Floortje Scheepers is medisch afdelingshoofd psychiatrie in het UMC Utrecht. Ze vertelt over een patiënt die ze niet snel vergeet. “Geweldig om te zien hoe deze jongen veranderde van een mokkende puber in een enthousiaste prater.” (Bron artikel: UMC Utrecht*)
“Deze 16-jarige jongen had al een aantal psychiaters achter de rug, een lijst met diagnoses en een geschiedenis van therapieën en medicatie. Hij was vastgelopen. Van school gestuurd, thuis moeilijk te handhaven, knetterende ruzies, somber, wilde alleen nog maar gamen. Hij en zijn ouders hadden een afspraak met me: nog een poging om te kijken wat er met hem aan de hand is. Dat doen we vaak, second opinions. Daarbij gaan we na welke onderzoeken er zijn gedaan, wat de resultaten waren, welke conclusies daaruit zijn getrokken en welke behandelingen zijn ingezet. Op basis daarvan bevestigen we soms bevindingen van een eerdere psychiater of we adviseren bijvoorbeeld aanvullend onderzoek.”
Floortje Scheppers, psychiater en medisch afdelingshoofd psychiatrie in het UMCU
(Foto: UMC Utrecht)
Brij
“Voordat deze jongen en zijn ouders bij me kwamen, nam ik de verwijspapieren nog eens door. Hij had al zoveel behandelaars gezien, er speelde zoveel, het was zo’n brij; ik zag door de bomen het bos niet meer. Toen heb ik een tekening gemaakt met de jongen in het midden en alles wat ik over hem wist in bollen er omheen. Zijn diagnoses, een verhuizing, zijn ouders, de school, zijn hobby’s, de medicatie en zijn vrienden kregen allemaal een eigen bol. Daarna probeerde ik wat verbanden aan te leggen met plussen en minnen.”
