DOQ

Propranolol vermindert trillen bij ziekte van Parkinson

Propranolol vermindert de tremor van patiënten met de ziekte van Parkinson, zowel in rust als tijdens stress. Dat komt door remming van de tremor-gerelateerde activiteit in de motorische cortex, het gebied van het hersencircuit dat het trillen aanstuurt. Dit concludeert neurowetenschapper Anouk van der Heide van het Donders Instituut in Nijmegen. “Neurologen kunnen een proefbehandeling met propranolol overwegen als aanvulling op levodopa als dat medicijn onvoldoende effect heeft op de tremor.”

Stress speelt een belangrijke rol bij de ziekte van Parkinson. Zo kan stress veelvoorkomende symptomen verergeren, waaronder tremor, traagheid, ‘freezing’ en overbeweeglijkheid. “Tremor is veruit het meest gevoelig voor stress”, vertelt Van der Heide. “Opvallend is dat levodopa – het middel van eerste keus bij de ziekte van Parkinson – minder goed werkt tegen tremor in stressvolle situaties, terwijl juist dan het trillen het hevigst is. Dit wijst erop dat het noradrenerge systeem betrokken is bij tremor, maar de onderliggende mechanismen waren nog onduidelijk. Daarin hoopten wij meer inzicht te krijgen.”

“Het medicijn werkt tegen onder andere hypertensie, hartritmestoornissen en essentiële tremor”

Neurowetenschapper Anouk van der Heide

Propranolol

Van der Heide onderzocht of en hoe propranolol de tremor van patiënten met de ziekte van Parkinson beïnvloedt en in hoeverre het effect van propranolol beperkt is tot stressvolle situat

 

Aanmelden

Meld u gratis aan om toegang te krijgen tot DOQ,
waar zorgprofessionals kennis en visie delen.

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Uitgebreid bloedonderzoek met één simpele vingerprik

Capillaire bloedafname via een vingerprik blijkt bij meer dan 30 standaardbepalingen een goed alternatief voor venapunctie, concludeerde Martijn Doeleman. “Patiënten kunnen zelf de vingerprik doen. Gewoon thuis, wanneer het hen uitkomt.”

Cultuur­sensitieve zorg in de praktijk: lessen van Mammarosa

Taal- en cultuurverschillen kunnen de communicatie met zorgverleners flink bemoeilijken. Stichting Mammarosa biedt hierin uitkomst. Samia Kasmi vertelt hoe belangrijk cultuursensitieve communicatie is, en hoe artsen hierin het verschil kunnen maken.

‘Er is een trend naar meer visuele informatie’

“Voor patiënten blijkt de juiste toedieningsroute van een geneesmiddel niet altijd vanzelfsprekend te zijn”, vertellen Yara Mangindaan en Nike Everaarts-de Gruyter. Zij hielpen medicijnpictogrammen te ontwikkelen die ondersteunen bij goed gebruik van geneesmiddelen.

Werkbereidheid bij een crisis niet vanzelf­sprekend

Ziekenhuizen kunnen tijdens een crisis niet blind vertrouwen op hun personeel, concluderen Dennis Barten en Lindsy Engels. Werkbereidheid hangt sterk af van verschillende factoren. “Het is belangrijk om te ontdekken wat nodig is om voor te bereiden op crisissituaties.”

Casus: man met dysfonie­klachten

Een 42-jarige man komt op uw spreekuur met dysfonieklachten, twee maanden geleden ontstaan in een periode van veel hoesten. Aan het einde van de dag worden de klachten erger en het is lastig om een lang gesprek te voeren. Wat is uw diagnose?

Integrale geneeskunde in Nederland: tijd voor de volgende stap

Het spreekuur Integrative Medicine van Ines von Rosenstiel is erg populair en ook in andere ziekenhuizen groeit de belangstelling voor een dergelijk spreekuur. Hoe zorgen we ervoor dat IM een structureel onderdeel wordt van de reguliere zorg in Nederland?

Mindfulness in de zorg: allesbehalve zweverig

“Zorg goed voor jezelf. Er is er maar één van.” Dat zei een patiënt ooit tegen longarts Miep van der Drift. Ze weet als geen ander: mindfulness is niet alleen voor patiënten, maar ook voor zorgverleners. Ze geeft tips voor kleine veranderingen met een grote impact.

Medicatie vaak te lang voortgezet na ontslag uit ziekenhuis

Veel patiënten gebruiken in ziekenhuizen voorgeschreven opiaten, benzodiazepines en antipsychotica nog langdurig na ontslag, aldus Judith de Ruijter. “We geven artsen de tip om, als ze bij ontslag nieuwe medicatie voorschrijven, al meteen na te denken over stoppen.”

‘Impliciete sturing kan samen beslissen verstoren’

Het proces van samen beslissen kan worden verstoord door onbewuste aansturing op een bepaalde behandeling, aldus Anneleen Timmer en Suzanne Festen. “Misschien gaan veel behandelaars er onbewust vanuit dat de patiënt alles op alles wil zetten om de ziekte te bestrijden.”

Casus: man met een hartafwijking

Een 52-jarige man met blanco cardiale voorgeschiedenis wordt gescreend voor levertransplantatie. Voorheen geen cardiale klachten of echo cor gehad. Per toeval een afwijking in het hart gezien. Wat is uw diagnose?


Lees ook: Aanmelden

Naar dit artikel »

Lees ook: Inloggen

Naar dit artikel »