DOQ

Screening van fecesdonoren in tijden van COVID-19

Het risico op overdracht van SARS-CoV-2 door een fecestransplantatie is mogelijk hoger dan door de transplantatie van weefsels. Gezien de COVID-19-pandemie vindt een internationale groep experts het nodig om de aanbevelingen over de screening van fecesdonoren, in ieder geval tijdelijk, te herzien. In The Lancet. Gastroenterology & Hepatology doen ze enkele suggesties.

Fecestransplantatie is een nieuwe behandeling die in korte tijd een grote rol heeft bij de behandeling van recidiverende Clostridium difficile-infectie. Fecestransplantatie wordt wereldwijd steeds vaker gebruikt en gestandaardiseerd. Vorig jaar heeft een internationaal expertpanel aanbevelingen gedaan over de manier waarop donoren van fecestransplantaties gescreend moeten worden.

(Foto: Pixabay)

Virus in feces

SARS-CoV-2 is gevonden in de feces. Bovendien kunnen fecesmonsters, zelfs als het niet langer detecteerbaar is in de luchtwegen, positief voor het virus blijven. Dat suggereert de mogelijkheid van een feco-orale transmissieroute. Dit concept wordt ondersteund door de aanwezigheid van gastro-intestinale symptomen bij sommige COVID-19-patiënten.

Diverse regelgeving

Fecestransplantaties worden wereldwijd niet op dezelfde manier geclassificeerd. De regelgeving in sommigen landen stelt dat deze transplantaties een medicijn zijn (bijv. Verenigde Staten, Verenigd Koninkrijk en Frankrijk), in andere landen wordt feces gezien als een weefsel (bijv. Italië) en weer andere landen hebben geen specifieke regelgeving hierover (bijv. Australië). Door deze variantie ontstaat verwarring. Sommige landen zullen regels toepassen voor menselijke cellen, weefsels of daarop gebaseerde producten, terwijl andere landen dat niet doen. Dat zou kunnen bijdragen aan de verspreiding van deze infectie.

Meer alarmerend is dat patiënten zelf ongecontroleerd fecestransplantaties maken. Dat gebeurt veel door patiënten die een fecestransplantatie willen proberen voor de behandeling voor indicaties buiten de klinische richtlijnen of klinische trials.

Aanvullende adviezen

Om de overdracht van SARS-CoV-2 te voorkomen, adviseren de auteurs van het gerefereerde artikel enkele aanvullende maatregelen op het huidige beleid van donorscreening. Om te beginnen moet voorafgaand aan de donatie vastgesteld worden of de donor tijdens de voorafgaande dertig dagen:

  • typische klachten van COVID-19, zoals koorts, vermoeidheid, droge hoest, spierpijn, kortademigheid en hoofdpijn, heeft gehad; en
  • in regio’s met een bekende COVID-19-uitbraak is geweest of nauw contact met personen met een bewezen of vermoedelijke SARS-CoV-2-infectie heeft gehad.

Indien een van deze twee items positief is, moet de potentiële donor afgewezen worden voor donatie of middels RT-PCR-assay getest worden op SARS-CoV-2. In endemische landen moet overwogen worden om alle donoren middels RT-PCR-assay te testen, zelfs als ze asymptomatisch zijn of geen voorgeschiedenis hebben van reizen naar een hoogrisicogebied of contact met een hoogrisicopersoon.

Een alternatief is dat de donorfeces gedurende dertig dagen wordt bewaard en alleen vrijgegeven, indien de donor geen symptomen krijgt.

Fecesbanken

Fecesbanken moeten met terugwerkende kracht de gezondheidsstatus van donoren controleren, voordat ze bevroren feces gaan gebruiken, om verdere verspreiding van SARS-CoV-2 te voorkomen. Deze suggesties moeten afgestemd worden op lokale gezondheidszorg en moeten herzien worden op basis van nieuwe inzichten in COVID-19 en SARS-CoV-2.


