DOQ

Sekseverschillen in behandeleffectiviteit bij artritis psoriatica

Vrouwen met artritis psoriatica reageren anders (lees: minder goed en korter) op een behandeling met een TNF-alfa remmer dan mannen. Dit zijn de resultaten van een analyse van gegevens van een groot Europees cohort. Als blijkt dat ook andere medicijnen sekseverschillen vertonen, kan dit een opmaat zijn naar een meer gepersonaliseerde behandeling van deze ziekte, stellen Irene van der Horst-Bruinsma en Pasoon Hellamand.

‘Don’t you know that it’s different for girls’, zong Joe Jackon al in 1979. Dat blijkt ook het geval voor veel medische aandoeningen, waaronder reumatische ziekten. Sekseverschillen bij reumatische aandoeningen kunnen al jaren rekenen op de speciale aandacht van Irene Van der Horst-Bruinsma, hoogleraar Reumatologie in het Radboudumc. Niet voor niets heette de leerstoel die zij van 2018 tot 2021 in Amsterdam bekleedde Reumatologie, in het bijzonder genderaspecten in musculoskeletale ontstekingsziekten en luidde de titel van haar inaugurele rede destijds Adam is geen Eva. “Het afgelopen jaar is bij diverse reumatische aandoeningen vastgesteld dat er significante verschillen bestaan tussen vrouwen en mannen. Verschillen in prevalentie, verschillen in klinische presentatie en verschillen in de respons op bepaalde behandelingen. Kennis daarvan is belangrijk voor zowel een optimale diagnostiek als voor het kiezen van een optimale behandeling.”

“Vrouwelijke patiënten ervaren gemiddeld meer functionele beperkingen en hebben een slechtere kwaliteit van leven”

Arts-onderzoeker reumatologie Pasoon Hellamand

Andere klinische presentatie

“Van artritis psoriatica is al langer bekend dat mannen en vrouwen verschillen in hun klinische presentatie”, vertelt Pasoon Hellamand, arts-onderzoeker reumatologie in het Amsterdam UMC en promovendus bij Van der Horst-Bruinsma. “Bij mannen is de psoriasis vaak heviger aanwezig dan bij vrouwen en ze hebben vaker een axiale manifestatie van de ziekte. Vrouwelijke patiënten hebben gemiddeld meer perifere artritis, meer enthesitis, meer pijnklachten, ervaren meer functionele beperkingen en hebben een slechtere kwaliteit van leven. Ook waren er al aanwijzingen dat vrouwen met artritis psoriatica minder goed zouden reageren op een eerste behandeling met een TNF-alfa remmer. Maar de literatuur daarover is niet eenduidig, mogelijk doordat de bestudeerde cohorten niet altijd voldoende groot waren.”

“Vrouwen stopten gemiddeld eerder met de behandeling”

Arts-onderzoeker reumatologie Pasoon Hellamand

17 Europese landen

Dan rest maar één ding: een studie in een groot cohort. Van der Horst-Bruinsma: “Sinds een krappe tien jaar is er het EuroSpA register, een register dat in 17 Europese landen prospectief patiëntengegevens uit de dagelijkse praktijk verzamelt. Aan de hand van gegevens van ruim 17.000 patiënten – 50% vrouwen, 50% mannen – die tussen 1990 en 2020 waren gestart met een TNF-alfa remmer hebben we uitgezocht of er tussen vrouwen en mannen significante verschillen bestaan in de effectiviteit van deze behandeling.”
“Daarbij hebben we gekeken naar twee uitkomstmaten: het percentage patiënten dat goed reageerde op de behandeling na zes maanden therapie, en het percentage patiënten dat na twee jaar nog steeds met dezelfde TNF-alfa remmer behandeld werd”, vult Hellamand aan.

Significante verschillen

Ofschoon de ernst van diverse ziekteparameters (DAS29, CRP, pijnscore, vermoeidheidsscore) bij de start van de behandeling gemiddeld niet verschilde tussen vrouwen en mannen, waren er na een half jaar behandeling met een TNF-alfa remmer wel significante verschillen. Hellamand: “Van de vrouwen had na een half jaar 64% een lage ziekteactiviteit, tegenover 78% van de mannen. Ook zagen we een verschil in het percentage patiënten dat na 2 jaar nog steeds hetzelfde medicijn gebruikt. Vrouwen stopten gemiddeld eerder met de behandeling. Er was een verschil in de reden van stoppen met het medicijn. Vrouwen stopten iets vaker vanwege bijwerkingen of omdat het middel onvoldoende effect had. Mannen staakten de behandeling juist vaker omdat de ziekte helemaal of grotendeels verdwenen was, of vanwege ‘overige redenen’.”

