DOQ

Prof. dr. Peeters: ‘Inspirerend dat we in deze coronatijd weer vooral arts kunnen zijn’

Corona heeft niet uitsluitend malheur opgeleverd. “Tijdens de eerste golf merkten artsen dat ze weer volop konden doen waar ze goed in zijn”, zegt internist prof. dr. Robin Peeters. “Dat was mogelijk omdat partijen die het zorgproces horen te faciliteren, dat nu werkelijk deden. Ik heb dat als inspirerend ervaren.” 

Zorgverleners moeten in the lead te zijn binnen het zorgproces. Ondersteunende afdelingen faciliteren hen en leiden een arts zo weinig mogelijk af van diens eigenlijke taken. Dit klinkt logisch, maar de praktijk is dikwijls anders. Althans, vóór de coronacrisis. Robin Peeters heeft sindsdien een aantal zaken ten goede zien keren. Zowel in het Erasmus MC, waar hij internist-endocrinoloog is, als elders in het land. Over dat laatste kan hij oordelen als voorzitter van de Nederlandse Internisten Vereniging. 

Internist prof. dr. Robin Peeters

Beeldconsulting 

Peeters: “Opeens stond weer van alles in dienst van het primaire proces. Ict bijvoorbeeld werd ingezet om zorg mogelijk te maken die veel artsen al langer wilden leveren. Beeldconsulting onder meer. En ook in administratieve zin werden zaken vergemakkelijkt. Veel zaken waar we voorheen tegenaan liepen, waren nu wel mogelijk of werden uit de weg geruimd.” 

“Vóor de COVID-19-periode ontstond er meer onvrede over allerlei administratieve handelingen die artsen moesten doen die geenszins leidden tot betere behandeling van de patiënt” 

Oneigenlijke taken 

De hoogleraar Inwendige Geneeskunde, met als speciale aandacht schildklier en schildklierziekten, geeft een concreet voorbeeld. “Vóor de COVID-19-periode was er veel discussie over burn-out onder artsen. Parallel daaraan zag je dat er meer en meer onvrede ontstond over allerlei oneigenlijke taken die artsen moesten doen: administratieve handelingen die geenszins leidden tot een betere behandeling van de patiënt, maar die je uitvoerde omdat systemen nu eenmaal verlangden dat je al die gegevens invulde. Op dit vlak zijn grote stappen gemaakt tijdens de eerste coronagolf. Artsen merkten dat ze zich daardoor weer konden toeleggen op het werk waar ze goed in zijn en dat ze graag doen. Ik heb dat niet alleen zelf ondervonden, maar hoor dit ook van collega-artsen; het is een breed gedragen gevoel.” 

Snel geregeld 

In zijn eigen ziekenhuis zag Peeters bijvoorbeeld dat binnen de kortste keren heel goede patiënteninformatie beschikbaar kwam. “Terwijl we een afdeling voor coronapatiënten aan het optuigen waren, liep een kwaliteitsfunctionaris mee. Die dacht mee over wat nodig was en wat onmiddellijk moest worden opgepakt. Goede communicatievoorziening richting patiënten over deze nieuwe ziekte was een belangrijk thema, concludeerden we. Met één telefoongesprek was het geregeld.” 

“Het wordt in een uitdaging om dit na de pandemie vast te houden. We hebben gezien dat onder druk veel meer mogelijk is dan normaal” 

Uitdaging 

Hoe kan deze mentaliteit, deze ‘verworvenheid van tijdens de eerste coronagolf’, worden gehandhaafd wanneer de pandemie voorbij is? Peeters laat een korte stilte vallen na deze vraag. “Het wordt in elk geval een uitdaging om dit vast te houden”, zegt hij. “We hebben gezien dat onder druk veel meer mogelijk is dan normaal, dat er energie ontstond in de eerste maanden van de crisis. Maar straks is er weer een ander spanningsveld.” 

Onverwachte talenten 

Het was voor Peeters niet alleen inspirerend dat artsen weer vrij baan kregen voor hun zorgtaken, de internist zag ook met plezier hoe jonge artsen initiatief en leiderschap toonden, hoe zij ook onverwachte talenten toonden.

“Uit het niets waren we geconfronteerd met een volstrekt nieuw ziektebeeld. Er was veel onzekerheid over besmettelijkheid en therapieën. En dan zag je bijvoorbeeld opeens jonge artsen en aios naar voren stappen en een nieuwe rol grijpen. Denk onder meer aan het opstellen van behandelprotocollen en het organiseren van onderwijs over dit ziektebeeld.” 

