt Nienke ter Hoeve. “Het idee hierbij is ‘better in, better out’” vult Jetty van Meeteren aan. “Wij willen nu gaan uitzoeken of bij patiënten die worden geopereerd vanwege lever-, galweg-, en hoofd-halskanker het verbeteren van de lichamelijke en mentale fitheid vóór de operatie betere uitkomsten geeft.”  

(Foto: Esther Morren)

“We evalueren of een pakket van interventies, gericht op verbetering van de fitheid kort voor de operatie, praktisch haalbaar is”

Bewegingswetenschapper Nienke ter Hoeve

Vervolgstudie

De PREPARE-studie vormt een prelude op de eigenlijke studie die – hopelijk – gaat komen, vertelt Ter Hoeve, werkzaam bij Capri Hartrevalidatie in het Erasmus MC, universitair docent en een van de coördinatoren van deze studie. “PREPARE is een pilotstudie waarin we bij ongeveer zestig deelnemers willen evalueren of een pakket van interventies, gericht op verbetering van de fysieke en mentale fitheid kort voor de operatie, praktisch haalbaar is. Daarnaast kijken we of deze studie aanwijzingen geeft voor een gunstig effect van prehabilitatie bij de genoemde kankeroperaties. Staan deze seinen op groen, dan gaan we verder met een grotere vervolgstudie. We willen bewijs gaan verzamelen of het prehabilitatieprogramma de preoperatieve situatie verbetert. Daarnaast kijken we naar complicaties na de operatie, ligduur in het ziekenhuis en benodigde heroperaties. Dit doen we al in de pilotstudie, waarin we de vergelijking maken met historische data van patiënten die ook deze operaties ondergingen, maar dan zonder prehabilitatieprogramma. Daarbij kijken we of zaken als fysieke fitheid, spierkracht, de kwaliteit van leven en scores voor angst en depressie vooruit zijn gegaan.”

(Foto: Esther Morren)

“De kracht van ons prehabilitatieprogramma ligt in de diversiteit aan zorgverleners die erbij betrokken zijn”

Revalidatiearts Jetty van Meeteren

Interventie

Bij patiënten met lever- of galwegkanker en hoofd-halskanker is de leefstijl vaak slecht, zegt Van Meeteren, werkzaam bij Rijndam, een revalidatiecentrum met onder meer een locatie in het Erasmus MC. “Daardoor – en ook door de ziekte zelf – is hun conditie slecht. Ze zijn bijvoorbeeld misselijk door de kanker, hebben overgegeven of hebben slikproblemen en zijn hierdoor ondervoed geraakt. Wellicht hebben ze een tijdje zo doorgetobd totdat uiteindelijk de diagnose is gesteld. Het aangeboden prehabilitatieprogramma wordt afgestemd op wat de patiënt nodig heeft. Na het poliklinische contact in het Erasmus MC komen de patiënten bij Rijndam Revalidatie. Ze worden door een revalidatiearts gezien, een fysiotherapeut en een psycholoog. Capri Hartrevalidatie regelt het contact met een diëtist en zo nodig een stoppen-met-rokenconsulent. De kracht van ons prehabilitatieprogramma ligt in de diversiteit aan zorgverleners die erbij betrokken zijn.” 

“We proberen te zorgen dat patiënten niet te vaak naar het ziekenhuis hoeven komen”

Videoverbinding

Hoe lang duurt prehabilitatie voorafgaand aan de operatie? Ter Hoeve: “We denken aan minimaal drie weken tijdens de wachttijd voor een operatie. We streven naar ongeveer drie contactmomenten per week per patiënt in de eerste week van de prehabilitatieperiode, in de weken daarna een à twee contactmomenten per week. We proberen deze contacten zoveel mogelijk via videoverbinding te laten verlopen, zodat patiënten niet te vaak naar het ziekenhuis hoeven komen.” Van Meeteren: “Een vraag hierbij is nog in hoeverre een weken durend preoperatief leefstijlprogramma haalbaar is bij patiënten met hoofd-halskanker. Zij moeten vaak snel geopereerd worden.”

Inclusie

Wat is nu de stand van zaken? Ter Hoeve: “Op dit moment zijn we bezig met de inclusie van patiënten. In totaal willen we tegen het eind van dit jaar 60 mensen hebben geïncludeerd. Nu zitten we op 27. De meeste mensen die we benaderen zijn enthousiast en willen graag meedoen aan de studie. De patiënten volgen we tot 30 dagen na de operatie. We verwachten de data in het voorjaar van 2025 te hebben. In de periode daarna verwachten we deze te kunnen publiceren.”