“Het is belangrijk dat behandelaars zich bewust zijn van dit verschil in effectiviteit”

Hoogleraar Reumatologie Irene van der Horst-Bruinsma

Darmflora

Kortom, op basis van deze omvangrijke patiëntenpopulatie kan met grote zekerheid worden gesteld dat vrouwen en mannen anders reageren op een eerste behandeling met een TNF-alfa remmer. “Er zijn hiervoor diverse verklaringen te bedenken”, stelt Hellamand. “De verschillen in klinische manifestatie van de ziekte kunnen een rol spelen maar ook hormonale verschillen zouden hiervoor verantwoordelijk kunnen zijn. Daarnaast zijn er sekseverschillen vastgesteld in de samenstelling van de darmflora. We weten dat de darmflora een rol speelt bij de ontwikkeling van artritis psoriatica.”

Nabije toekomst

Vooralsnog hebben deze bevindingen geen directe consequenties voor de dagelijkse behandelpraktijk. “Daarvoor is het nog te vroeg”, meent Van der Horst-Bruinsma. “Het is wel belangrijk dat behandelaars zich bewust zijn van dit verschil in effectiviteit. We willen in de nabije toekomst uitzoeken of er bij behandeling met andere medicijnen ook sekseverschillen optreden. Als dit zo is, kan dat uiteindelijk leiden tot een meer gepersonaliseerde behandeling van deze ziekte.”

Referentie: Hellamand P, et al. Sex differences in the effectiveness of first-line tumor necrosis factor inhibitors in psoriatic arthritis; results from the EuroSpA Research Collaboration Network. Arthritis Rheumatol. 2023 Nov 16.

Lees meer over:


Voor u geselecteerde artikelen

Integrale geneeskunde in Nederland: tijd voor de volgende stap

Het spreekuur Integrative Medicine van Ines von Rosenstiel is erg populair en ook in andere ziekenhuizen groeit de belangstelling voor een dergelijk spreekuur. Hoe zorgen we ervoor dat IM een structureel onderdeel wordt van de reguliere zorg in Nederland?

Mindfulness in de zorg: allesbehalve zweverig

“Zorg goed voor jezelf. Er is er maar één van.” Dat zei een patiënt ooit tegen longarts Miep van der Drift. Ze weet als geen ander: mindfulness is niet alleen voor patiënten, maar ook voor zorgverleners. Ze geeft tips voor kleine veranderingen met een grote impact.

Medicatie vaak te lang voortgezet na ontslag uit ziekenhuis

Veel patiënten gebruiken in ziekenhuizen voorgeschreven opiaten, benzodiazepines en antipsychotica nog langdurig na ontslag, aldus Judith de Ruijter. “We geven artsen de tip om, als ze bij ontslag nieuwe medicatie voorschrijven, al meteen na te denken over stoppen.”

‘Impliciete sturing kan samen beslissen verstoren’

Het proces van samen beslissen kan worden verstoord door onbewuste aansturing op een bepaalde behandeling, aldus Anneleen Timmer en Suzanne Festen. “Misschien gaan veel behandelaars er onbewust vanuit dat de patiënt alles op alles wil zetten om de ziekte te bestrijden.”

Casus: man met een hartafwijking

Een 52-jarige man met blanco cardiale voorgeschiedenis wordt gescreend voor levertransplantatie. Voorheen geen cardiale klachten of echo cor gehad. Per toeval een afwijking in het hart gezien. Wat is uw diagnose?

‘Verwijs patiënten met onbegrepen mobiliteitsklachten door naar MSK-arts’

MSK-arts William van de Luijtgaarden behandelt in zijn praktijk vooral patiënten met pijn of functiestoornissen van het bewegingsapparaat. Hij pleit voor meer bekendheid van MSK-geneeskunde onder collega-artsen: “Wij kunnen het probleem bij de kern aanpakken.”

Discriminatie: blinde vlek in de zorg

Zorgbestuurders hebben vaak geen zicht op discriminatie binnen hun organisatie, ontdekte Ewoud Butter. “Ze hebben geen idee van de omvang ervan, incidenten of ervaringen worden niet bijgehouden, het is geen terugkerend onderwerp tijdens de bestuurlijke overleggen.”

‘Wild Westen dreigt op markt voor middelen tegen veroudering’

Bigtechmiljardairs investeren fors in middelen tegen veroudering, maar klinisch geriater Marcel Olde Rikkert waarschuwt voor de risico’s. Verscheidene stoffen beloven langer gezond leven, maar de langetermijneffecten zijn onbekend. “We dreigen we kopje onder te gaan door de hype.”

Casus: oudere dame met een groeiende moedervlek

Een 74-jarige dame wil een groeiende moedervlek op het been laten controleren. Sinds twee jaar jeukt de moedervlek en wordt groter. Ze heeft een blanco voorgeschiedenis, daarnaast komen er ook in haar familie geen melanomen voor. Wat is uw diagnose?

‘Je moet soms echt vechten voor je patiënten’

Huisarts Marike Ooms werkt in verschillende asielzoekerscentra. Daar biedt ze zorg aan mensen die niet alleen kampen met medische problemen, maar ook met de onzekerheid van een onduidelijke toekomst en de last van hun verleden. "Als je iedereen open benadert, blijken de vragen en klachten vaak niet zoveel te verschillen van patiënten in een reguliere praktijk.”