DOQ

Risico van abdominaal aorta-aneurysma eenvoudig vast te stellen

Met een eenvoudige risicoscore, waarbij gebruik wordt gemaakt van routinematige klinische informatie en waarvoor geen bloedonderzoek nodig is, kan goed vastgesteld worden wie risico loopt op nadelige uitkomsten van een aneurysma van de abdominale aorta (AAA). Deze resultaten van een grootschalige Brits cohortstudie verschenen in Circulation.

Een AAA kan aanwezig zijn bij mensen die niet in aanmerking komen voor routinematige echografie. In de huidige studie is een eenvoudige AAA-risicoscore afgeleid en vergeleken met de huidige richtlijnen die worden gebruikt voor de echografie van AAA.

Gevallen van AAA

Bijna 500.000 deelnemers van de biobank uit het Verenigd Koninkrijk zonder eerdere AAA werden opgesplitst in een afleidingscohort van ruim 400.000 personen (54,6% vrouw, gemiddelde leeftijd 56,4 jaar en 95,5% blank) en in een validatiecohort van ruim 80.000 personen.

Incidentele AAA werd gedefinieerd als de eerste klinische diagnose van AAA, overlijden door AAA of een AAA-gerelateerde chirurgische ingreep. In het afleidingscohort waren er gedurende een mediane follow-up van 11,3 jaar 1570 (0,40%) gevallen van AAA.

AAA-risicoscore

De AAA-risicoscore bestond uit de volgende onderdelen: leeftijd en gewicht (beide gestratificeerd naar rookstatus), gebruik van antihypertensiva en cholesterolverlagende medicatie, lengte, diastolische bloeddruk, hart- en vaatziekten bij aanvang en diabetes. Een multivariabel Cox-model werd ontwikkeld in het afleidingscohort tot een AAA-risicoscore, waarvoor geen bloedbiomarkers nodig waren.

Om de sensitiviteit en specificiteit van de AAA-risicoscore te illustreren, is een theoretische drempel gemodelleerd om patiënten te verwijzen voor echografie met een 10-jaarsrisico van 0,25%. Het onderscheidende vermogen van de risicoscore werd vergeleken met een model van de US Preventive Services Task Force (USPSTF) in de screeningrichtlijnen voor AAA.

Verbeterde voorspelling

In het validatiecohort was na een follow-up van 10 jaar de C-index voor het model van de USPSTF-richtlijnen 0,705. De C-index van de risicoscore als continue variabele was 0,856. In het validatiecohort had het USPSTF-model een sensitiviteit van 63,9% en een specificiteit van 71,3%.

Bij de gebruikte 10-jaarsrisicodrempel van 0,25% had de risicoscore een sensitiviteit van 82,1% en een specificiteit van 70,7%, terwijl ook de netto herclassificatie-index verbeterde in vergelijking met het USPSTF-model met 0,176. Een gecombineerd model, waarbij de risicoscores werden gecombineerd met het USPSTF-model, verbeterde ook de voorspelling in vergelijking met alleen USPSTF (netto toename van de herclassificatie-index met 0,101).

Betere detectie, maar nader onderzoek nodig

In deze asymptomatische algemene populatie kon met een risicoscore op basis van leeftijd, lengte, gewicht en medische geschiedenis van de patiënt beter vastgesteld worden welke asymptomatische patiënten risico lopen op klinische voorvallen van een AAA. De risicoscores om asymptomatische AAA te detecteren, moeten verder ontwikkeld en gevalideerd worden.

Er is meer onderzoek nodig naar verschillende benaderingen te ontwikkelen en te testen om patiënten door te verwijzen voor AAA-echografie. Deze gegevens suggereren dat op risicoscores gebaseerde benaderingen mogelijk haalbaar zijn in de klinische praktijk.

Referenties: Welsh P, Welsh CE, Jhund PS, Woodward M, Brown R, Lewsey J, Celis-Morales CA, Ho FK, MacKay DF, Gill JMR, Gray SR, Katikireddi SV, Pell JP, Forbes J, Sattar N. Derivation and Validation of a 10-Year Risk Score for Symptomatic Abdominal Aortic Aneurysm: Cohort Study of Nearly 500 000 Individuals. Circulation. 2021;144:604-614.

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Casus: vrouw met hevige diarree en kortademigheid

Een vrouw klaagt over hevige diarree en kortademigheid. Daarnaast voelt zij zich zwak en is zij 10 kg afgevallen in de laatste 3 maanden. Wat is uw diagnose?

Videoconsult vs. fysiek consult: waar zitten de verschillen?

Broer en zus Martijn Stommel en Wyke Stommel onderzochten de verschillen tussen video- en fysieke consulten. Dit kan helpen bij goede implementatie van videoconsulten. “Patiënten moeten soms lang reizen. Dat is belastend, het kost tijd en meestal moet iemand mee.”

Zeven Routes naar een veerkrachtig zorgsysteem

Ons zorgstelsel kan duurzamer en menselijker terwijl ook kwaliteit, toegankelijkheid en betaalbaarheid geborgd zijn, meent Steven de Waal in zijn boek. “De zorginstelling verandert in een platform: minder managers en meer horizontaal management tussen zorgprofessionals.”

Wat als… jouw onderzoek plotseling is geasso­cieerd met de tabaks­industrie?

De farmaceut die het promotieonderzoek van Wytse van den Bosch financierde, werd plotseling overgenomen door een tabaksmultinational. Wat doe je dan als onderzoeker? “Door deze indirecte affiliatie ben je plotseling niet meer welkom op wetenschappelijke congressen.”

Meer rolmodel­len nodig in het medisch onderwijs

“De gezondheidszorg moet een afspiegeling zijn van de samenleving, dat is nu niet zo”, vindt Rashmi Kusurkar, hoogleraar inclusie en motivatie in medisch onderwijs. Er is behoefte aan meer inclusiviteit en diversiteit binnen het medisch onderwijs.

Zo deal je met de onzin van influencers in je spreekkamer

Patiënten vertrouwen influencers soms meer dan hun eigen arts. Jolanda van Boven en Annemie Galimont vertellen over hun ervaringen hiermee in de spreekkamer en hoe hiermee om te gaan. “Wees als arts alert dat je de patiënt goed voorlicht over de mogelijke gevolgen.”

‘Kunst kan de zorg transformeren’

Om de problemen van het overbelaste zorgsysteem het hoofd te bieden, moet kunst een structurele plaats krijgen, pleit Tineke Abma. “We willen duurzame programma’s van bewezen interventies vergoed door de zorgverzekeraar.”

Casus: jongen met gepig­menteerde huid­afwijking

Een tienjarige jongen heeft een opvallende laesie op de rechterbovenarm. Bij navraag blijkt deze laesie al jaren aanwezig. In de familie komen geen melanomen voor. De jongen heeft een blanco voorgeschiedenis. Wat is uw diagnose?

Casus: man met klachten van moeizaam plassen

Een man komt met een doorgemaakte blaasontsteking op uw spreekuur. Plassen gaat al een paar jaar langzaamaan moeilijker en moeilijker. De straal is zwak, nogal eens sproeiend en er wordt bijna altijd wat nagedruppeld. Persen helpt niet echt. Wat is uw diagnose?

Iedere arts moet zich voorbereiden op een leven lang leren

Welzijn is een voorwaarde voor professionele en persoonlijke ontwikkeling. En dat is in de medische sector meer dan ooit een punt van zorg, vindt Marjolein van de Pol. “De nieuwe bewegingen moet je gewoon volgen, in welke fase van je carrière je ook zit.”


0
Laat een reactie achterx