Over de PREPARE-studie
De insteek van de PREPARE-studie is multidisciplinair. De volgende afdelingen werken mee: HPB- & Transplantatiechirurgie, KNO en Revalidatiegeneeskunde van het Erasmus MC Kanker Instituut, Rijndam en Capri Hartrevalidatie. De studie wordt uitgevoerd door arts-onderzoeker chirurgie Lysanne Beuk, onderzoeker Nienke ter Hoeve vanuit revalidatiegeneeskunde, Aniel Sewnaik, KNO-arts en hoofd-halschirurg, revalidatiearts Jetty van Meeteren en Roeland de Wilde, hepato-pancreato-biliair- en transplantatiechirurg en tevens hoofdonderzoeker van de studie.

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Integrale geneeskunde in Nederland: tijd voor de volgende stap

Het spreekuur Integrative Medicine van Ines von Rosenstiel is erg populair en ook in andere ziekenhuizen groeit de belangstelling voor een dergelijk spreekuur. Hoe zorgen we ervoor dat IM een structureel onderdeel wordt van de reguliere zorg in Nederland?

Mindfulness in de zorg: allesbehalve zweverig

“Zorg goed voor jezelf. Er is er maar één van.” Dat zei een patiënt ooit tegen longarts Miep van der Drift. Ze weet als geen ander: mindfulness is niet alleen voor patiënten, maar ook voor zorgverleners. Ze geeft tips voor kleine veranderingen met een grote impact.

Medicatie vaak te lang voortgezet na ontslag uit ziekenhuis

Veel patiënten gebruiken in ziekenhuizen voorgeschreven opiaten, benzodiazepines en antipsychotica nog langdurig na ontslag, aldus Judith de Ruijter. “We geven artsen de tip om, als ze bij ontslag nieuwe medicatie voorschrijven, al meteen na te denken over stoppen.”

‘Impliciete sturing kan samen beslissen verstoren’

Het proces van samen beslissen kan worden verstoord door onbewuste aansturing op een bepaalde behandeling, aldus Anneleen Timmer en Suzanne Festen. “Misschien gaan veel behandelaars er onbewust vanuit dat de patiënt alles op alles wil zetten om de ziekte te bestrijden.”

Casus: man met een hartafwijking

Een 52-jarige man met blanco cardiale voorgeschiedenis wordt gescreend voor levertransplantatie. Voorheen geen cardiale klachten of echo cor gehad. Per toeval een afwijking in het hart gezien. Wat is uw diagnose?

‘Verwijs patiënten met onbegrepen mobiliteitsklachten door naar MSK-arts’

MSK-arts William van de Luijtgaarden behandelt in zijn praktijk vooral patiënten met pijn of functiestoornissen van het bewegingsapparaat. Hij pleit voor meer bekendheid van MSK-geneeskunde onder collega-artsen: “Wij kunnen het probleem bij de kern aanpakken.”

Discriminatie: blinde vlek in de zorg

Zorgbestuurders hebben vaak geen zicht op discriminatie binnen hun organisatie, ontdekte Ewoud Butter. “Ze hebben geen idee van de omvang ervan, incidenten of ervaringen worden niet bijgehouden, het is geen terugkerend onderwerp tijdens de bestuurlijke overleggen.”

‘Wild Westen dreigt op markt voor middelen tegen veroudering’

Bigtechmiljardairs investeren fors in middelen tegen veroudering, maar klinisch geriater Marcel Olde Rikkert waarschuwt voor de risico’s. Verscheidene stoffen beloven langer gezond leven, maar de langetermijneffecten zijn onbekend. “We dreigen we kopje onder te gaan door de hype.”

Casus: oudere dame met een groeiende moedervlek

Een 74-jarige dame wil een groeiende moedervlek op het been laten controleren. Sinds twee jaar jeukt de moedervlek en wordt groter. Ze heeft een blanco voorgeschiedenis, daarnaast komen er ook in haar familie geen melanomen voor. Wat is uw diagnose?

‘Je moet soms echt vechten voor je patiënten’

Huisarts Marike Ooms werkt in verschillende asielzoekerscentra. Daar biedt ze zorg aan mensen die niet alleen kampen met medische problemen, maar ook met de onzekerheid van een onduidelijke toekomst en de last van hun verleden. "Als je iedereen open benadert, blijken de vragen en klachten vaak niet zoveel te verschillen van patiënten in een reguliere praktijk.”