Log in om uw persoonlijke bookmarks op te kunnen slaan.
Screening darmkanker optimaliseren moeilijk, niet onmogelijk
UvA-promovendus Tim Kortlever bestudeerde voor zijn promotieonderzoek1 verschillende mogelijkheden om met algoritmes het bevolkingsonderzoek darmkanker te optimaliseren. Dat bleek niet zo gemakkelijk, maar mogelijkheden zijn niet uitgesloten.
In het huidige Nederlandse bevolkingsonderzoek darmkanker krijgt iedereen tussen de 55 en 75 jaar oud om de twee jaar een ontlastingtest in de brievenbus: de Fecaal Immunochemische Test (FIT). Deze meet hoeveel hemoglobine er in de feces zit. Afhankelijk van de waarde test iemand positief of negatief op de aanwezigheid van hemoglobine in de feces, wat indicatief is van het risico op poliepen of een tumor. Is er een hoog risico? Dan vindt er een doorverwijzing naar de MDL-arts plaats voor een coloscopie.
“De FIT is goed in het uitsluiten van darmkanker, maar mist nog altijd enkele gevallen”
Ruimte voor verbetering
Deze vorm van screening vindt nu plaats sinds 2014. Na een kortdurende stijging van de hoeveelheid mensen met darmkanker – die logisch te verklaren was, omdat we meer mensen zijn gaan onderzoeken – zien we nu een daling in het aantal gevallen. Dat geeft aan dat het bevolkingsonderzoek werkt. Poliepen en vroege stadia van kanker worden eerder opgespoord, waardoor daadwerkelijk gevallen van darmkanker worden voorkomen.
Toch is er volgens Kortlever nog ruimte voor verbetering, wat voor hem de aanleiding was te onderzoeken welke factoren hij zou kunnen opnemen in een model waarmee hij de FIT kon combineren. De FIT is namelijk wel goed in het uitsluiten dat iemand darmkanker heeft, of een poliep in een vergevorderd stadium. Maar er worden nog altijd een aantal gevallen gemist.
De FIT combineren met andere factoren
In de literatuur vond Kortlever modellen die het beter doen dan de FIT, alleen die waren getest in een situatie die anders was dan in ons Nederlandse bevolkingsonderzoek. Reden genoeg om zelf een aantal modellen te testen, om te zien of er een algoritme te vinden is dat het risico op darmkanker goed voorspelt. Zo vergeleek Kortlever de FIT met een model waarbij FIT werd gecombineerd met leeftijd en geslacht. Dit model deed het echter niet beter dan de FIT, ondanks dat uit het onderzoek bleek dat het risico wel degelijk sterk samenhangt met leeftijd.
Vervolgens heeft Kortlever de FIT ook nog vergeleken met een model waarbij de huidige FIT werd gecombineerd met de factoren: familiegeschiedenis aangaande darmkanker, roken, geslacht en leeftijd. Maar ook dit risicomodel vond niet meer afwijkingen. Daarnaast gaf ook een model, waarbij behalve de FIT vier mRNA-markers uit het bloed werden toegevoegd, geen goede resultaten. Het aantal onnodige darmonderzoeken kon hiermee met 13% worden verminderd, maar er was ook een onderschatting van het aantal mensen met darmkanker of vergevorderde poliepen. Zo’n 10% werd niet gedetecteerd. De extra markers konden het bevolkingsonderzoek daarom niet efficiënter maken.
“De FIT zou met nog meer markers gecombineerd kunnen worden”
Toekomst
Ondanks dat Kortlever in zijn onderzoeken geen betere methode vindt dan de huidige FIT, lijkt hij positief gestemd als het gaat om het gebruik van algoritmes in het darmkankeronderzoek in de toekomst. De FIT zou namelijk met nog meer markers gecombineerd kunnen worden, andere factoren dan die Kortlever in zijn onderzoek al heeft gebruikt.
Ander onderzoek toont die mogelijkheid aan. Uit een studie aan het AmsterdamUMC blijkt bijvoorbeeld dat de multitarget FIT (mtFIT), waarbij hemoglobine, calprotectine en serpin family F member 2 worden gemeten, leidt tot een betere detectie van vergevorderde poliepen, vergeleken met de huidige FIT2. Daarmee zou deze test op de lange termijn kunnen leiden tot het terugdringen van de incidentie van darmkanker en de daarmee gepaard gaande sterfte. Dus hoewel het proefschrift van Kortlever aangeeft hoe moeilijk het is om de testen te verbeteren, lijken er nog voldoende mogelijkheden over om verder te onderzoeken.
Referenties:
1. Kortlever, T. Algorithms in colorectal cancer screening. Proefschrift. Promotoren prof. dr. E. Dekker en prof. dr. P.M.M. Bossuyt. Copromotor dr. M. van der Vlugt.
2. Wisse PAH, De Klaver M, Van Wifferen F, et al. The multitarget faecal immunochemical test for improving stool-based colorectal cancer screening programmes: a Dutch population-based, paired-design, intervention study. The Lancet Oncology. Volume 25, issue 3, March 2024, P326-337.