DOQ

Screening van fecesdonoren in tijden van COVID-19

Het risico op overdracht van SARS-CoV-2 door een fecestransplantatie is mogelijk hoger dan door de transplantatie van weefsels. Gezien de COVID-19-pandemie vindt een internationale groep experts het nodig om de aanbevelingen over de screening van fecesdonoren, in ieder geval tijdelijk, te herzien. In The Lancet. Gastroenterology & Hepatology doen ze enkele suggesties.

Fecestransplantatie is een nieuwe behandeling die in korte tijd een grote rol heeft bij de behandeling van recidiverende Clostridium difficile-infectie. Fecestransplantatie wordt wereldwijd steeds vaker gebruikt en gestandaardiseerd. Vorig jaar heeft een internationaal expertpanel aanbevelingen gedaan over de manier waarop donoren van fecestransplantaties gescreend moeten worden.

(Foto: Pixabay)

Virus in feces

SARS-CoV-2 is gevonden in de feces. Bovendien kunnen fecesmonsters, zelfs als het niet langer detecteerbaar is in de luchtwegen, positief voor het virus blijven. Dat suggereert de mogelijkheid van een feco-orale transmissieroute. Dit concept wordt ondersteund door de aanwezigheid van gastro-intestinale symptomen bij sommige COVID-19-patiënten.

Diverse regelgeving

Fecestransplantaties worden wereldwijd niet op dezelfde manier geclassificeerd. De regelgeving in sommigen landen stelt dat deze transplantaties een medicijn zijn (bijv. Verenigde Staten, Verenigd Koninkrijk en Frankrijk), in andere landen wordt feces gezien als een weefsel (bijv. Italië) en weer andere landen hebben geen specifieke regelgeving hierover (bijv. Australië). Door deze variantie ontstaat verwarring. Sommige landen zullen regels toepassen voor menselijke cellen, weefsels of daarop gebaseerde producten, terwijl andere landen dat niet doen. Dat zou kunnen bijdragen aan de verspreiding van deze infectie.

Meer alarmerend is dat patiënten zelf ongecontroleerd fecestransplantaties maken. Dat gebeurt veel door patiënten die een fecestransplantatie willen proberen voor de behandeling voor indicaties buiten de klinische richtlijnen of klinische trials.

Aanvullende adviezen

Om de overdracht van SARS-CoV-2 te voorkomen, adviseren de auteurs van het gerefereerde artikel enkele aanvullende maatregelen op het huidige beleid van donorscreening. Om te beginnen moet voorafgaand aan de donatie vastgesteld worden of de donor tijdens de voorafgaande dertig dagen:

  • typische klachten van COVID-19, zoals koorts, vermoeidheid, droge hoest, spierpijn, kortademigheid en hoofdpijn, heeft gehad; en
  • in regio’s met een bekende COVID-19-uitbraak is geweest of nauw contact met personen met een bewezen of vermoedelijke SARS-CoV-2-infectie heeft gehad.

Indien een van deze twee items positief is, moet de potentiële donor afgewezen worden voor donatie of middels RT-PCR-assay getest worden op SARS-CoV-2. In endemische landen moet overwogen worden om alle donoren middels RT-PCR-assay te testen, zelfs als ze asymptomatisch zijn of geen voorgeschiedenis hebben van reizen naar een hoogrisicogebied of contact met een hoogrisicopersoon.

Een alternatief is dat de donorfeces gedurende dertig dagen wordt bewaard en alleen vrijgegeven, indien de donor geen symptomen krijgt.

Fecesbanken

Fecesbanken moeten met terugwerkende kracht de gezondheidsstatus van donoren controleren, voordat ze bevroren feces gaan gebruiken, om verdere verspreiding van SARS-CoV-2 te voorkomen. Deze suggesties moeten afgestemd worden op lokale gezondheidszorg en moeten herzien worden op basis van nieuwe inzichten in COVID-19 en SARS-CoV-2.


