DOQ

Radicale chirurgie versus orgaanbehoud bij vroeg stadium rectumkanker

Met kortdurende radiotherapie gevolgd door transanale endoscopische microchirurgie wordt een hoog niveau van orgaanbehoud bereikt. Dat gaat gepaard met een relatief lage morbiditeit en aanwijzingen voor een verbeterde kwaliteit van leven. Dat is gevonden in een gerandomiseerde, open-label studie uit het Verenigd Koninkrijk, die in The Lancet. Gastroenterology & Hepatology verscheen.

Radicale chirurgie met een totale mesorectale excisie is mogelijk niet de optimale eerstelijnsbehandeling voor vroeg stadium rectumkanker. Een orgaanbehoudende strategie met een selectieve totale mesorectale excisie zou de nadelige effecten van deze omvangrijke operatie kunnen verminderen zonder de oncologische uitkomsten nadelig te beïnvloeden.

(Foto: Pixabay)

TREC-studie

De in aanmerking komende deelnemers hadden een rectaal adenocarcinoom stadium ≤ T2 met een diameter van ≤ 30 mm; patiënten met betrokkenheid van de lymfeklieren of metastasen werden uitgesloten. De 55 deelnemende patiënten ondergingen willekeurig ofwel een orgaanbehoudende strategie met kortdurende radiotherapie, wat na 8-10 weken werd gevolgd door transanale endoscopische microchirurgie, ofwel een totale mesorectale excisie.

Als de transanale endoscopische microchirurgische weefselanalyse wees op een toegenomen risico op lokaal recidief, dan werd bij de betreffende patiënt overwogen om vroegtijdig een totale mesorectale excisie uit te voeren. Bij acht (30%) van de 27 patiënten die willekeurig waren toegewezen aan orgaanbehoudende strategie, werd daadwerkelijk overgegaan op een totale mesorectale excisie.

Complicaties bij beide interventies

Ernstige complicaties werden gemeld bij vier (15%) van de 27 patiënten die willekeurig waren toegewezen aan orgaanbehoudende strategie en bij 11 (39%) van de 28 patiënten die waren toegewezen aan totale mesorectale excisie (p = 0,04). Ernstige complicaties die gerelateerd waren aan het orgaanbehoud, waren meestal het gevolg van een rectumbloeding of pijn na de transanale endoscopische microchirurgie (gerapporteerd in drie gevallen).

Een radicale totale mesorectale excisie was gerelateerd aan diverse internistische en chirurgische complicaties, waaronder een lekkende anastomose (twee patiënten), nierschade (twee patiënten), hartstilstand (één patiënt) en longontsteking (twee patiënten).

Recidief- en responspercentages

Histopathologische kenmerken die gerelateerd zouden kunnen zijn aan een toegenomen recidiefrisico na een transanale endoscopische microchirurgie alleen, waren aanwezig bij 16 (59%) van 27 patiënten die willekeurig waren toegewezen aan de orgaanbehoudende strategie en bij 24 (86%) van de 28 patiënten die een totale mesorectale excisie kregen (p = 0,03).

Acht (30%) van de 27 patiënten die waren toegewezen aan orgaanbehoudende strategie, bereikten een volledige respons op de radiotherapie. Patiënten die willekeurig waren toegewezen aan de orgaanbehoudende strategie, vertoonden verbeteringen in de darmtoxiciteit, kwaliteit van leven en functioneren in vergelijking met degenen die willekeurig waren toegewezen aan totale mesorectale excisie. Dit effect hield aan gedurende een follow-up van 36 maanden.

Niet-gerandomiseerde registratie

De niet-gerandomiseerde registratie omvatte 61 patiënten die een orgaanbehoudende strategie ondergingen, en 7 patiënten die radicale chirurgie ondergingen. Niet-gerandomiseerde patiënten die een orgaanbehoudende strategie ondergingen, waren gemiddeld genomen ouder dan de gerandomiseerde patiënten en hadden vaker levensbeperkende comorbiditeiten.

Ernstige complicaties traden op bij 10 (16%) van de 61 niet-gerandomiseerde patiënten die een orgaanbehoudende strategie ondergingen, en bij 1 (14%) van de 7 patiënten die een totale mesorectale excisie ondergingen.

24 (39%) van de 61 niet-gerandomiseerde patiënten die een orgaanbehoudende strategie ondergingen, hadden histopathologische hoog risico kenmerken, terwijl 25 patiënten (41%) een complete respons bereikten. In totaal werd orgaanbehoud bereikt bij 19 (70%) van 27 gerandomiseerde patiënten en bij 56 (92%) van de 61 niet-gerandomiseerde patiënten.