“We moeten tegelijkertijd mensen blijven opleiden met een heel brede basis, internisten bijvoorbeeld, die op vele gebieden actief kunnen zijn. In deze crisis hebben we gezien hoe belangrijk dat is” 

Breed opleiden 

De gezondheidszorg heeft een flexibele schil nodig van collega’s die kunnen worden ingezet in onverwachte situaties. Dat is volgens Peeters een belangrijke les die de coronacrisis ons heeft geleerd. “In de afgelopen jaren hebben we steeds verdergaande specialisatie gezien in de gezondheidszorg. Dat biedt voordelen, maar tegelijkertijd moeten we mensen blijven opleiden met een heel brede basis, internisten bijvoorbeeld, die op vele gebieden actief kunnen zijn. In deze crisis hebben we gezien hoe belangrijk die brede basis is.” 

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Casus: vrouw met hevige diarree en kortademigheid

Een vrouw klaagt over hevige diarree en kortademigheid. Daarnaast voelt zij zich zwak en is zij 10 kg afgevallen in de laatste 3 maanden. Wat is uw diagnose?

Videoconsult vs. fysiek consult: waar zitten de verschillen?

Broer en zus Martijn Stommel en Wyke Stommel onderzochten de verschillen tussen video- en fysieke consulten. Dit kan helpen bij goede implementatie van videoconsulten. “Patiënten moeten soms lang reizen. Dat is belastend, het kost tijd en meestal moet iemand mee.”

Zeven Routes naar een veerkrachtig zorgsysteem

Ons zorgstelsel kan duurzamer en menselijker terwijl ook kwaliteit, toegankelijkheid en betaalbaarheid geborgd zijn, meent Steven de Waal in zijn boek. “De zorginstelling verandert in een platform: minder managers en meer horizontaal management tussen zorgprofessionals.”

Wat als… jouw onderzoek plotseling is geasso­cieerd met de tabaks­industrie?

De farmaceut die het promotieonderzoek van Wytse van den Bosch financierde, werd plotseling overgenomen door een tabaksmultinational. Wat doe je dan als onderzoeker? “Door deze indirecte affiliatie ben je plotseling niet meer welkom op wetenschappelijke congressen.”

Meer rolmodel­len nodig in het medisch onderwijs

“De gezondheidszorg moet een afspiegeling zijn van de samenleving, dat is nu niet zo”, vindt Rashmi Kusurkar, hoogleraar inclusie en motivatie in medisch onderwijs. Er is behoefte aan meer inclusiviteit en diversiteit binnen het medisch onderwijs.

Zo deal je met de onzin van influencers in je spreekkamer

Patiënten vertrouwen influencers soms meer dan hun eigen arts. Jolanda van Boven en Annemie Galimont vertellen over hun ervaringen hiermee in de spreekkamer en hoe hiermee om te gaan. “Wees als arts alert dat je de patiënt goed voorlicht over de mogelijke gevolgen.”

‘Kunst kan de zorg transformeren’

Om de problemen van het overbelaste zorgsysteem het hoofd te bieden, moet kunst een structurele plaats krijgen, pleit Tineke Abma. “We willen duurzame programma’s van bewezen interventies vergoed door de zorgverzekeraar.”

Casus: jongen met gepig­menteerde huid­afwijking

Een tienjarige jongen heeft een opvallende laesie op de rechterbovenarm. Bij navraag blijkt deze laesie al jaren aanwezig. In de familie komen geen melanomen voor. De jongen heeft een blanco voorgeschiedenis. Wat is uw diagnose?

Casus: man met klachten van moeizaam plassen

Een man komt met een doorgemaakte blaasontsteking op uw spreekuur. Plassen gaat al een paar jaar langzaamaan moeilijker en moeilijker. De straal is zwak, nogal eens sproeiend en er wordt bijna altijd wat nagedruppeld. Persen helpt niet echt. Wat is uw diagnose?

Iedere arts moet zich voorbereiden op een leven lang leren

Welzijn is een voorwaarde voor professionele en persoonlijke ontwikkeling. En dat is in de medische sector meer dan ooit een punt van zorg, vindt Marjolein van de Pol. “De nieuwe bewegingen moet je gewoon volgen, in welke fase van je carrière je ook zit.”


0
Laat een reactie achterx