Ianiro G, Mullish BH, Kelly CR, et al. Screening of faecal microbiota transplant donors during the COVID-19 outbreak: suggestions for urgent updates from an international expert panel. Lancet Gastroenterol Hepatol. 2020;5:430-432. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Screening+of+faecal+microbiota+transplant+donors+during+the+COVID-19+outbreak%3A+suggestions+for+urgent+updates+from+an+international+expert+panel.

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

‘Wil je het komende jaar zwanger worden?’

De vraag ‘Wil je het komend jaar zwanger worden?’ zou veel vaker gesteld moeten worden door álle hulpverleners, stelt Annemarie Mulders. “Gezond zwanger worden begint bij bewustwording en kennis over het belang van de periode vóór de zwangerschap.”

Casus: vrouw met kleine rode puntjes in de huid

Een vrouw komt met kleine rode puntjes in de huid van vooral de benen. De klachten zijn ontstaan na een keelinfectie, circa 2 weken geleden. Een week geleden heeft zij zich minimaal gestoten en had zij daarna een groot hematoom op het bovenbeen. Wat is uw diagnose?

‘Arbeids­gerichte zorg hoort in de spreekkamer van medisch specia­listen’

Gezonde arbeidsparticipatie is óók een zaak van de medisch specialist, betoogt Annelies Boonen, initiatiefnemer van de poli Werk en Gezondheid. Hier kunnen patiënten terecht met vragen over werk en inkomen. “Vraag je patiënt naar zijn of haar werk!”

Geheugen­problemen herkennen blijkt niet zo eenvoudig

Van maar liefst 42% van hun oudere patiënten hebben artsen en verpleegkundigen niet door dat ze geheugenproblemen hebben, ontdekte Fleur Visser. Ze wil hier een advies over meegeven aan zorgverleners. “Eerste indrukken kunnen je op het verkeerde been zetten.”

Voorkom voorschrijf­cascades: ‘aandoening’ kan bijwerking medicatie zijn

Een niet-herkende bijwerking van medicatie kan als vermeende nieuwe aandoening leiden tot inzet van nieuwe medicatie: een zogeheten voorschrijfcascade. Fatma Karapinar: “Voorschrijfcascades drukken ons met de neus op de feiten: we weten nog weinig over bijwerkingen.”

Casus: 77-jarige vrouw met korstjes op de oorrand

Een 77-jarige vrouw met voorgeschiedenis van plaveiselcelcarcinoom komt op het spreekuur van de doktersassistente omdat ze korstjes op haar oorrand wil laten aanstippen. Ze heeft geen klachten van de afwijking. Wat is uw diagnose?

‘Minder onnodige diagnostiek is goed voor patiënt en maatschappij’

In ziekenhuizen vindt veel onnodige diagnostiek plaats. Eerst goed luisteren en nadenken en dan pas diagnostiek aanvragen, loont voor zowel patiënt als de maatschappij, betoogt Fabienne Ropers. “Enige risicoacceptatie is noodzakelijk voor proportionele diagnostiek.”

Zorgsysteem staat vaak initiatieven voor multimorbiditeit in de weg

Multimorbiditeit leidt tot versplintering van zorg. Toine Remers onderzocht enkele veelbelovende initiatieven voor het stroomlijnen van de zorg bij multimorbiditeit. “Een initiatief begint vaak vanuit overtuiging van een arts, maar ‘het systeem’ werkt vaak tegen.”

De lessen van de langst­vliegende MMT-arts van Nederland

MMT-arts Nico Hoogerwerf vertelt over zijn ervaringen als medisch specialistische zorgverlener per helikopter. “Wij dóen vooral, we voeren handelingen uit. Wij voelen niet de machteloosheid die politiemensen wel kunnen voelen.”

Casus: patiënt met zwelling in de mond

Een patiënte komt op het spreekuur met sinds 2 maanden een zwelling in de mond aan de linkerzijde. Het was destijds 1-2cm, welke spontaan ontlastte met dik taai slijm. Sindsdien komt het in wisselende grootte regelmatig terug. Wat is uw diagnose?


0
Laat een reactie achterx