Ondersteunen orgaanbehoudende strategie

Deze gegevens ondersteunen het gebruik van een orgaanbehoudende strategie voor patiënten die ongeschikt worden geacht voor een primaire totale mesorectale excisie vanwege de kortetermijnrisico’s van deze operatie. Daarnaast ondersteunen deze gegevens een verdere evaluatie van kortdurende radiotherapie om orgaanbehoud te bereiken bij patiënten die geschikt worden geacht voor totale mesorectale excisie.

Grotere gerandomiseerde studies, zoals de lopende STAR-TREC-studie, zijn nodig om de oncologische uitkomsten na verschillende behandelschema’s voor orgaanbehoud nauwkeuriger kunnen te bepalen.


Referenties: Bach SP, Gilbert A, Brock K, et al. Radical surgery versus organ preservation via short-course radiotherapy followed by transanal endoscopic microsurgery for early-stage rectal cancer (TREC): a randomised, open-label feasibility study. Lancet Gastroenterol Hepatol. 2020;S2468-1253(20)30333-2. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33308452/, https://www.thelancet.com/journals/langas/article/PIIS2468-1253(20)30333-2/fulltext

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

‘Wil je het komende jaar zwanger worden?’

De vraag ‘Wil je het komend jaar zwanger worden?’ zou veel vaker gesteld moeten worden door álle hulpverleners, stelt Annemarie Mulders. “Gezond zwanger worden begint bij bewustwording en kennis over het belang van de periode vóór de zwangerschap.”

Casus: vrouw met kleine rode puntjes in de huid

Een vrouw komt met kleine rode puntjes in de huid van vooral de benen. De klachten zijn ontstaan na een keelinfectie, circa 2 weken geleden. Een week geleden heeft zij zich minimaal gestoten en had zij daarna een groot hematoom op het bovenbeen. Wat is uw diagnose?

‘Arbeids­gerichte zorg hoort in de spreekkamer van medisch specia­listen’

Gezonde arbeidsparticipatie is óók een zaak van de medisch specialist, betoogt Annelies Boonen, initiatiefnemer van de poli Werk en Gezondheid. Hier kunnen patiënten terecht met vragen over werk en inkomen. “Vraag je patiënt naar zijn of haar werk!”

Geheugen­problemen herkennen blijkt niet zo eenvoudig

Van maar liefst 42% van hun oudere patiënten hebben artsen en verpleegkundigen niet door dat ze geheugenproblemen hebben, ontdekte Fleur Visser. Ze wil hier een advies over meegeven aan zorgverleners. “Eerste indrukken kunnen je op het verkeerde been zetten.”

Voorkom voorschrijf­cascades: ‘aandoening’ kan bijwerking medicatie zijn

Een niet-herkende bijwerking van medicatie kan als vermeende nieuwe aandoening leiden tot inzet van nieuwe medicatie: een zogeheten voorschrijfcascade. Fatma Karapinar: “Voorschrijfcascades drukken ons met de neus op de feiten: we weten nog weinig over bijwerkingen.”

Casus: 77-jarige vrouw met korstjes op de oorrand

Een 77-jarige vrouw met voorgeschiedenis van plaveiselcelcarcinoom komt op het spreekuur van de doktersassistente omdat ze korstjes op haar oorrand wil laten aanstippen. Ze heeft geen klachten van de afwijking. Wat is uw diagnose?

‘Minder onnodige diagnostiek is goed voor patiënt en maatschappij’

In ziekenhuizen vindt veel onnodige diagnostiek plaats. Eerst goed luisteren en nadenken en dan pas diagnostiek aanvragen, loont voor zowel patiënt als de maatschappij, betoogt Fabienne Ropers. “Enige risicoacceptatie is noodzakelijk voor proportionele diagnostiek.”

Zorgsysteem staat vaak initiatieven voor multimorbiditeit in de weg

Multimorbiditeit leidt tot versplintering van zorg. Toine Remers onderzocht enkele veelbelovende initiatieven voor het stroomlijnen van de zorg bij multimorbiditeit. “Een initiatief begint vaak vanuit overtuiging van een arts, maar ‘het systeem’ werkt vaak tegen.”

De lessen van de langst­vliegende MMT-arts van Nederland

MMT-arts Nico Hoogerwerf vertelt over zijn ervaringen als medisch specialistische zorgverlener per helikopter. “Wij dóen vooral, we voeren handelingen uit. Wij voelen niet de machteloosheid die politiemensen wel kunnen voelen.”

Casus: patiënt met zwelling in de mond

Een patiënte komt op het spreekuur met sinds 2 maanden een zwelling in de mond aan de linkerzijde. Het was destijds 1-2cm, welke spontaan ontlastte met dik taai slijm. Sindsdien komt het in wisselende grootte regelmatig terug. Wat is uw diagnose?


0
Laat een reactie achterx