Ianiro G, Mullish BH, Kelly CR, et al. Screening of faecal microbiota transplant donors during the COVID-19 outbreak: suggestions for urgent updates from an international expert panel. Lancet Gastroenterol Hepatol. 2020;5:430-432. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Screening+of+faecal+microbiota+transplant+donors+during+the+COVID-19+outbreak%3A+suggestions+for+urgent+updates+from+an+international+expert+panel.

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Hoe dramaseries artsen kunnen helpen bij morele keuzes

Drie afleveringen van House M.D. of Dexter op een avond kijken, puur voor de ontspanning? Voor zorgprofessionals kan het ook leerzaam zijn. Mediawetenschapper Merel van Ommen onderzocht hoe dramaseries artsen kunnen helpen om beter om te gaan met moreel ingewikkelde situaties.

Onderliggend denkpatroon stuurt voorschrijver bij keuze voor geneesmiddel

Het voorschrijven van geneesmiddelen is een afweging tussen richtlijnen, ervaring en patiëntkenmerken. Indeling in vier voorschrijversprofielen geeft inzicht in de eigen afwegingen. “En het helpt te begrijpen waarom een collega een andere beslissing neemt.”

‘Medicatiebeleid in de laatste levensfase kan beter’

6 op de 10 patiënten in de palliatieve fase krijgt door de huisarts medicatie voorgeschreven die niet langer passend is. Dat blijkt uit een onlangs verschenen factsheet van Nivel en PZNL. “We moeten voorschrijfgewoonten kritisch onder de loep nemen”, zegt Yvonne de Man, senior onderzoeker bij Nivel.

Casus: vrouw met pijnlijke oorschelp

Een 55-jarige vrouw heeft een hoed in haar hand als ze uw spreekkamer binnenkomt. Sinds een maand heeft zij ’s nachts last van pijn aan het linkeroor. Op de oorrand ziet u een nodulus die bij druk zeer pijnlijk is. Wat is uw diagnose?

‘Live well, die well’: rol van vrijwilligers in de laatste levensfase

Vrijwilligers aan het sterfbed in het ziekenhuis maken een groot verschil, stelt Anne Goossensen. Ze luisteren, troosten en verlichten de werkdruk van zorgverleners. “Ze bieden een luisterend oor en zijn aanwezig, zonder haast of medische agenda.”

Waarom melden vrouwen vaker bijwerkingen van medicijnen?

Vrouwen blijken vaker bijwerkingen van medicijnen te melden dan mannen. Onderzoeker Sieta de Vries van het UMC Groningen probeert te achterhalen hoe dit komt. En dat blijkt complexer dan het lijkt.

Gezondheid van mens, dier en natuur horen bij elkaar

Voorheen circuleerden het westnijl- en het usutuvirus alleen in Zuid-Europa. Maar inmiddels komen ze ook voor in Nederlandse vogels en muggen. Viroloog Marion Koopmans ziet daarin een duidelijke les: “De gezondheid van mensen kun je niet los zien van die van dieren en ecosystemen.”

Casus: hoestende man met koorts en dyspneu

Een 31-jarige Poolse man die vanwege de ziekte van Crohn wordt behandeld met infliximab bezoekt de SEH, omdat hij al twee weken hoest en benauwd is. Ook heeft hij koorts. Een antibioticumkuur van de huisarts heeft geen effect gehad. Wat is uw diagnose?

Casus: man met huidafwijking op de rug

Een 69-jarige man komt op uw spreekuur om een verruca seborrhoica in het gelaat te laten controleren. Bij algehele inspectie ziet u ook een huidafwijking op de rug. Wat is uw diagnose?

´Voorkom medicijn­resten, begin bij je eigen voorschrijven´

Minder diclofenac, lagere hormoondoses, terughoudend met azitromycine - zo kunnen zorgverleners volgens een recent rapport van het IVM bijdragen aan schoner water. “Aan de overwegingen die artsen maken bij voorschrijven zou ook duurzaamheid moeten worden toegevoegd.”